Ήταν μάλλον αναμενόμενο… Η Έφη Αχτσιόγλου, η οποία έγινε βολικός κομιστής μειωτικών για το γυναικείο κίνημα αντιλήψεων περιθωριακών μυαλών, και ασπάστηκε την προσβλητική προσφώνηση “βουλεύτρια”, επιχείρησε να θυματοποιηθεί έναντι του Στέφανου Κασσελάκη, καταλογίζοντας στον συνυποψήφιό της για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, διάθεση απαξίωσής της, επειδή στις δηλώσεις του, την αποκαλεί Έφη. Με το μικρό όνομά της.
Η Έφη Αχτσιόγλου και όσοι την καταδίκασαν σε αυτές τις περιθωριακές διαδρομές του μυαλού τους, πιθανότατα δεν θυμούνται ότι από τη χώρα μας πέρασε μια μεγάλη Ελληνίδα, με πληθυντική ακτινοβολία και διεθνή γοητεία, χάρη στην προσωπικότητά της.
Μελίνα Μερκούρη την έλεγαν. Μελίνα την αποκαλούσαν όλοι. Μελίνα τη θυμάται η Ιστορία. Και φυσικά, όχι απαξιωτικά, αλλά σε ένδειξη αναγνώρισης και σεβασμού.
Τον εαυτό της απαξίωσε η Έφη Αχτσιόγλου με τις αψυχολόγητες εκρήξεις ακατανόητης αυτοθυματοποίησης. Και το γυναικείο κίνημα. Και τις γυναίκες που προηγήθηκαν, γκρεμίζοντας “γυάλινες οροφές”.
Το αναπόφευκτο ραντεβού με το αδιέξοδο και την αυτοακύρωση, όταν επιλέγεις να συνομιλείς με το περιθώριο. Και τις υστερικές εμμονές.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
