Το αποτύπωμα… κατάντιας που συνοδεύει τη θητεία του Τζο Μπάιντεν στην Προεδρία των ΗΠΑ, είναι εξαιρετικά θλιβερό και συναισθηματικά άβολα, για την επιλογική στροφή ενός ανθρώπου που πέρασε και άντεξε πολλά, για να φτάσει στην κορυφή.
Μετά από μια διαμεσολαβητική προσπάθεια που κατέληξε σε επικών διαστάσεων ναυάγιο, με την επίσκεψή του στο Ισραήλ, ο σημερινός ένοικος του Οβάλ Γραφείου απηύθυνε προς τον αμερικανικό λαό ένα διάγγελμα… υποχώρησης.
Με έκδηλη την αγωνία να δικαιολογήσει τη στρατηγική επιλογή να στηρίξει τον… ηθοποιό Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην Ουκρανία. Τον Ζελένσκι, με τις επιλήψιμες παρασκηνιακές σχέσεις με τον γιο του Αμερικανού Προέδρου Χάντερ Μπάιντεν, που έχουν οδηγήσει τον 46ο ένοικο του Λευκού Οίκου στο στόχαστρο των Ρεπουμπλικανών και της Δικαιοσύνης.
Η ετοιμόρροπη εικόνα του Τζο Μπάιντεν δεν συμβαδίζει με την ηγετική υστεροφημία των Ηνωμένων Πολιτειών, ως της μοναδικής υπερδύναμης που κατάφερε να επιβιώσει από τον Ψυχρό Πόλεμο. Και να… κάνει κουμάντο στον πλανήτη, τουλάχιστον μέχρι πρότινος.
Ο Τζο Μπάιντεν αποδεικνύει σε κάθε μεγάλη καμπή των γεγονότων, ότι είναι ανήμπορος να εγγυηθεί την επιβίωση των φιλελεύθερων ιδεών του δυτικού πολιτισμού. Η Ιστορία θα είναι αμείλικτη στην κρίση της μαζί του. Όπως και με εκείνους που τον ανέχονται στο ισχυρότερο αξίωμα στον πλανήτη.
Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
