Γράφει ο Άρης Πορτοσάλτε
Με την επιστροφή του από τις ΗΠΑ ο Στέφανος Κασσελάκης έδωσε την εντύπωση ότι ήρθε αποφασισμένος να «σοβαρέψει». Ότι άφησε πίσω τον αχρείαστο αυθορμητισμό και τις επιπολαιότητες για να συγκεντρωθεί, υποτίθεται, με μεγαλύτερη προσήλωση στην πολιτική του δράση. Έτσι τουλάχιστον φαντάζονταν οι στενοί του συνεργάτες, που αναθάρρησαν σχετικώς.
Ο φρέσκος Πρόεδρος γύρισε με τη θέληση να γίνει θεσμικός. Αναζήτησε κλαδί να κρατηθεί έξω από την εσωκομματική δίνη. Πήρε πρωτοβουλία και απευθύνθηκε στον Πρωθυπουργό, ο οποίος του πέταξε σχοινί. Αποδέχθηκε να συναντηθούν σήμερα. Θετική εξέλιξη σε κάθε περίπτωση. Αν κάτι μπορεί να χαλάσει τη σούπα είναι η σκληρή και μάλλον παραληρηματική χθεσινή του ομιλία στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Πιθανό είναι ο Κασσελάκης να υποκρίνεται. Να παριστάνει κάτι που δεν είναι μέχρι το τελικό ξεκαθάρισμα στην Κεντρική Επιτροπή όπου ή κερδίζει ή χάνει το παιχνίδι. Δεν παύει το σκηνικό να βγάζει απελπισία διότι στο μεταξύ τα πράγματα δεν έχουν ευνοϊκή εξέλιξη για εκείνον.
Οι δημοσκοπήσεις του Οκτωβρίου έπεσαν σαν κεραμίδα. Οι αρνητικές επιδόσεις του Προέδρου ΣΥΡΙΖΑ έφεραν ταραχή, ίσως ακόμη και πανικό. Ο Κασσελάκης διαβλέποντας κίνδυνο, υπαρξιακό, για τον ίδιο πια στο κόμμα και υπό την πίεση της συνεχούς εσωτερικής αντάρας των «πούρων» αριστερών παράτησε, πριν πιάσει, τη σοβαρότητα και κατέφυγε στο ασφαλές για το ακροατήριο του «μουράγιο»: Τον λαϊκισμό…
Βάπτισε την ομιλία του προς στους βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ προσκλητήριο ενότητας. Επέστρεψε φοβισμένος στην κομματική «πηγή» για να…αναβαπτιστεί ιδεολογικά! Χωρίς να καταβάλλει ιδιαίτερο κόπο ο Κασσελάκης «αντάμωσε» τον Τσίπρα, έγινε ένας «Τσίπρας» δια της απλής αντιγραφής!
Ούτε ο κειμενογράφος του Κασσελάκη χρειάστηκε να κοπιάσει. Έκανε «κόπι πάστε» μια ομιλία του Αλέξη και τη σέρβιρε στον Στέφανε να την εκφωνήσει…
Έκδηλη η ιδεολογική «τρικυμία» στον Κασσελάκη, όπως έχει επισημανθεί προσφάτως. Δεν διορθώνεται, απλώνεται. Όσο η κομματική πελατεία εμφανίζεται δυσαρεστημένη από τις ιδεολογικές αναφορές και πολιτικές του επιλογές, τόσο ο ίδιος πελαγοδρομεί. Τα σφάλματα διαδοχικά.
Θέλει, να υποθέσουμε, να φιλοτεχνήσει την εικόνα του νέου Αριστερού που δήθεν δεν κουβαλά τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, όμως αυτή είναι πλασματική. Παραμένει αλυσοδεμένος στα ιδεολογικά δεσμά που ορίζει το κόμμα στο οποίο κλήθηκε να προεδρεύσει. Κι αν όντως έχει άλλες αντιλήψεις, τις κρύβει και παριστάνει κάποιον άλλο. Έρχεται σε απόλυτη αντίφαση με τη στάση που τήρησε στα προσωπικά του θέματα, τα οποία με πολύ θάρρος και τόλμη τα υπερασπίζεται δημοσίως.
Η ομιλία του Κασσελάκη ήταν μια από τα ίδια του ΣΥΡΙΖΑϊκού παρελθόντος. Ταμπουρωμένος στο αριστερό οχυρό διάβασε ένα παραληρηματικό κείμενο εναντίον του Πρωθυπουργού και της κυβερνητικής πολιτικής. Η σφοδρότητα των ανερμάτιστων επιχειρημάτων πάνω στα ίδια τετριμμένα θέματα που έχουν κριθεί σε τρεις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις (βουλευτικές και περιφερειακές εκλογές) δείχνουν την
ανεπάρκεια της αξ. Αντιπολίτευσης να παραγάγει πρωτογενή πολιτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη αδυνατεί να ορίσει πολιτική ατζέντα. Με τα «μυαλά» στην Κ.Ο. ο Πρόεδρος μετατρέπεται σε ουραγό που αναγκαστικά πειθαρχεί και ακολουθεί για να επιβιώσει πολιτικά.
Εκφώνησε λόγο ικανό να εξευμενίσει το λαϊκίστικο αριστερό ακροατήριο. Που υπόσχεται καθόλου φόρους αλλά ταυτόχρονα κατηγορεί την κυβέρνηση για χαμηλά επιδόματα! Που στον πόλεμο του Ισραήλ τοποθετείται με τον… Άνθρωπο, αλλά καταγγέλλει και την τρομοκρατία της Χαμάς, που κατηγορεί την προσπάθεια Κεραμέως για προσλήψεις με αντικειμενικά κριτήρια στους Δημόσιους Οργανισμούς ότι κρύβει κομματισμό και γενικώς μια ισοπεδωτική αντίληψη την πλέον γνώριμη και προσφιλή στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Κασσελάκης πατάει σε δυο βάρκες και προσπαθεί να ισορροπήσει σε μια θάλασσα ταραγμένη. Εάν δεν επιλέξει μια μόνο βάρκα είναι σίγουρο ότι θα βραχεί.
Θα ήταν άδικο, ενδεχομένως, για τον ίδιο να πνιγεί πολιτικά…
