Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Το φως και η διαρκής αναζήτησή του. Η γέννησή, η ενδυνάμωση και η διάχυσή του. Μέσα και γύρω μας. Στις γενιές που ακολουθούν. Στο μέλλον. Στην αιωνιότητα της δημιουργίας.
Μια φτωχοποιημένη Ελλάδα, στην τρέχουσα εκδοχή του έθνους μας, παραδομένη στη φθορά της συγκυρίας και εγκλωβισμένη στην παρακμή έγινε περισσότερο φτωχή με την απώλεια του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Ένας εθνικός συνθέτης, που μελοποίησε σε τραγούδια λόγια γεμάτα φως. Μεταξύ άλλων, από την ανεξάντλητη κιβωτό των τεχνών και των γραμμάτων, του ιστορικού παρελθόντος του τόπου μας. Σε έναν διαρκή διάλογο με την Ιστορία ως ανατροφοδοτούμενη αφετηρία προόδου.
Τη δωρεά του φωτός λίγοι την αγκαλιάζουν στη ζωή τους. Ακόμη λιγότεροι, τη δωρεά του φωτός σε… ηχόχρωμα, ώστε να αποκτήσει ταυτοτικά χαρακτηριστικά αιωνιότητας.
