Η εικόνα του Τζο Μπάιντεν από το Οβάλ Γραφείο, στην εκφώνηση του διαγγέλματος προς τον αμερικανικό λαό για τις διεθνείς εξελίξεις, με επίκεντρο το Ισραήλ και την Ουκρανία, αποκαρδιωτική.
Ένας… κατ’ όνομα πλανητάρχης. Μια ασθενική φιγούρα, που παραπέμπει σε ηγεσία ετοιμόρροπη και ανασφαλή. Μια ακραία αντίθεση σε σχέση με τη σημειολογία του Γραφείου στο οποίο εδρεύει εδώ και τρία χρόνια.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διασώθηκαν στη ροή του χρόνου, ως η μοναδική υπερδύναμη την οποία κληρονόμησε στο διαρκές μέλλον της Ιστορίας το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η φυσική ηγέτιδα δύναμη του δυτικού πολιτισμού. Η ισχυρότερη Δημοκρατία στον πλανήτη, εκείνη που δίνει τον τόνο και ορίζει τις εξελίξεις.
Η τετραετία Τραμπ συνοδεύτηκε από εικόνες και στιγμές… επιθεώρησης. Η μέχρι σήμερα τριετία Μπάιντεν παραπέμπει σε αποσυναρμολόγηση του γενετικού κώδικα της δύναμης. Της υπερδύναμης.
Μοιραίος και άβουλος. Ανήμπορος και αδύναμος. Να πείσει. Να εμπνεύσει. Να ηγηθεί.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
