Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 27 Απριλίου 2024
Η επιστήμη της Γλωσσολογίας προσφέρει μια γοητευτική ενατένιση ενός μέλλοντος που διατηρεί την εσωτερική δύναμη να αλλάζει. Να ακούει, να καταλαβαίνει, να δρα.
Η γλώσσα σεργιανίζει γύρω μας ως ένας σύνθετος, ζωντανός οργανισμός. Γεννά συναισθήματα. Ζωγραφίζει εικόνες. Ενώνει νήματα όσων έχουν περάσει, όσων συμβαίνουν στο βιωματικό παρόν, και όσα υποκρύπτονται στην αβεβαιότητα του μέλλοντος.
Η γλώσσα, η οποία αφήνει μόνιμο, διαδραστικό αποτύπωμα στην ανθρώπινη καρδιά, εκείνη που δεν ξεχνάει ποτέ πώς την έκανε να αισθανθεί κάποιος.
Η «γλώσσα» των αριθμών είναι από τις περισσότερο παρεξηγημένες. Φαντάζει άνευρη και παγωμένη, στατική και δυσερμήνευτη, προκαλεί απώθηση και αποστασιοποίηση, πολλές φορές (και) λόγω της ατέλειας στην κατανόησή της. Ίσως πίσω από αυτή την ατροφικά γοητευτική βιτρίνα, κρύβει… μεγάλες αλήθειες. Η ορθή κατανόηση της γλώσσας των αριθμών, προσφέρει εξηγήσεις και ερμηνείες, απαντήσεις και διεξόδους.
Γι’ αυτό και είναι εξαιρετικά ανησυχητικό ότι η ορθή ανάγνωση της αριθμητικής γεωμετρίας του πολυπαραγοντικού μωσαϊκού το οποίο ντύνει το κάδρο της εθνικής εικόνας, ψιθυρίζει άβολες αλήθειες για το εθνικό αδιέξοδο που συνοδεύει την παρακμή και η φθορά μιας μνημονιακής καταστροφής χωρίς συναισθηματικό επίλογο.
Οι αριθμοί δείχνουν ότι στις ευρωεκλογές του Ιουνίου θα καταγραφούν θηριώδη ποσοστά αποχής, δηλαδή πλήρους αποστροφής πλειοψηφικών ρευμάτων της κοινωνίας μας για το πολιτικό σύστημα και το δυναμικό που του απαρτίζει.
Οι αριθμοί δείχνουν ότι οι πολίτες δεν θα αξιοποιήσουν την εργαλειακή μεθοδολογία της επιστολικής ψήφου, ώστε να συνδυάσουν την άσκηση του δημοκρατικού δικαιώματος της ψήφου, με… χαλαρές δραστηριότητες.
Οι αριθμοί δείχνουν ότι η Ελλάδα «μικραίνει» διαρκώς. Και εκείνοι που θα έπρεπε να ασχολούνται… σφυρίζουν αδιάφορα.
