Του Μάνου Οικονομίδη
Ένα ρεκόρ που αρκετοί πίστευαν ότι δεν θα έπεφτε ποτέ, έπεσε… Η σκυτάλη πέρασε από τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ στον ΛεΜπρον Τζέιμς, και ο τίτλος του μεγαλύτερου σκόρερ στην Ιστορία του ΝΒΑ, γέννησε και πάλι… ανορθογραφίες.
Ο… καλύτερος. Ο… εκλεκτός, όπως τον αποκαλούσαν στα χρόνια του Κολλεγίου. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο “Βασιλιάς” Τζέιμς είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις ταλέντου που εμφανίστηκαν ποτέ στα μπασκετικά παρκέ.
Ο μεγαλύτερος όλων των εποχών ωστόσο, είναι άλλος. Εκείνος που επηρέασε την εξέλιξη του αθλήματος περισσότερο από κάθε άλλον. Εκείνος που έβρισκε απέναντί του κάθε χρόνο και ένα διαφορετικό μεγαθήριο, και κατάφερνε, όχι απλά να το ξεπεράσει, αλλά να το ταπεινώσει, αχόρταγος για νίκες και τίτλους. Εκείνος που δεν ηττήθηκε ποτέ σε τελικό, κολλεγιακού μπάσκετ, Ολυμπιακών Αγώνων, ΝΒΑ. Εκείνος που δεν σκόραρε μονάχα, αλλά αμυνόταν το ίδιο αποτελεσματικά. Εκείνος που πέτυχε δυο three-peat, με… υποψία ανεκτών συμπαικτών δίπλα του, και τους έκανε καλύτερους. Εκείνος τον οποίο αναγνώρισαν ως “τον μεγαλύτερο όλων”, οι προηγούμενοι μεγαλύτεροι, ο Μάτζικ, ο Μπερντ, ο Καρίμ. Εκείνος τον οποίο μονάχα ο Κόμπι μπόρεσε να πλησιάσει. Εκείνος που άντεξε το ξύλο (των Πίστονς και των Νικς) και την ίωση (στο υψόμετρο της Γιούτα). Εκείνος που έκανε δική του, την Πόλη των Ανέμων, την πόλη του Αλ Καπόνε πριν από αυτόν, και του Μπαράκ Ομπάμα μετά από εκείνον. Εκείνος, ο μεγαλύτερος νικητής που εμφανίστηκε ποτέ στον πλανήτη.
Εκείνος, χωρίς τον οποίο το.μπάσκετ δεν θα ήταν ποτέ το ίδιο…
We salute you, GOAT Μάικλ Τζόρνταν…
