Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Η 18η Μαρτίου του 2012 καταγράφεται ήδη από τη… λαίμαργη Ιστορία ως η D-Day του ΠΑΣΟΚ. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος διαδέχεται τον Γιώργο Παπανδρέου στην ηγεσία του Κινήματος που, ήδη είχε αρχίσει να πληρώνει το τίμημα των Μνημονίων που εκείνο έφερε στην Ελλάδα. Και… πατάει γκάζι προς την καταστροφή και την απόλυτη εκλογική συρρίκνωσή του, αρχικά στις διπλές εκλογές Μαϊου και Ιουνίου του 2012, και στη συνέχεια στις κάλπες του Ιανουαρίου του 2015, που λίγο έλειψε να αφήσουν το ΠΑΣΟΚ εκτός Βουλής.
Η εποχή Βενιζέλου είχε… υπερτροφικά οξύμωρα. Με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Σαμαρά, έβαλε πλάτη να διασωθεί η χώρα, αλλά την επιλογή την πλήρωσε εκλογικά το ΠΑΣΟΚ, καθώς σχεδόν σύσσωμη η κοινωνική βάση του μετακινήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Με αποτέλεσμα, το ΠΑΣΟΚ που παρέδωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στη Φώφη Γεννηματά, να… χωράει σε ταξί, προκαλώντας θλίψη για το ιστορικό κατάντημά του.
Μια αλλαγή ηγεσίας που… εξολόθρευσε το ΠΑΣΟΚ χειρότερα από κορονοϊό.
