Του Κυριάκου Βελισσάριου
Μια χαρά τα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα. Επειδή είναι έμπειρος, επειδή γνωρίζει τα ισχυρά και αδύναμα σημεία του, κυρίως όμως επειδή κατανοεί και αξιοποιεί τις αδυναμίες των υπολοίπων.
Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει καταφέρει να τηρήσει ευαίσθητες ισορροπίες με την Αμερική, την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Να κερδίζει από τη σχέση με τον καθένα αυτό που στρατηγικά επιδιώκει. Και μάλιστα, με ελάχιστες… ρωγμές για τον ίδιο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες του Τζο Μπάιντεν, παρά τις… ονειρώξεις περί των καθοριστικών παρεμβάσεων του Γερουσιαστή Μενέντεζ, συνεχίζουν τη στρατηγική σχέση με την Τουρκία του Ερντογάν, σε μια σειρά από μέτωπα και επίπεδα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση της Γερμανίας, που θα συνεχίσει και μετά την Άνγκελα Μέρκελ στο ίδιο μοτίβο, δεν ρισκάρει να αντιδράσει στον… εκβιασμό για το μεταναστευτικό, και επιμένει να κάνει τα… στραβά μάτια.
Το ΝΑΤΟ, έχει ανάγκη τον στρατό της Τουρκίας, τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό της Συμμαχίας, για να… θυσιάζεται σε μια σειρά από μέτωπα στρατηγικής σημασίας, όπως στο Αφγανιστάν, στην τρέχουσα συγκυρία.
Αυτά για να… καταλαβαινόμαστε. Και να μην σεργιανίζουμε στα σύννεφα.
