Γράφει ο Νίκος Μανεσιώτης
H Ελλάδα του 2024 παρομοιάζει με την Ελλάδα της φαυλοκρατίας του 1909. Την Ανόρθωση και τον Ανορθωτή δεν βλέπουμε ακόμα.
Στις σχετικά σύντομες διακοπές μου διάβασα δυόμιση βιβλία. Πρώτο, πρώτο “ο Γιός του Ψηλορείτη” του διακεκριμένου δημοσιογράφου και αγωνιστή της εποχής Σπύρου Μελά. Μελαγχόλησα. Αλλά και αγανάκτησα. Γιατί, εκατόν δεκαπέντε χρονιά μετά, η φαυλοκρατία ηγεμονεύει στην χώρα που γέννησε την Δημοκρατία και τον Πολιτισμό. Τρομάρα μας.
Φαυλοκρατία και τότε. Φαυλοκρατία και σήμερα, λοιπόν. Τα πρόσωπα αλλάζουν στους ρόλους. Ο άβουλος Γεώργιος τότε. Η Σακελλαροπούλου στην εποχή μας. Θεοτόκης τότε. Μητσοτάκης σήμερα. Ράλλης και Μαυρομιχάλης εκείνα τα σκοτεινά χρόνια. Βελόπουλος και Ανδρουλάκης στις μαύρες μέρες μας.
Κρατικοδίαιτη οικονομική ελίτ στις αρχές του 20ου αιώνα. Μια από τα ίδια και σήμερα. Τότε αυτή εσιτίζετο από την στρατηγική της “ψωροκώσταινας”. Η σύγχρονη αρμέγει το Ταμείο Ανάκαμψης.
Αναλφαβητισμός τότε. Αμορφωσιά και ημιμάθεια σήμερα. Γιατρούς δεν είχαμε και τότε. Γιατρούς δεν έχουμε και σήμερα.
Τα ρουσφέτια, η αναξιοκρατία και οι τσιφλικάδες κυριαρχούσαν στην Ελλάδα του 1900. Τίποτα δεν άλλαξε τόσες δεκαετίες μετά. Απλώς, τους τσιφλικάδες τους αντικατέστησαν τα Lidl και οι διάφορες Ζενίθ.
Μια τεράστια διαφορά υπάρχει μεταξύ του τότε και του σήμερα. Τότε η Οθωμανική Αυτοκρατορία αμυνόταν και συρρικνωνόταν. Σήμερα, μετά από 5 χρόνια Μητσοτάκη, οι νεοΟθωμανοί σουλτάνοι κάνουν σεργιάνι όποτε γουστάρουν σε Κάσο, Λέσβο και Κύπρο. Με τους… πατριώτες των Πρεσπών να τρέμουν τον Σουλτάνο. Όπως τον έτρεμαν τότε οι εμπνευστές της “μικρής και έντιμης Ελλάδας”.
Εντοπίζει κανείς μια δεύτερη διαφορά στις εποχές. Ο Κασσελάκης σήμερα νομίζει ότι είναι ο νέος Ελευθέριος Βενιζέλος. Κάτι θα έχει ακούσει μάλλον από τον Πολάκη για τον μοναδικό Εθνάρχη του Ελληνισμού (οι κρητικοί άλλωστε εκτός Κρήτης υποστηρίζονται μεταξύ τους με πάθος). Μόνο που ο Ελευθέριος Βενιζέλος άλλαξε την Ελλάδα, την Ανόρθωσε, γιατί ενέπνευσε και ένωσε τις νέες δυνάμεις του τόπου. Συσπείρωσε τους νέους. Αφύπνισε τους δουλοπάροικους της Θεσσαλίας. Κινητοποίησε τους μορφωμένους. Τους αστούς. Και πάνω από όλα τα λαϊκά στρώματα. Το πέτυχε αυτό γιατί είχε ένα όραμα. Το όραμα της Ανόρθωσης.
Σήμερα ο κ. Κασσελάκης ένα όραμα έχει. “Φέρτε μου αντίπαλο στο Συνέδριο να τον νικήσω”. Με τα χέρια στις τσέπες σαν σύγχρονος καουμπόη ψάχνει συνεχώς την αυτοεπιβεβαίωση. Την ώρα, βεβαίως, που έχει πέσει στα πόδια του Πολάκη να διατηρήσουν από κοινού το 10%. Γιατί κατάφερε, μαζί με όλους τους άλλους συντρόφους, το 15% των Ευρωεκλογών να είναι σήμερα 10%. Άντε να είναι 12%.
Κι ας μην χαίρονται στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γιατί κι αυτοί για το 12%. Αν, μάλιστα, επανεκλεγεί ο έτερος Κρητικός, τους βλέπω μονοψήφιους. Το υπογράφω.
Για όσους με ερωτούν “που είναι και τι θα κάνει ο Τσίπρας”; Τίποτα δεν θα κάνει τώρα. Γιατί να τους κουβαλήσει όλους αυτούς στην πλάτη του; Τους αφήνει να εξαντλήσουν τον ρόλο τους και όταν οι συνθήκες ωριμάσουν θα αποτελέσει την λύση του προβλήματος.
Επίσης, δεν πρέπει να χαίρεται καθόλου ο κύριος Μητσοτάκης. Γιατί αυτός αποτελεί το μέγα πρόβλημα του τόπου. Όπως ο Μαυρομιχάλης και ο Θεοτόκης την εποχή της φαυλοκρατίας. Όσο πιο πολύ αυταπατάται εγκλωβισμένος στην ματαιότητα του “δεν έχω αντίπαλο, δεν με κουνάει κανείς” ας διαβάσει το βιβλίο του Μελά που διάβασα. Ίσως, τότε δεν θα έχει την τύχη των αρχηγών των “παλαιών κομμάτων”.
Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Μόλις ωριμάσουν οι συνθήκες ο λαός μας θα βρει τον νέο Ανορθωτή του τόπου μας. Το μπάχαλο σε ΣΥΡΙΖΑ και η “φασαρία” στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα φέρουν την λύτρωση στην δημοκρατική παράταξη. Αυτή ιστορικά φέρνει την Αλλαγή στην Ελλάδα.
Υ.Γ. Από το SMS της Αχτσιόγλου στα SMS του Κασσελάκη, η One Voice δικαιώνεται. Από την υπονομεύτρια του Αλέξη στις ανοησίες του Κασσελάκη. Όπως δεν έκανε η κυρία, δεν μπορεί ο “πρόεδρος μιας χρήσεως”.
