Το συλλογικό υπονοούμενο όσων συμβαίνουν στο Ισραήλ σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας, εν καιρώ πολέμου, αφορά το τι θα ακολουθήσει τον πόλεμο. Όταν και όπως αυτός λήξει.
Οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, να καταφέρει και αυτή τη φορά να επιβιώσει πολιτικά, όπως έχει κάνει τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, επιδεικνύοντας αντοχές survivor, που του επέτρεψαν να εξελιχτεί στον μακροβιότερο πρωθυπουργό στην Ιστορία του Ισραήλ.
Ο Μπένι Γκαντζ, που προστέθηκε στην “πολεμική” κυβέρνηση εθνικής ενότητας, είναι το πρόσωπο στο οποίο στρέφονται οι περισσότεροι για να ηγηθεί μετά τον πόλεμο, με το κόμμα του, “Νέα Ελπίδα”, να κερδίζει διαρκώς έδαφος στις δημοσκοπήσεις. Και φυσικά, θα απαιτηθεί αλλαγή ηγεσίας και στο εσωτερικό του Λικούντ, με τον πρώην επικεφαλής της Μοσάντ, Γιόσι Κοέν, να προβάλλεται ως ο επικρατέστερος διάδοχος του “Μπίμπι”.
Στα ισραηλινά ΜΜΕ κυκλοφόρησαν εσχάτως πληροφορίες για την πιθανότητα αλλαγής… στον αέρα, με τον Μπένι Γκαντζ να διαδέχεται τον Νετανιάχου άμεσα. Ο ίδιος ο άλλοτε επικεφαλής των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων, φρενάρει τα σχετικά σενάρια. Τουλάχιστον για τη δεδομένη συγκυρία.
Δεν έχει κανέναν λόγο να βιαστεί και να θυσιαστεί. Και το ξέρει.
Του Φρίξου Παλαιολόγου
