Του Κυριάκου Βελισσάριου
Κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν φυσικά το γεγονός ότι η… αναλαμπή του Εμμανουέλ Μακρόν για το πώς μπορεί να λήξει η “παράσταση” στην Ουκρανία, με συμμετοχή της Ρωσίας στη λύση, προκάλεσε τόσο μεγάλες αντιδράσεις.
Ο Γάλλος Πρόεδρος άρχισε να αγκαλιάζει, έστω και με ασυγχώρητη καθυστέρηση, την κοινή λογική. Κρατώντας αποστάσεις από τη μέχρι σήμερα επιλογή της πολιτικής ηγεσίας των Βρυξελλών να εξελιχθεί η κοινή ήπειρός μας σε… παρακολούθημα και συμπλήρωμα της στρατηγικής των ΗΠΑ στο ουκρανικό.
Το τίμημα το πληρώνουμε όλο το προηγούμενο διάστημα οι Ευρωπαίοι πολίτες, με τη φτωχοποίηση της καθημερινότητάς μας, και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας. Ο “Μανού” έχει ξαναθέσει το θέμα και πάλι πρόσφατα, όταν μίλησε ανοικτά για τα υπερκέρδη των Αμερικανών σε βάρος της Ευρώπης.
Και τότε προκλήθηκαν αντιδράσεις από τους… ενσωματωμένους στο αφήγημα της Ουάσινγκτον. Όπως τότε, έτσι και τώρα, έχει δίκιο…
