Γράφει η Νίκη Λυμπεράκη
Ζούμε σε μια χώρα, όπου οι περισσότεροι αισθανόμαστε ότι σχεδόν τίποτε δεν δουλεύει. Ολα στο περίπου. Υγεία στο περίπου. Παιδεία στο περίπου. Νόμοι στο περίπου. Ασφάλεια στο περίπου. Λογοδοσία και διαφάνεια, ούτε καν στο περίπου.
Είναι μια πεποίθηση που δυστυχώς επιβεβαιώνεται κάθε μέρα.
Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν μια κυβέρνηση που δεν βρίσκει μισή λέξη να πει για να ζητήσει να διερευνηθεί η αποκάλυψη του «Βήματος» για μονταζιέρα στα Τέμπη. Χρειάστηκε μάλιστα να περάσουν 13 ολόκληροι μήνες από την τραγωδία για να γίνει η πρώτη έφοδος, ο πρώτος έλεγχος στα γραφεία του ΟΣΕ στην Αθήνα με εντολή του εφέτη ειδικού ανακριτή…
Αυτή την εβδομάδα είναι ακόμη μία γυναικοκτονία, και μάλιστα έξω από αστυνομικό τμήμα.
Πάνω από το νεκρό σώμα της Κυριακής Γρίβα η κοινωνία καλείται μαζί με τη φρίκη για το άγριο έγκλημα να μεταβολίσει και πάλι την αναλγησία και την ανικανότητα Αρχών και δημόσιων λειτουργών.
Αδιανόητες δηλώσεις όπως «δεν γίνεται να βασανίζεται ο Πρωθυπουργός να κάνει χίλια πράγματα και να του χαλάει μια στιγμή μια δολοφονία μέσα σε ένα αστυνομικό τμήμα» (Π. Μαντούβαλος) και «αν είχε πυροβολήσει ο αστυνομικός, θα μιλούσαν σήμερα για αστυνομική βία» (Μηταράκης) κάνουν το μείγμα ακόμη πιο δύσπεπτο.
Αν ένα πράγμα μάς δίδαξαν τα Τέμπη, όμως, είναι πως η κοινωνία και φωνή έχει και δύναμη. Αρκεί να μην επιτρέψουμε να ξεχαστούν τα γεγονότα.
Εν είδει υπενθύμισης λοιπόν:
Δάφνη, 30 Ιουλίου 2021: η Αννα, 31, δολοφονείται από τον σύζυγό της. Αποκαλύπτεται πως 19 ημέρες νωρίτερα η Αστυνομία είχε ειδοποιηθεί από περίοικο που άκουσε τις κραυγές του θύματος σε βοήθεια. Οι αστυνομικοί πήγαν στο σημείο και έφυγαν χωρίς καν να βγουν από το περιπολικό. Τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, διατάχθηκε ΕΔΕ, παρενέβη εισαγγελέας.
Σαλαμίνα, 2 Δεκεμβρίου 2023: η Γεωργία, 43 ετών, πάει στην Αστυνομία άγρια κακοποιημένη και καταγγέλλει πως ο σύντροφός της τη χτύπησε μπροστά στον γιο της και στη συνέχεια πήρε το αυτοκίνητο και το κινητό της και έφυγε πριν επιστρέψει για να της σπάσει το πόδι. Οι αστυνομικοί, που δεν τον εντόπισαν πριν παρέλθει το αυτόφωρο (αχανής η Σαλαμίνα βλέπεις), της έδωσαν panic button και την προέτρεψαν να φύγει από το σπίτι, όπως και έκανε. Τρεις ημέρες αργότερα, ο δράστης τη δολοφόνησε με καραμπίνα. Ερωτηθείσα αν θα έπρεπε να είχε δοθεί αστυνομική προστασία στο θύμα, η εκπρόσωπος της Αστυνομίας δήλωσε: «Δεν δόθηκε η εικόνα ότι κινδυνεύει τόσο άμεσα η ζωή της». Ο τότε υπουργός Οικονόμου δεσμεύθηκε ότι οι ενέργειες των αστυνομικών θα αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας. Τι απέγιναν οι έρευνες; Μήπως έγιναν κι αυτές… στο περίπου;
