Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Δεν συμβαίνει τακτικώς να δίδει συνέντευξη ένας πρωθυπουργός Αύγουστο μήνα. Τότε που, κατά το παλαιό και ήδη ξεπερασθέν δόγμα του Ουμπέρτο Έκο, δεν υπάρχουν ειδήσεις.
Για αυτό και έχει αξία η απόπειρα ανάλυσης της προχθεσινής δίωρης εμφάνισής του. Τυπικώς, ο κύριος Μητσοτάκης, από άποψη επικοινωνιακή, ήταν άψογος. Αν εξαιρέσει κανείς το παροιμιώδες χαμόγελό του, που πιστοποιεί ότι αποτελεί γνήσιο τέκνο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη -λάθος για την περίσταση, όμως-, ένα δυο λαθάκια στα κατά τα λοιπά άψογα ελληνικά του («διεθνή κινητοποίηση» αντί «διεθνής» και «ένδειξη ισχύς» αντί «ισχύος»), ο πρωθυπουργός εξέπεμψε γενικώς σοβαρότητα και γνώση των θεμάτων.
Ικανοποίησε τον σκληρό πυρήνα της βάσης της Ν.Δ., που δικαιολογεί όποιες αστοχίες στην κατάσβεση των πυρκαγιών με το επιχείρημα ότι αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο πρωθυπουργός διαχειρίζονται συνεχώς κρίσεις από την αρχή της θητείας τους (Εβρος, Αιγαίο, πανδημία, φωτιές, «Ιανός»). Και, μάλιστα, τις διαχειρίζονται καλύτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρώ ότι, πράγματι, στον πολύ σκληρό του πυρήνα -στο 30% από το 40% των ψήφων που έλαβε το 2019 η Ν.Δ.-, ο κύριος Μητσοτάκης δεν έχει πρόβλημα. Οι πυρκαγιές δεν ανέτρεψαν τον βασικό συσχετισμό. «Και εγώ είμαι εξαγριωμένη με τον Μητσοτάκη, αλλά δεν βγαίνω και στον δρόμο» μου είπε αναγνώστρια της στήλης που δεν επιθυμεί δημόσια κριτική στον πρωθυπουργό όχι γιατί δεν ισχύει, αλλά γιατί δεν της αρέσει -όπως μου είπε- να χαίρεται ο ΣΥΡΙΖΑ! Πλέον των πιστών υπερσυντηρητικών που, αντί να πάει το χέρι τους «αλλού» στην κάλπη, προτιμούν να πάνε σπίτι τους και να απέχουν, υπάρχει όμως και το λίαν αυστηρό τμήμα της βάσης της Ν.Δ. που είναι κυρίως εγκατεστημένο στην περιφέρεια. Και, βεβαίως, υπάρχει το υπόλοιπο εκλογικό σώμα. Εδώ υπάρχει μεταβολή. Ο συσχετισμός δεν ανετράπη, αλλά μέσα στο καλοκαίρι αλλοιώθηκε. Και στους αυστηρούς νεοδημοκράτες της περιφέρειας και στο λοιπό εκλογικό σώμα.
Με άλλη πολιτική ατμόσφαιρα «έφυγε» ο ελληνικός λαός για διακοπές, με άλλη θα γυρίσει. Είμαστε ήδη σε μια νέα φάση. Είναι κάτι που δεν υπολόγισε επαρκώς, νομίζω, ο πρωθυπουργός κατά τις διαδοχικές παρεμβάσεις του (διαγγέλματα, συνεντεύξεις), με τις οποίες πρώτα είπε πως δεν είναι εφικτή η διάσωση όλων των περιουσιών, μετά ζήτησε συγγνώμη και ανήγγειλε καρατομήσεις υπουργών, και στο τέλος πανηγύρισε σχεδόν επειδή «δεν κάηκαν πολλά σπίτια». Και, αν κρίνουμε και από όσα είπε για την πανδημία -«οι ανεμβολίαστοι είναι λίγοι, οι νέοι δεν κινδυνεύουν, αλλά φοιτητές και μαθητές πρέπει να πληρώνουν ράπιντ τεστ το φθινόπωρο για να πάνε σε σχολεία – πανεπιστήμια»-, δείχνει να μην υπολογίζει γενικώς τον ηλεκτρισμό στην ευρύτερη κοινωνία.
Αφού επισημάνουμε λοιπόν πως πρόβλημα της Ν.Δ. αυτή τη στιγμή είναι η αναλογική και όχι η πρωτοπορία της στις δημοσκοπήσεις, ας σημειώσουμε εις τι συνίσταται κατά τη γνώμη μας η μεταβολή:
1. Η φθορά της Ν.Δ. σε αυτή τη φάση θα καταγραφεί κυρίως στην περιφέρεια. Πεντακόσιες χιλιάδες στρέμματα κάηκαν στη «γαλάζια» Εύβοια, 111.000 στη δεξιά Μάνη, 100.000 στις επίσης συντηρητικές Ηλεία – Αρκαδία, 85.000 στο Λεκανοπέδιο. Στην Εύβοια, ο κύριος Μητσοτάκης κατήργησε μάλιστα τον εκλεγμένο περιφερειάρχη της Ν.Δ. κύριο Σπανό, για να αναθέσει την ανασυγκρότηση στον κύριο Μπένο. Ο οποίος θα συνεννοείται, υποθέτουμε, με τους ιδιώτες αναδόχους των αναδασώσεων.
2. Η μεγαλύτερη στρατηγική ζημιά, όμως, θα προκύψει για τη Ν.Δ. όχι από όποια σποσυσπείρωσή της, αλλά από την επανασυσπείρωση της αντιπολιτεύσεως. Ιδίως της αξιωματικής. Η διαφορά Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ διατηρείτο σε διψήφια νούμερα λόγω της χαμηλής συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο χυδαίος, πράγματι, σε πολλές περιπτώσεις αντιμητσοτακισμός, που βάζει τον πρωθυπουργό στο κέντρο του κάδρου, όπως εκφράστηκε με τα γνωστά συνθήματα, έχει δύο παρενέργειες: Συσπειρώνει τους δυσαρεστημένους του ΣΥΡΙΖΑ και μειώνει ελαφρώς σε πρώτη φάση τη διαφορά. Αναβιώνει εν τίνι μέτρω τον ιστορικό αντιμητσοτακισμό της βάσης του ΚΙΝ.ΑΛ. και δυσκολεύει την εκλογή Λοβέρδου στην ηγεσία του. Κάτι που επιθυμεί -την εκλογή- ο κύριος Μητσοτάκης.
3. Μείζων στρατηγική μεταβολή είναι και η εξής: Οι κυβερνήσεις συνήθως φθείρονται στα δύο πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης και ανακάμπτουν στα δύο τελευταία. Εν προκειμένω, συμβαίνει το αντίθετο: Η Ν.Δ. κυριάρχησε στα δύο πρώτα χρόνια και μπαίνει σε φουρτούνες στα δύο τελευταία. Να γιατί ο πρωθυπουργός στάθηκε απέναντι στις κάμερες και ακολούθησε τα κλασικά εικονογραφημένα «φταίμε και εμείς, φταίει και η κλιματική αλλαγή, φταίνε και οι άλλοι». Γιατί, χωρίς πλήρη δεδομένα, δεν κατάλαβε, θεωρούμε, πως το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται άλλαξε. Οι δικοί του παραμένουν περίπου κατά 80% δικοί του, οι συριζαίοι από σκορποχώρι άρχισαν να μαζεύονται, οι ιστορικοί πασόκοι θα δυσκολευτούν να συνεχίσουν να δίνουν ανοχή σε έναν Μητσοτάκη. Τα σύνδρομα δεν πεθαίνουν ποτέ. Δεν είναι ο πρώτος στον οποίο συμβαίνει να χάσει προσκαίρως την επαφή με το ευρύτερο λαϊ-κό αίσθημα, το έχουν πάθει και άλλοι πρωθυπουργοί της Ν.Δ. Το πρώτο βήμα για να αποφύγει τον πολιτικό κίνδυνο ο πρωθυπουργός και να παραμείνει σε τροχιά σταθερότητας η χώρα είναι λοιπόν η κατανόηση του νέου τοπίου.
Ο κύριος Μητσοτάκης έχει γνωστά ελαττώματα, αλλά ξέρει να ακούει. Ας ακούσει, λοιπόν, τη βοή. Η κοινωνία αισθάνεται να διχοτομείται με τα εκβιαστικά διλήμματα του εμβολιασμού – δεν θα υποκύψει εύκολα στα διλήμματα αυτά. Το ΦΕΚ για τα μέτρα του Δεκαπενταύγουστου -απαγόρευση λιτανειών, επιτρεπομένων και ατιμώρητων των ξέφρενων μυκονιάτικων πάρτι- εξαγριώνουν τους φιλήσυχους πιστούς χριστιανούς. Για μια ακόμη φορά απευθύνουμε έκκληση: Ακούσατε την κοινωνία! Τοποθετήσατε αισθητήρες εντός της για να καταλαβαίνετε τι σας γίνεται… Πριν να είναι αργά, πρόεδρε…
