Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η πιο αυθόρμητη αλλά και παρεξηγημένη "παρέα" των ματιών.
Δάκρυα. Χαράς, αλλά και λύπης. Συγκίνησης, αλλά και αποστασιοποίησης. Προσδοκίας, αλλά και απογοήτευσης.
Τα δάκρυα...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η απομόνωση της πανδημίας του κορονοϊού ως υποσυνείδητη κραυγή αφύπνισης κάθε φυσικής και αυθόρμητης αλήθειας.
Από όσα στερηθήκαμε, από όσα λείπουν και επιδεινώνουν...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Μυστήριο η ζωή. Μυστήρια η ίδια. Ως γνήσιο θηλυκό.
Με τη συνεπή, ανεξήγητη και αφόρητη συνήθεια να μας "γεμίζει", όταν "αδειάζουμε".
Μετά από απώλειες,...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Ο Λίνκολν και ο Ρίγκαν... Οι Κένεντι... Αυτά είναι τα δίπολα συναισθηματικής και ιστορικής φόρτισης και παραδοσιακά επικαλούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες οι...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Να σηκώνεσαι... Πάντα... Στο "Μίσος", ο Κάσοβιτς μας το είχε εξηγήσει, σε εποχές περισσότερο ελπιδοφόρες.
Σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση.
Κάθε...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η πρόσκρουση. Αυτή έχει σημασία. Όχι τόσο η πτώση. Το πώς θα καταφέρεις να βρεις το κουράγιο να ξανασηκωθείς.
Να κοιτάξεις μέσα σου...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Χωρίς την ποίηση, το ανθρώπινο γένος θα ήταν ατελές. Ανολοκλήρωτο. Ορφανό.
Η υπεραξία της γλώσσας που γεννάει συναισθήματα. Εικόνες. Δημιουργεί αναμνήσεις. Καινούριους κόσμους.
Η...
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Το χάος είναι απολύτως συμβιωτικό με την ανθρώπινη φύση. Με την εξελικτική διαδρομή της ζωής.
Από τη στιγμή που συνειδητοποιεί κανείς τη σχετική...
