Του Φρίξου Παλαιολόγου
Καμία διαδοχή δεν είναι εύκολη. Ειδικά όταν η παρουσία του “αναχωρητή” έχει γίνει… λατρεμένη συνήθεια. Ειδικά όταν μιλάμε για τη σημαντικότερη πολιτικό της Ευρώπης την τελευταία δεκαετία. Ειδικά όταν μιλάμε για το μεγαλύτερο σε δύναμη, κοινωνική απήχηση και εκλογική βάση κόμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες επέλεξαν να στηρίξουν τον νέο πρόεδρό τους, Άρμιν Λάσετ, ως υποψήφιο Καγκελάριο στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αγνοώντας το θυελλώδες προβάδισμα του Χριστιανοκοινωνιστή Μάρκους Ζέντερ, δημοφιλούς πρωθυπουργού της Βαυαρίας.
Η εξέλιξη ήταν λογική και αναμενόμενη. Οι Γερμανοί δεν είναι εραστές των ανατροπών και των εκπλήξεων. Θωρακίζονται πίσω από την ασφάλεια της συνήθειας. Της ρουτίνας.
Ο Άρμιν Λάσετ αποτελεί την επιλογή της συνέχειας της πολιτικής Μέρκελ, για την ηγεσία του CDU και την Καγκελαρία. Ο Μάρκους Ζέντερ θα σηματοδοτούσε το πολιτικό οξυγόνο για την ανανέωση της πολυετούς ηγεμονίας της γερμανικής Κεντροδεξιάς.
Πιθανόν να είδαμε μόλις, σε… απευθείας μετάδοση, μια ιστορική πολιτική αυτοκτονία.
