Γράφει ο Δημήτρης Κουμπιάς
«Σε ένδειξη διαμαρτυρίας και αποτροπιασμού»
Ρέκβιεμ για το δημοσιογράφο Κώστα Παττακό
Πολλοί θα γράψουν για τον αείμνηστο επι σειρά ετών δήμαρχο Χαλανδρίου Κώστα Παττακό, που έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή 26/4/2024.
Προσωπικά, νιώθω χρέος να γράψω για το δημοσιογράφο Κώστα Παττακό.
Τον γνώρισα στην εφημερίδα “Έθνος” στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Και αποχωρήσαμε σχεδόν ταυτόχρονα το καλοκαίρι του 1987, εγώ για να αναλάβω την έκδοση άλλης εφημερίδας, ενώ ο Κώστας παραιτήθηκε για λόγους αρχής.
Δεν χρειάζεται να πω για το πόσο σπουδαίος δημοσιογράφος ήταν· που ήταν. Θα μιλήσω για το σπάνιο δημοσιογραφικό, και όχι μόνο, ήθος του· που καταδεικνύεται από το ακόλουθο περιστατικό:
Τέλη Ιουνίου εξιχνιάστηκε μια από τις σκληρότερες δολοφονίες στα αστυνομικά χρονικά. Δράστης ο Παναγιώτης Φραντζής και θύμα, η 18χρονη σύζυγός του, Ζωή Γαρμανή, το πτώμα της οποίας βρέθηκε διαμελισμένο σε 11 κομμάτια.
Όταν το “Έθνος” δημοσίευσε φωτογραφία που έδειχνε, πάνω στο μάρμαρο του ιατροδικαστή, «συναρμολογημένο» το πτώμα της Ζωής, ο Κώστας υπέβαλε την παραίτησή του στο διευθυντή της εφημερίδας, «σε ένδειξη διαμαρτυρίας και αποτροπιασμού», όπως είπε. Και έμεινε άνεργος, ευτυχώς για λίγο.
Ξαναβρεθήκαμε στις “24 Ώρες” και όταν έκλεισε η εφημερίδα του Κοσκωτά, τον προσέλαβα αρχικά στο ραδιοφωνικό σταθμό “Super FM” και στη συνέχεια στο “Κέρδος”, ως συντάκτη ύλης.
Το 1991 ζήτησε άδεια άνευ αποδοχών, προκειμένου να μετάσχει στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, ως υποψήφιος δήμαρχος Χαλανδρίου. Εκλέχτηκε, για τρεις συνεχόμενες τετραετίες και η άδεια έγινε παραίτηση. Και από τη Δημοσιογραφία.
