Ανορθογραφίες
Γράφει ο… Insider
Ο αξεπέραστος σε «γήινες» ατάκες Νίκος Αλέφαντος, το είχε περιγράψει εύγλωττα, όσο κανένας άλλος… «Μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα».
Στην περίπτωσή μας, ο «άρχοντας» είναι… σουλτάνος. Και ομολογουμένως ο Ταγίπ Ερντογάν μας μαθαίνει… μπαλίτσα, όπως και την υπόλοιπη συλλογική Δύση, αποδεικνύοντας στην πράξη τι χρειάζεται για να αξιοποιήσει κάποιος την προωθητική δυναμική του λαού του, και το ειδικό βάρος της χώρας του. Σε συνδυασμό με το μέγεθος και τον πληθυσμό της.
Ο «Ατατούρκ» της εποχής μας, ξεκίνησε από το… κελί της φυλακής στο οποίο τον έστειλαν οι κεμαλιστές, ως Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, για να εξελιχθεί στον μακροβιότερο και περισσότερο ακλόνητο ηγέτη της γειτονικής χώρας, μετά τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας.
Τα τελευταία χρόνια, στην εποχή της μεγάλης ανασφάλειας και της διεθνούς αβεβαιότητας, ο Ταγίπ Ερντογάν κατάφερε να ισορροπεί αριστοτεχνικά ανάμεσα στη συλλογική Δύση και τον άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν. Να αξιοποιείται ως μεσολαβητής, στην ουκρανική κρίση αλλά και στη διαρκή κρίση της Μέσης Ανατολής. Και η υπερδύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών να κάνει τα… στραβά μάτια για κάθε προσβολή του Διεθνούς Δικαίου από την πλευρά του Τούρκου Προέδρου.
Οι δυο τελευταίες κινήσεις του, με τον νέο αγωγό αερίου TurkStream, και το αίτημα για ένταξη στην… επανάσταση των BRICS, επιβεβαιώνουν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν κατανοεί τη σημασία της συγκυρίας. Και τη διαχειρίζεται αριστοτεχνικά, αξιοποιώντας τη προς όφελος της δικής του Τουρκίας.
Μαθήματα ηγεσίας σε… απευθείας μετάδοση, και με ελάχιστο κόστος παρακολούθησης. Μόνο για την… πληγωμένη αυτοπεποίθηση όσων επιχειρούν όλα αυτά τα χρόνια να μας τον παρουσιάσουν «απομονωμένο». Και την αυταπόδεικτη φαιδρότητά τους, φυσικά.
Τα BRICS στο… κεφάλι μας
Η αίτηση της Τουρκίας για την ένταξη της γειτονικής χώρας στην κοινοπραξία των BRICS, ήταν μια ακόμη απτή απόδειξη του πόσο ασθενής και αδύναμη περιφέρεται η συλλογική Δύση στον διεθνή ορίζοντα, με τις τρέχουσες «ελλειμματικές» ηγεσίες, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Ταγίπ Ερντογάν προέβαλε ως επιχείρημα για το φλερτ με τους BRICS την πολυετή καθυστέρηση στην πρόοδο της σχέσης της Τουρκίας με την Ενωμένη Ευρώπη. Την ώρα μάλιστα που η κοινή ήπειρός μας, παραδομένη στην ανεπάρκεια της… παιδικής χαράς των Βρυξελλών, και της κοιμώμενης γραφειοκρατίας χαμηλής ποιότητας και αισθητικής «ηγετών», προσπαθεί να μας πείσει για τη χρησιμότητα της ένταξης στην κοινή ευρωπαϊκή οικογένεια, της τοξικής Ουκρανίας και του διεφθαρμένου καθεστώτος Ζελένσκι, το οποίο οι ίδιοι οι Δυτικοί αποστρέφονταν ως… κακή παρέα, πριν τη βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Τα BRICS στο… κεφάλι μας, με την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν να αλλάζει και πάλι πίστα και να ενισχύει τη διεθνή χρησιμότητά της. Επομένως και τα εθνικά κέρδη της…
Ένας αγωγός για να… στεγνώσει τη Δύση
Ανακοινώνοντας τη δρομολόγηση της υλοποίησης του αγωγού TurkStream 2, ο Ταγίπ Ερντογάν… πατάει γκάζι, στον σχεδιασμό του να… στεγνώσει τη Δύση, η οποία παρακολουθεί απαθής και αμήχανη τις εξελίξεις.
Ο ενεργειακός «πόλεμος» που κορυφώθηκε με τη βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τις κυρώσεις από την πλευρά της συλλογικής Δύσης στο καθεστώς Πούτιν, και την επιχείρηση προώθησης των πανάκριβων αμερικανικών καυσίμων και ενεργειακών προϊόντων, έχει ως μεγάλο θύμα την Ευρώπη, με την ποιότητα της ζωής των Ευρωπαίων πολιτών να έχει υποβαθμιστεί, και την ακρίβεια να καλπάζει, αποσυναρμολογώντας τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, και ενισχύοντας τα αντισυστημικά ρεύματα και τις πολιτικές-κομματικές εκφράσεις τους.
Απέναντι στα ενεργειακά σχέδια Ερντογάν, που τον… εναποθέτουν στη φιλόξενη αγκαλιά του Βλαντιμίρ Πούτιν, η Αμερική του ετοιμόρροπου Μπάιντεν και της… αμέριμνης Κάμαλα Χάρις προέβαλε την απειλή των κυρώσεων. Που φυσικά δεν αγγίζουν τον Ερντογάν. Δεν αγγίζουν κανέναν από τους άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενους.
Ο Ερντογάν κάνει τη δουλειά του. Και εμείς μένουμε με την… απορία και την αγανάκτηση.
Γιώργος Γεραπετρίτης
Έχετε μήνυμα
Η εξωτερική πολιτική δεν… διδάσκεται (στα αμφθιθέατρα)
Η θητεία του Γιώργου Γεραπετρίτη στο υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει παράξει κάποιο ακραία αρνητικό αποτέλεσμα. Εκείνη η… υπόκλιση προς τον Ταγίπ Ερντογάν, κατά την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην
Ελλάδα ωστόσο, πιθανότατα θα μνημονεύεται διαρκώς και με ένταση από τους επικριτές του.
Ειδικά όταν θα είναι πιο εύκολο να αποκτήσει η Ιστορία συγκεκριμένη υπογραφή, δηλαδή όταν ο Γιώργος Γεραπετρίτης δεν θα βρίσκεται πλέον στον πυρήνα της εξουσίας, πιθανότατα ούτε στη… Νέα Δημοκρατία, όταν θα έχει πέσει η αυλαία της περιόδου ηγεσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τα επιθετικά πεπραγμένα του Ταγίπ Ερντογάν, επιβεβαιώνουν ότι η εξωτερική πολιτική δεν… διδάσκεται. Ούτε στα αμφιθέατρα, όπου σεργιανίζει ο καθηγητής Γεραπετρίτης, ούτε στα πανεπιστημιακά εγχειρίδια. Διδάσκεται στη βιωματική πράξη, συνήθως σε βάρος των περισσότερο αδύναμων, εκείνων που έχουν τον ρόλο του θύματος.
Περισσότερο βέβαια από τον Γιώργο Γεραπετρίτη, διδάγματα από τα αποτελέσματα των πολιτικών του Ταγίπ Ερντογάν θα πρέπει να παίρνουν οι… πρόθυμοι του ΕΛΙΑΜΕΠ. Οι «κήρυκες» του συμβιβασμού, που δυσκολεύονται να κατανοήσουν το περιεχόμενο του εθνικού συμφέροντος. Και πώς αυτό υπηρετείται αποτελεσματικά και προς όφελος των πολιτών ενός έθνους. Με σεβασμό προς το παρελθόν και με διευκόλυνση του μέλλοντος.
