Γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1925. Δολοφονήθηκε στις 6 Ιουνίου του 1968… Το πιο φωτεινό μυαλό της δυναστείας των Κένεντι, ο Ρόμπερτ Κένεντι, δεν είχε προλάβει να εικονοποιήσει την εμβληματική περπατησιά του στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ, στη σκιά του αφηγήματος περί των ιδεών που παραμένουν αλεξίσφαιρες, κανείς ωστόσο δεν μπόρεσε να αφαιρέσει από την Ιστορία το δικαίωμα να τον μνηνονεύει ως το “κάτι διαφορετικό”.
Ο αδελφός του επίσης άγρια δολοφονημένου Προέδρου των ΗΠΑ, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, ήταν το μυαλό πίσω από τη βιτρίνα. Σύμβουλος πολιτικής στρατηγικής, λογογράφος, ο φυσικός αρχιτέκτονας του “Κάμελοτ”.
Ήταν όμως και κάτι άλλο: Ο μόνος λευκός τον οποίο πραγματικά εμπιστεύτηκε, αν όχι… αγάπησε η “μαύρη” Αμερική. Ο “Μπόμπι”… Μια στρατηγική ιδιοφυϊα, που έχτισε τον μύθο του αδελφού του, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι στην Προεδρία των ΗΠΑ, και δοκίμασε στη συνέχεια να σηκώσει ο ίδιος στα χέρια του την πεσμένη σκυτάλη, για να δολοφονηθεί τελικά και εκείνος, λίγο πριν τα καταφέρει.
Ο Ρόμπερτ Κένεντι ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να χτίσει σχέση αδιαμεσολάβητης εμπιστοσύνης με την κοινότητα των Αφρο-Αμερικανών, επειδή αγκάλιασε χωρίς υστερόβουλες αναζητήσεις τις αγωνίες και τις ανησυχίες της. Σπατάλησε μεγάλο μέρος από το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιό του, για να κλείσει τα μέτωπα, να γεφυρώσει τις διαφορές, να αποφορτίσει τις αντιπαραθέσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι, η ομιλία από στήθους που έκανε μεταξύ μελών της κοινότητας των Αφρο-Αμερικανών, ανακοινώνοντας τη σοκαριστική είδηση της δολοφονίας του Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, έχει καταγραφεί ως μια από τις πιο εμπνευσμένες και παρεμβατικές που ακούστηκαν ποτέ στη διαδρομή της πολιτικής Ιστορίας των εθνών.
Μαζί με εκείνη για τον μικροσκοπικό κυματισμό της ελπίδας, που προκαλείται κάθε φορά που ο καθένας από εμάς στέκεται όρθιος, υπερασπιζόμενος μια ιδέα.
Είχε και εκείνος ένα όνειρο. Το οποίο ωστόσο σταμάτησαν οι σφαίρες…
Του Μάνου Οικονομίδη
Twitter@EmOikonomidis
