Ομιλία Νίκου Ανδρουλάκη, προέδρου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.
“Φίλες και φίλοι.
Η Δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ένα ισχυρό και αξιόπιστο για τον πολίτη κράτος δικαίου, που εγγυάται την προστασία των δικαιωμάτων του απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία.
Τα τελευταία χρόνια οι θεσμοί έχουν υποστεί σοβαρά πλήγματα.
Όμως, η απάντηση σε αυτή τη διολίσθηση δεν μπορεί να είναι οι συμψηφισμοί μεταξύ αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης.
Ο ελληνικός λαός αξίζει πολύ περισσότερα από έναν συνεχιζόμενο κατήφορο.
Βρίσκομαι εδώ όχι μόνο ως συνάδελφος και θύμα μιας κατάφωρης παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αλλά και ως Πρόεδρος μιας παράταξης, που δημιούργησε στην Ελλάδα τις Ανεξάρτητες Αρχές και διαχρονικά αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία, τη διαφάνεια και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Τι, όμως, μάθαμε στους έξι μήνες από τη στιγμή που οι υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποκάλυψαν την απόπειρα παγίδευσης του κινητού μου με το Predator;
Ένας στενός πυρήνας στο Μέγαρο Μαξίμου με πρωταγωνιστή τον ανιψιό του Πρωθυπουργού εργαλειοποιώντας την ΕΥΠ, παρακολουθούσε με το αιτιολογικό του δήθεν «εθνικού κινδύνου» εκτός από εμένα, δημοσιογράφους, Ευρωβουλευτές ακόμη και εν ενεργεία Υπουργό αλλά και ηγετικά στελέχη των ενόπλων δυνάμεων.
Μετά την αποκάλυψη, δημόσια έλεγαν ότι επιδιώκουν να έρθουν όλα στο φως, αλλά το μόνο που είδαμε ήταν σκοτάδι και προσπάθεια ενοχοποίησης των θυμάτων.
Υπονόμευσαν το έργο της Εξεταστικής Επιτροπής στην ελληνική Βουλή αποκλείοντας την κλήση κρίσιμων μαρτύρων και επιστρατεύοντας το «απόρρητο».
Δύο φορές ο κ. Μητσοτάκης άλλαξε τη νομοθεσία για να αποτρέψει τη νόμιμη ενημέρωση των στόχων.
Κυβερνητικά στελέχη προχώρησαν ακόμη και στην αποτρόπαια δολοφονία χαρακτήρα του Προέδρου της αρμόδιας Ανεξάρτητης Αρχής, κ. Χρήστου Ράμμου, επειδή συνέχισε τις έρευνες.
Βέβαια, πριν από κάποια χρόνια όταν ως δικαστής υπερασπιζόταν την ελευθερία του Τύπου από τις αυθαιρεσίες της προηγούμενης Κυβέρνησης, τότε ήταν καλός για τη Νέα Δημοκρατία και κακός για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά όταν πορεύεσαι χωρίς αρχές και αξίες, γρήγορα αποδεικνύεται ότι δεν θες να αντιμετωπίσεις το τέρας αλλά να το μιμηθείς.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Δυστυχώς στις μέρες μας ο Τύπος αντί να ελέγχει, υποτάσσεται όλο και περισσότερο στην εκάστοτε εξουσία.
Ακόμα και το αίτημά που έχω από το φθινόπωρο ανακοινώσει και καταθέσει μαζί με έγκριτους συνταγματολόγους, ώστε να διαπιστωθεί αν η Ελληνική Κυβέρνηση όταν με παρακολουθούσε το 2021, παραβίαζε τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς κανόνες για την ασυλία μου, σήμερα γίνεται αντικείμενο συκοφαντίας.
Παρουσιάζεται από διαπλεκόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ως μία προσπάθειά μου να προστατευτώ από ένα δήθεν σκάνδαλο που εμπλέκονται τρίτες χώρες.
Όσο και να προσπαθούν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας, που θυμίζουν QAnon και Τραμπ να λυγίσουν την αποφασιστικότητά μου να είστε σίγουροι ότι δεν θα καταφέρουν τίποτα.
Από την αρχή αυτής της υπόθεσης, πήρα όλες τις θεσμικές πρωτοβουλίες, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα που μου δίνει η ελληνική και ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη. Γιατί έχουμε χρέος πάνω απ’ όλα να μπούμε εμπόδιο στις δυνάμεις, που οδήγησαν τη χώρα μας σε οικονομική απόκλιση, βάζοντας τον ελληνικό λαό σε μία δεκαετή οδυνηρή περιπέτεια. Τώρα με τις πρακτικές τους, οι ίδιες δυνάμεις οδηγούν τη χώρα σε μια θεσμική απόκλιση.
Η ελληνική Δικαιοσύνη έχει χρέος να αποκαλύψει τους πρωταγωνιστές και όσους επιχείρησαν τη συγκάλυψη προσβάλλοντας ταυτόχρονα και το Σύνταγμα αλλά και τη νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών.
Σήμερα, το ζητούμενο είναι να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι, που απειλούν τη φιλελεύθερη Δημοκρατία σε όλη την Ευρώπη.
Ο μεγαλύτερος από αυτούς τους κινδύνους είναι ο εθισμός και ο συμβιβασμός των πολιτών με την ιδέα ότι είναι ανυπεράσπιστοι απέναντι στην κακόβουλη χρήση της τεχνολογίας.
Ότι βρίσκονται στο έλεος της όποιας κρατικής ή ιδιωτικής υπηρεσίας έχει τη δυνατότητα να παραβιάσει το απόρρητο των επικοινωνιών και των προσωπικών δεδομένων.
Ότι είναι ουτοπικό να αξιώνει το σεβασμό στο Σύνταγμα, τους νόμους και την προσωπικότητα των ανθρώπων.
Αφήσαμε το πεδίο ελεύθερο στην επέλαση των fake news και των τερατολογιών του διαδικτύου.
Ας κάνουμε ως Ένωση κάτι δραστικό και θεσμικό για να προλάβουμε τον πλήρη ευτελισμό της έννοιας του κράτους δικαίου.
Εκτός και αν πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει η Ενωμένη Ευρώπη χωρίς τις εγγυήσεις του”.
