Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Η συζήτηση για το ουράνιο σώμα που ακούει στο όνομα Στέφανος Κασσελάκης και που έσκασε ξαφνικά στην ζωή μας (όπως συμβαίνει με όλα τα ουράνια σώματα που εισέρχονται στην γήινη ατμόσφαιρα), είναι μια ακόμη απόδειξη της γύμνιας του πολιτικού συστήματος. Είναι ταυτόχρονα και ένα ακόμη δείγμα γραφής για το πως σκέπτεται η διαπλοκή στην χώρα: Επιπόλαια. Πως θα μπορούσαμε να έχουμε μία σοβαρή διαπλοκή όταν όλα σε αυτή την χώρα στερούνται μέτρου και σοβαρότητας;
Προσέξτε το colpo grosso των «κύκλων» που «ανακάλυψαν» τον Κασσελάκη. Αρχικά επιτέθηκαν στην Έφη Αχτσιόγλου ότι δήθεν αποτελεί επιλογή της … διαπλοκής! Έριξαν, δηλαδή, μπόλικο καπνό, προσπαθώντας να θολώσουν το τοπίο και να αποδυναμώσουν τον κύριο διεκδικητή του θρόνου. Και στην συνέχεια παρουσίασαν αυτόν που θα μπορούσε, κατά την γνώμη τους, να γίνει Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη και να τους επαναφέρει στην εξουσία. Ούτε στα πιο κακογραμμένα σενάρια του Χόλυγουντ δεν γίνονται αυτά.
Πρόκειται για σχέδιο γραμμένο στο πόδι! Δεν συμβαίνει έτσι επειδή μπορούσαν δήθεν καλύτερα. Τόσο μπορούσαν, τόσο έκαναν. Πίστεψαν ότι το 2023 είναι 2012, όταν έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο Τσίπρας. Όταν έβαλαν στο «κόλπο» και τους Γερμανούς, ελπίζοντας ότι θα ζητούσαμε μόνοι μας να επανέλθει η πρόταση Σόιμπλε για έξοδο από το ευρώ που είχε απορρίψει ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Πίσω από τον Αλέξη Τσίπρα συσπειρώθηκε τότε ένα μεγάλο κομμάτι της διαπλοκής. Όπως και του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ήταν αστείο το γεγονός ότι εκείνοι που κάποτε έπιναν νερό στο όνομα της Δεξιάς Παράταξης, βρήκαν την πιο δύσκολη ώρα που περνούσε η χώρα για να στηρίξουν την Ρόζα και την Ανταρσύα…
Το ίδιο εφοπλιστικό κεφάλαιο στηρίζει σήμερα την επιλογή Κασσελάκη. Με τον ίδιο άγαρμπο τρόπο που κάνουν κουμάντο στα πλοία τους. Η εμμονή τους είναι αξιοπερίεργη. Τα κίνητρά τους άγνωστα. Οι πόροι για να πετύχουν τους σκοπούς τους ατελείωτοι. Ελπίζουμε, πάντως, ότι οι πιθανότητες επιτυχίας τους είναι χαμηλές, αν και το 2015 δεν έγιναν έτσι τα πράγματα. Η ρηχότητα της χώρας βοηθάει ακόμη και κακά σχέδια να βρίσκουν πεδίο για την υλοποίησή τους…
Δεν ξέρουμε αν υπάρχει κάποιος μετά από τον Αλέξη Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε και πως θα ήταν σήμερα η ΝΔ αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έπαιρνε τα ηνία της το 2016. Αλλά σίγουρα «λύση» δεν αποτελεί ο κομήτης Στέφανος Κασσελάκης. Στο παρελθόν η χώρα ήταν φτωχή, αλλά είχε λύσεις και πρόσωπα. Σήμερα είναι πνιγμένη στα ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά στερείτε αξιόπιστων πολιτικών λύσεων επειδή δεν υπάρχουν άνθρωποι. Με άλλα λόγια, η χώρα έχει ένα θολό μέλλον. Στην καλύτερη των περιπτώσεων…
