Του Μάνου Οικονομίδη
Η ίδια η περπατησιά του στη ζωή ήταν μια ωδή στην ιστορική μνήμη. Ο πρώτος Αφρο-Αμερικανός που έγινε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο φυσικός ενσαρκωτής του “ονείρου” του Μάρτιν Λούθερ, ο συνεχιστής του “κυματισμού της ελπίδας”, για την οποία μιλούσε ο Ρόμπερτ Κένεντι.
Ο Μπαράκ Χουσεϊν Ομπάμα ήταν ένας γητευτής συνειδήσεων. Η θυελλώδης επέλασή του μέχρι το Οβάλ Γραφείο, συνοδεύτηκε από αχαλίνωτες προσδοκίες. Εκείνος που θα άλλαζε τον κόσμο.
Δεν τον άλλαξε, τουλάχιστον όχι στο σημείο που θα ευχόμασταν όλοι. Μας ενέπνευσε να ονειρευτούμε την αλλαγή που θέλαμε να δούμε, χωρίς τελικά να τη δούμε… όσο θα θέλαμε.
Παραμένει ωστόσο σημείο αναφοράς για τις ζώσες γενεές της ανθρωπότητας. Εκείνος που προσπάθησε να αλλάξει τον κόσμο. Εκείνος που αντιστάθηκε στον μεγάλο πειρασμό να τον αλλάξει το μεγάλο αξίωμα που κατείχε. Εκείνος που παρέμεινε… άνθρωπος.
Ο Μπαράκ Ομπάμα στη σκιά του Παρθενώνα. Στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, το πρόσωπο στον καθρέφτη της ιστορικής μνήμης της Δημοκρατίας. Της Δημοκρατίας, μαιευτήριο της οποίας υπήρξε η Αρχαία Αθήνα, και η συναρπαστική ζύμωση ιδεών οι οποίες διαμόρφωσαν τον γενετικό κώδικα της ανθρωπότητας για τους αιώνες που ακολούθησαν.
Ένας υπερασπιστής της Δημοκρατίας. Έστω και… ατελής.
