Της Ελένης Κρικέλη
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν;
Οχι, ολα τα ωραια δεν τελειώνουν.
Αντιθέτως μάλιστα.
Ολα τα ωραια τα οποια βιώνουμε πυροδοτουν καθετί επόμενο που ακολουθεί.
Πως προκύπτουν ομως αυτα τα ωραια;
Αυτά τα ωραία αποτελούν την κατακλείδα μιας αρχης ενος προλόγου, μιας εισαγωγής που εμεις επιλέξαμε να ξεκινήσουμε, πολλώ δε μάλλον να Τολμήσουμε να δημιουργήσουμε.
Αυτα τα ωραια λοιπόν ειναι στη θυμηση μας, οχι για να προκαλούν δυσαρέσκεια, θλίψη.
Αυτα τα ωραια αποτελούν την δικη μας κλασική συλλογή μιας μορφής προσωπικών ημερολογίων, οπου μεταξύ άλλων μπορούμε να ανοίγουμε, να διαβάζουμε, να θυμόμαστε τα τολμηματα και τις επιθυμίες μιας άλλης εποχής ή στιγμής μεσα στο χρόνο,
Καμαρωνοντας συνάμα για τα ωραια που καποτε υπήρξαν, τα οποία οχι μονο δεν τελείωσαν, αλλα συμπληρώνουν κρικο κρικο μια αλυσίδα ωραίων μνημών και γεγονότων για τα οποια υπεύθυνοι είμαστε εμείς
