Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2023
Το ηχόχρωμα κάθε μνημονεύσιμης καμπής στην Ιστορία έχει αναπόφευκτα πληθυντικό περιεχόμενο. Ενσωματώνει οξύμωρα, διεκδικεί ρόλο ανατροφοδότη, επιταχυντή, γεννήτορα καινούριων αφετηριών στη διαδρομή της Ιστορίας. Στο μετά…
Ακόμη μια εθνική επέτειος γεμάτη εσωτερικές αναμετρήσεις. Της Ελλάδας που εξέπεμπε φως, με την Ελλάδα που έχει χάσει την πυξίδα, ίσως και την όρεξη για να το αναζητεί και να το βρίσκει. Της Ελλάδας που διεκδικούσε την ανεξάρτητη διαδρομή της, με την Ελλάδα που ξέχασε να δημιουργεί μόνη της καινούρια Ιστορία. Να ξαναγράφει, από την αρχή κάθε φορά, το μέλλον.
Μια λέξη τόσο μικρή σε έκταση, τόσο πληθωριστική σε σημασία και ουσία. Όχι. Μικρά και μεγάλα, ατομικά και συλλογικά. Εθνικά. Ένα μεγάλο «ΟΧΙ» που ταξίδεψε στο διαρκές μέλλον, εμπνέοντας και συγκινώντας. Διαμορφώνοντας ένα αυτοτελές συνειδησιακό μικροκλίμα. Μια ιδέα αλεξίσφαιρη, ανθεκτική στη φθορά του χρόνου, στην επιβάρυνση της συγκυρίας.
Η ιστορική καταγραφή της εθνικής διαδρομής είναι γεμάτη από στιγμές που ανάγκασαν την υπόλοιπη ανθρωπότητα να κοντοσταθεί, να θαυμάσει, να εμπνευστεί. Είναι χρήσιμο να μην το ξεχνάμε, είναι περισσότερο χρήσιμο να μην ζούμε με το παρελθόν μας, όσο γοητευτικό, περήφανο, χιλιοτραγουδισμένο κι αν είναι.
Κάθε φορά που δεν είμαστε δεδομένοι απέναντι στον ίδιο τον εαυτό μας, κάθε φορά που ξεβολευόμαστε από τη ρουτίνα της συνήθειας, κάθε φορά που διεκδικούμε να συνθέσουμε καινούριες (εθνικές) αναμνήσεις, ξαναγράφουν ένα κεφάλαιο της Ιστορίας του μέλλοντος. Διανύουμε με επάρκεια και αυτοπεποίθηση, το διάστημα της διαδρομής της αλλαγής που μας αναλογεί. Ίσως να κερδίζουμε και λίγο παραπάνω.
Η Ελλάδα της τρέχουσας απάθειας. Εγκλωβισμένη στη φθορά. Θυμάται, γιορτάζει, επαναξιολογεί.
