Γράφει ο Άρης Πορτοσάλτε
Έχουν δίκιο οι πολίτες. Η κυβέρνηση δεν πρέπει να αιφνιδιάζει. Και, άλλωστε, δεν το έχει ανάγκη η συγκεκριμένη. Από καιρό θα έπρεπε οι υπουργοί Γεωργιάδης, Καιρίδης, Βούλτεψη να κάνουν αυτό που άρχισαν τις τελευταίες ημέρες. Να έχουν οργανώσει συζητήσεις και να εξηγούν, ενδελεχώς, την ανάγκη να ρυθμιστούν οι συνθήκες εργασιακής νομιμότητας των ήδη απασχολούμενων μεταναστών.
Κι ο Αντώνης Σαμαράς, που χειρίστηκε το θέμα ως πρωθυπουργός μια δεκαετία νωρίτερα, να είναι κοντά τους ως σύμβουλος, στη μεγάλη κυβερνητική προσπάθεια!
Παράλληλα, θα έπρεπε να αποτελεί κυβερνητικό πρόταγμα η αναζήτηση χιλιάδων εργαζομένων σε τομείς της οικονομίας, καθώς αυτή αναπτύσσεται εντυπωσιακά και να έχει απαντηθεί, επιμελώς, με παράθεση στοιχείων το ακραίο ψέμα. Η τεκμηρίωση του δεδομένου ότι οι Έλληνες δεν προσέρχονται, ούτε ενδιαφέρονται να ανταποκριθούν σε εργασίες που θεωρούν υποδεέστερες για τον εαυτό τους. Δηλαδή, να έχει ξεκαθαρίσει η θολούρα μέσα στην οποία «ψαρεύει» η Ακροδεξιά…
Εάν είχε δείξει το Επιτελικό Κράτος την ίδια σπουδή για την «καλλιέργεια» της κοινής γνώμης, όπως στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ενδεχομένως να είχαν μετριαστεί ή να είχαν αποσβεστεί εντελώς οι αχρείαστες αντιδράσεις. Δε δόθηκε η ίδια βαρύτητα, δυστυχώς. Το μεταναστευτικό κι η πολιτική του διαχείριση είναι ζήτημα άκρως ευαίσθητο για τη ΝΔ, αλλά προφανώς και για μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Προνομιακό πεδίο προπαγάνδας για τα κόμματα της Ακροδεξιάς. Οργιάζουν εδώ, συνδυαστικά, ο λαϊκισμός και το καθαρό ψέμα το οποίο σερβίρουν οι επιτήδειοι λαοπλάνοι. Επιρρεπής, να «τεντώνει» αυτί στη ρητορική αυτή, η Δεξιά της ΝΔ.
Ο Αντώνης Σαμαράς, καθώς επιμένει να δίνει ο ίδιος τον τόνο της Δεξιάς, στην Μητσοτακική κεντρώα παράταξη της Ν. Δημοκρατίας, κτύπησε από καιρό τις καμπάνες. Η υποτροπή δείχνει πως όχι μόνο δεν θα έβλαπτε, αλλά θα είχε προλάβει την έκφραση δυσαρέσκειας, εάν είχαν προηγηθεί συνεννόηση, προγραμματισμός και ανταλλαγή απόψεων, και με διαφωνίες εννοείται, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Επειδή, όμως ο ίδιος, έβαλε στα χρόνια της Πρωθυπουργίας του τις βάσεις αντιμετώπισης του θέματος πρέπει τώρα να βοηθήσει την Κυβέρνηση να σταθεί μπροστά στις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί. Ο ρεαλισμός λέει πως το κομμάτι της κοινωνίας που πρωτοπορεί στα «δύσκολα» βλέπει θετικά τη ρύθμιση Αδ. Γεωργιάδη. Συμπορεύεται φυσικά με τη νομιμότητα, με την αύξηση των κρατικών εσόδων, των εισφορών και την παγίωση της κανονικής οικονομίας. Δεν είναι μικρό το βήμα της Κυβέρνησης, να περιορίσει ταυτοχρόνως την παραοικονομία και το καθεστώς της «μαύρης» εργασίας.
Και προφανώς δεν είναι σωστό να δίνεται η εντύπωση ότι ο Α. Σαμαράς είναι «απέναντι».
Η Κυβέρνηση, από την άλλη, οφείλει να προετοιμάζει την κοινωνία για τις αλλαγές που έχει επιλέξει να κάνει. Υπάρχει σειρά εργαλείων για να διασφαλίσει ότι ενημερώνει έγκαιρα, σωστά και έγκυρα.
Το βασικότερο ζητούμενο, πάντως, εξακολουθεί να παραμένει η υλοποίηση του μεταρρυθμιστικού προγράμματος. Η περίοδος των πρώτων μηνών, που διανύει τώρα η Κυβέρνηση Μητσοτάκη της 2ης τετραετίας είναι η πλέον κρίσιμη.
Η στιγμή όλων των αλλαγών, ώστε στην πορεία να υπάρξει το χρονικό περιθώριο για να διαπιστωθεί, εκ του αποτελέσματος, η αναγκαιότητα να διορθωθούν λάθη ή και παραλείψεις.
Απαιτείται προγραμματισμός, συνεννόηση και συνεργασία του Επιτελικού Κράτους, της Κυβέρνησης και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ. Φαντάζομαι οι πάντες ομονοούν και λειτουργούν για τον ίδιο σκοπό…
