Της Ευτυχίας Χ. Κοκκίνη Τις τελευταίες εβδομάδες, με την επιμήκυνση της διάρκειας της καραντίνας και όλο το άγχος που αυτή επιφέρει λόγω της στέρησης βασικών δραστηριοτήτων της καθημερινότητας μας βρέθηκα περισσότερο από ποτέ υπόλογη στον εαυτό μου για όλα όσα αφήνω να επηρεάζουν το υποσυνείδητο μου.
Της Ευτυχίας Κοκκίνη Τον τελευταίο καιρό, σε όλη αυτή τη σκοτεινή πραγματικότητα που βιώνουμε, βρισκόμαστε περισσότερο από ποτέ αντιμέτωποι με άσχημες ειδήσεις για όλα όσα συμβαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεδομένης μάλιστα της ραγδαίας εξάπλωσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπου πέραν της ενημέρωσης επιτελούν ρόλο κριτή στην
Της Ευτυχίας Κοκκίνη Υπάρχουν μεγάλα χρονικά διαστήματα που όλα όσα μας πληγώνουν και μας φοβίζουν παραμένουν κρυμμένα στο πιο ιερό κομμάτι της ψυχής μας. Γιατί η ιδέα της αποκάλυψης τους μοιάζει με τροχοπέδη, λες και ο ίδιος ο φόβος για τις κοινωνικές αντιδράσεις τα κρατάει αιχμάλωτα
Της Ευτυχίας Κοκκίνη Τις ημέρες που προηγήθηκαν δύο άσχετα μεταξύ τους περιστατικά μονοπώλησαν το ενδιαφέρον των πολιτών στα μέσα ενημέρωσης. Τα αναφέρω με τη σειρά που έγιναν γνωστά: η επίθεση δύο ανηλίκων στο σταθμάρχη του μετρό και η αποκάλυψη της Σοφίας Μπεκατώρου για σεξουαλική κακοποίηση που
Της Ευτυχίας Κοκκίνη Μετρό. Στάση Ομόνοια. Σταθμάρχης ζητάει από δύο νεαρούς να φορέσουν μάσκα και κάνει παρατήρηση στον ένα εξ αυτών να κατεβάσει τα πόδια του από το κάθισμα. Εκείνοι του επιτίθενται φραστικά και στη συνέχεια, όταν εκείνος αποβιβάζεται από το συρμό, τον γρονθοκοπούν και τον
Της Ευτυχίας Κοκκίνη Το 2021 ήρθε στη ζωή μας μετά από μία ολέθρια χρονιά, στην οποία η ανθρωπότητα βίωσε κάθε μορφής απώλεια. Από την ανθρώπινη ζωή μέχρι την οικονομική εξαθλίωση για μία μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας. Καθολικά, όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα σαν συνισταμένες της καθημερινότητας μας,
Της Ευτυχίας Κοκκίνη Με όλο και περισσότερους κόκκους της άμμου στην κλεψύδρα να το εγκαταλείπουν, το 2020 αποδείχτηκε για όλους μία δύσκολη χρονιά. Γεμάτη από απώλειες, τόσο σε ανθρώπινες ζωές, όσο και σε συνθήκες διαβίωσης. Σαφώς, ο αριθμός των ανθρώπων, οι οποίοι «έφυγαν» μόνοι τους σε
Της Ευτυχίας Κοκκίνη Σε μία δύσκολη χρονικά περίοδο, με το άγχος και την ανασφάλεια να κυριαρχεί περισσότερο από ποτέ στη ζωή μας, ο ερχομός των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μοιάζει παράταιρος. Κυρίως λόγω των απαγορεύσεων σε όλα όσα ορίζουν τις γιορτές: βόλτες στα μαγαζιά για ψώνια,
Της Ευτυχίας Κοκκίνη Η Βασιλική, η Ολυμπία, η Ευαγγελία, η Άρτεμις, η Κατερίνα, η Μαλαματή, η Ευφροσύνη, η Ανθή, η Χρυσούλα και η Πηνελόπη θα μπορούσαν να είναι περισσότερο ή λιγότερο γνωστές στους συντοπίτες τους στα Χανιά. Είναι σίγουρα αγαπητές σε όσους έτυχε να νοσηλευτούν στο
Της Ευτυχίας Κοκκίνη Με τον αριθμό των κρουσμάτων να ανεβαίνει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, έχοντας πλέον ξεπεράσει τη χιλιάδα, διαισθάνομαι την ανάγκη με αυτό το άρθρο να επανέλθω στο θέμα της πανδημίας και κυρίως στη νοοτροπία των ανθρώπων εκείνων που αψηφούν τις υποδείξεις των ειδικών σε βάρος