Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη έχει να λύσει έναν δυσεπίλυτο γρίφο: Να πάει προς τα αριστερά και να πάρει τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ή προς το κέντρο και να συγκρουστεί με τον Κυριάκο; Αν κρίνουμε από το κέρδος του ΠΑΣΟΚ από την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, η στροφή προς τα αριστερά μοιάζει ήδη με χαμένη υπόθεση. Κι ακόμη αμφιβάλλουμε αν ο τραχύς Νικόλας, εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ του ’80, μπορεί να πείσει τον μέσο κεντρώο ψηφοφόρο. Κι επειδή στη ζωή δεν υπάρχουν αδιέξοδα…
Κάποιοι από το «κίνημα του «ναι» θα βιαστούν να πουν ότι προτιμούν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ του Πολάκη. Αυτό θα ίσχυε αν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη ήταν κάτι σαν το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη ή έστω της Φώφης. Αλλά το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη μοιάζει περισσότερο με τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα. Κατά συνέπεια ο χώρος του «Μένουμε Ευρώπη» δεν έχει να κερδίσει κάτι απ’ όλο αυτό το αλισβερίσι. Εφόσον το ΠΑΣΟΚ τραβήξει προς τον ΣΥΡΙΖΑ, θα έχει χαθεί ένας πολύτιμος σύμμαχος. Και τέλος!
Το ερώτημα είναι αν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μετακινηθεί προς το κέντρο, όπου κυριαρχεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης φοβάται να το κάνει, επειδή δεν δείχνει να πιστεύει ότι μπορεί να ανακτηθούν τα απολεσθέντα εδάφη! Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ έχει ρίξει λευκή πετσέτα στη μάχη του κέντρου, καθώς τη θεωρεί χαμένη υπόθεση. Δεν το δοκιμάζει, δεν δείχνει διατεθειμένο να το δοκιμάσει και ως εκ τούτου σύρεται αναγκαστικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι καθαρά θέμα επιλογής.
Το πιο πιθανό σενάριο, πάντως, δείχνει να είναι μία μελλοντική συγχώνευση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από μόνο του το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κεντροαριστερά. Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν γεννάται θέμα, η επιστροφή σε τροχιά εξουσίας είναι μακρινή μουσική.
Κι επειδή στην πολιτική οι ψηφοφόροι ακούν περισσότερο τα πρόσωπα από τα σχήματα, το επόμενο ερώτημα είναι ποιος μπορεί να ηγηθεί ενός νέου και κοινού σχήματος στον χώρο της κεντροαριστεράς. Σίγουρα όχι ο Νίκος Ανδρουλάκης. Αν έπειθε το κοινό, θα το βλέπαμε στις δημοσκοπήσεις. Αλλά ούτε και ο Στέφανος Κασσελάκης δείχνει να το έχει. Άλλωστε ο Στέφανος υπήρξε στο παρελθόν ένθερμος οπαδός και ο ίδιος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πώς θα πείσει τον μέσο ψηφοφόρο ότι αποτελεί ο ίδιος το «αντίπαλο δέος»; Ο νέος αρχηγός θα είναι άραγε ένα πραγματικά νέο πρόσωπο ή κάποιος εκ των Τσίπρα και Παπανδρέου;
Μπορεί και να μην συμβεί κάτι απ’ όλα αυτά και τα πράγματα να συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο! Δύσκολο, αν και θα πρέπει να περιμένουμε τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών για να δούμε τη συνέχεια και κυρίως τα μηνύματα που θα στείλουν οι ψηφοφόροι προς ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αν δεν κάνουν κάτι, αν συνεχίσουν τον σημερινό τους δρόμο, τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κάθε λόγο να ελπίζει βάσιμα σε μία τρίτη τετραετία. Δεν θα είναι και άσχημα!
