Γράφει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου
Σε μιαν ακόμη εκλογική αναμέτρηση, η καθοριστικά μεγάλη πλειοψηφία ψηφοφόρων επέλεξαν σταθερότητα. Είναι απολύτως φανερό στις δημαρχίες. Έξι στους δέκα δημάρχους εξελέγησαν στον πρώτο γύρο. Οι περισσότεροι ήσαν ήδη δήμαρχοι, πολλοί μάλιστα με επαναλαμβανόμενη θητεία. Ακόμη κι όσοι διεκδίκησαν Δήμο για πρώτη φορά, ήσαν γνωστοί και δοκιμασμένοι πολιτικοί.
Υπ’ αυτή την έννοια δεν είναι η πολιτική παράταξη το βασικό κριτήριο των εκλογέων αν και είναι σίγουρα ένα γερό σημείο στήριξης. Δικαιολογείται επομένως η ικανοποίηση που με αυτοσυγκράτηση εξέφρασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όπως δικαιολογημένη είναι και η επιβράβευση της αποτελεσματικής κινητοποίησης του μηχανισμού του κόμματος το οποίο διαθέτει πλέον γερή πλειοψηφία στη Βουλή και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Αλλά και στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, δηλαδή στις Περιφέρειες, η κυβέρνηση εξασφαλίζει ισχυρούς δεσμούς και προϋποθέσεις για δράση από πάνω ως κάτω. Ακόμη κι αν κάποιες περιφερειακές διοικήσεις επιλεγούν τελικά, με το κλείσιμο της κάλπης την προσεχή Κυριακή, υπό κάποια άλλη πολιτική ετικέτα δεν πρόκειται να συνταχθούν προς αυτό που επιθυμεί η «αριστερά», δηλαδή το μπάχαλο ως μέθοδος αντιπολίτευσης.
Με δύο λόγια, οι πολίτες απέρριψαν τις προκλήσεις για αντικαθεστωτική γυμναστική και επέλεξαν, με μεγάλη πλειοψηφία, σταθερότητα και συνέχεια. Η αντιπολίτευση Σύριζα απέτυχε παταγωδώς. Με Τσίπρα ή με Κασσελάκη, η γεύση είναι ίδια. Αν θελήσουν να σοβαρευτούν, ίσως οι ψηφοφόροι να τους ακούσουν με μεγαλύτερη προσοχή. Μέχρι τότε θα παραμείνουν «καλοί» μόνον για τις lifestyle εκπομπές και την κουτσομπολίστικη ελαφρά «ειδησεογραφία». Θελέστα και παθέστα…
Όλα τούτα δεν σημαίνουν ότι η πλειοψηφία Μητσοτάκη μπορεί να πορεύεται ως να έχει το κοκκαλάκι της νυχτερίδας. Προφανώς, οι πολίτες την κρίνουν πολύ αυστηρά. Η αυστηρότητα της κρίσης τους διογκώνεται μάλιστα από την, άχαρη σε συνθήκες κανονικής δημοκρατικής ζωής, σαφή αντίληψη ότι σε σύγκριση με τον Μητσοτάκη όλοι οι άλλοι είναι χειρότεροι. Κυρίως όμως μοιάζουν ανασφαλείς επιλογές. Η τρίτη στη σειρά εκλογική μάχη, κατέστησε σαφές πως οι ηγέτες της αντιπολίτευσης δεν διαθέτουν τις ικανότητες που απαιτεί η προστασία της χώρας και η κατοχύρωση όσων θεωρούμε κατ’ ελάχιστον απαραίτητα. Ακόμη και η έκκληση του πρωθυπουργού να επιλεγούν στις περιφέρειες στελέχη που θα συνεργάζονται παραγωγικά, δηλαδή αποτελεσματικά, με την κεντρική κυβέρνηση έπιασε τόπο. Λογικό, όταν σκεφτεί κανείς πόσα πολλά χρήματα περνούν από την κεντρική προς την περιφερειακή και την τοπική διοίκηση.
Η νέα αυτή νίκη της εδραιωμένης πολιτικής πλειοψηφίας φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη επέκτασης και εγκατάστασης ενός επιτελικού μηχανισμού διοίκησης και στις τρεις βαθμίδες του κράτους. Οι χασμωδίες που καταγράφηκαν στον επιτελικό συντονισμό της κυβέρνησης, θυμίζουν τι δεν πάει καλά στην κρατική λειτουργία. Τώρα και μέχρι τις ευρωεκλογές, αρχικώς, το επιτελείο θα κριθεί από την κορφή ως τα νύχια.
