Γράφει η Νίκη Λυμπεράκη
Γύρω από την τραγωδία των Τεμπών, σε επίπεδο πολιτών, αντί να διαμορφωθεί ένα κοινό αίτημα για αλήθεια και δικαιοσύνη, έχει ξεσπάσει πόλεμος. Δύο στρατόπεδα έχουν πάρει θέσεις, όχι για να βρουν απαντήσεις, αλλά για να επιβεβαιώσουν τις ήδη διαμορφωμένες πεποιθήσεις τους. Η σύγκρουση είναι τόσο σφοδρή, τόσο απόλυτη και δηλητηριώδης, που αναρωτιέται κανείς: υπάρχει σημείο συνάντησης;
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η ίδια η αλήθεια μοιάζει να έχει γίνει δευτερεύον ζήτημα. Πόσοι από όσους επιδίδονται σε διαξιφισμούς με αναρτήσεις και σχόλια ενδιαφέρονται πραγματικά για τα γεγονότα και πόσοι απλώς θέλουν να επιβεβαιώσουν πως έχουν δίκιο; Και το κυριότερο: πόσοι είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν το αποτέλεσμα της έρευνας και την απόφαση της Δικαιοσύνης, αν αυτή δεν ευθυγραμμίζεται με τη δική τους εκδοχή της πραγματικότητας;
Αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη ζημιά που έχει προκαλέσει η υπόθεση των Τεμπών στην ελληνική κοινωνία: η πλήρης κατάρρευση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Αντί οι πολίτες να παρακολουθούν μια διαδικασία που τηρεί με σχολαστικότητα τους κανόνες και τα πρωτόκολλα, είδαν κραυγαλέες κυβερνητικές αστοχίες, επικοινωνιακούς ελιγμούς και αλαζονικές δηλώσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να γιγαντωθεί η καχυποψία και να δημιουργηθεί πρόσφορο έδαφος για αμφισβήτηση.
Οταν οι συγγενείς των θυμάτων έθεταν ερωτήματα, αντί για ψύχραιμες και διαφανείς απαντήσεις που να παραπέμπουν αχρωμάτιστα στην έρευνα και τη Δικαιοσύνη, αντιμετωπίστηκαν με ειρωνείες και αναφορές σε ψεκασμένες θεωρίες και «συνωμοσιολογίες».
Οι κυβερνητικοί χειρισμοί, από την επανεκλογή Καραμανλή και την εξεταστική παρωδία, ως το λεγόμενο μπάζωμα, αντί να διαλύσουν τις σκιές, τις βάθυναν. Το αποτέλεσμα; Μια εικόνα που εξέθεσε την κυβέρνηση ως αντίπαλο, και όχι ως συμπαραστάτη των χαροκαμένων οικογενειών.
Το πρόβλημα δυστυχώς ξεπερνά πια την τρέχουσα πολιτική συγκυρία. Η ζημιά που έχει γίνει είναι τεράστια και θεσμική. Η έλλειψη εμπιστοσύνης δεν περιορίζεται στην κυβέρνηση, αλλά αγγίζει και τη Δικαιοσύνη που δεν διαφύλαξε το κύρος της, όπως επίσης και τα υπόλοιπα κόμματα (πλην όσων συστηματικά επιβιώνουν και θριαμβεύουν πάνω στην οργή, τον φόβο και τη δυσπιστία).
Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες και «πληροφορίες» γύρω από αυτή την ιστορία. Παρακολουθούμε ανίκανοι πολλές φορές να μεταβολίσουμε όσα, αντικρουόμενα, ακούμε και βλέπουμε. Πού τελειώνει όλο αυτό; Υπό κανονικές συνθήκες στις σελίδες μιας καθαρογραμμένης δικαστικής απόφασης.
Οι συνθήκες όμως σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών δεν αφέθηκαν ποτέ να είναι κανονικές. Κι αυτό ακριβώς ήταν το μοιραίο σφάλμα της κυβέρνησης που θα πληρώσει τώρα η χώρα συνολικά.
