Γράφει ο Τάσος Παππάς
Τα διλήμματα που έβαλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τις παρεμβάσεις του στη ΔΕΘ, τα οποία σε ελεύθερη απόδοση συνοψίζονται στη φράση «ή εγώ ή το χάος», δεν έχουν μόνο κινδυνολογικό χαρακτήρα, αποκαλύπτουν την αντίληψη ιδιοκτησίας που τον διαπερνά, είναι επίσης και τα επιχειρήματα που θα χρησιμοποιήσει σε περίπτωση εκλογικής ήττας ή στο ενδεχόμενο οι μετεκλογικές εξελίξεις να τον αφήνουν εκτός πεδίου. Οταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά για την ηγεσία μιας παράταξης που θεωρεί ότι μόνο αυτή είναι σε θέση να εγγυηθεί την πολιτική σταθερότητα, επιστρατεύει τη ρητορική του φόβου και τις θεωρίες συνωμοσίας. Για να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο πρώτος διδάξας. Το κόμμα του έχει πλούσια παράδοση στην κατασκευή εχθρών.
Οι παλιότεροι σίγουρα θυμούνται τι έλεγε η Νέα Δημοκρατία και τα φιλικά της μέσα ενημέρωσης για το ΠΑΣΟΚ παραμονές των εκλογών του 1981. Μαύρες προβλέψεις για την οικονομία, η δημοκρατία θα κλονιστεί, θα γίνει η Ελλάδα χώρα-παρίας στην Ευρώπη. Καλούσαν τους ψηφοφόρους να μην εμπιστευτούν το κόμμα που αποκαλούσαν «Αριστερά της Αριστεράς».
Οι ψηφοφόροι δεν τους άκουσαν. Πολλά χρόνια αργότερα, παραμονές των εκλογών του 2015, οι παράγοντες της Δεξιάς και τα δίκτυα ενημέρωσης που στήριζαν τη Νέα Δημοκρατία βάραγαν το ίδιο βιολί. Πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος, που σήμερα βρίσκονται σε υπουργικές καρέκλες, φώναζαν ότι αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές, η Ελλάδα θα μετατραπεί σε ερειπιώνα, θα επιβληθεί δελτίο στα τρόφιμα και θα πούμε το ψωμί-ψωμάκι, δεν θα έχουμε χαρτί υγείας, αυτοί οι άθεοι θα κατεβάσουν τις εικόνες από τα δημόσια κτίρια, μπορεί να βγάλουν τον σταυρό από την ελληνική σημαία και σίγουρα θα λεηλατήσουν τις καταθέσεις, οπότε για να είστε σίγουροι πρέπει να τις αποσύρετε από τις τράπεζες, όπως έλεγε πως θα κάνει κορυφαίο στέλεχος της Δεξιάς που σήμερα είναι υπουργός με σπουδαίες επιδόσεις στις περισπούδαστες βλακείες. Οι ψηφοφόροι δεν τους άκουσαν ούτε τον Γενάρη ούτε τον Σεπτέμβρη του 2015.
Σήμερα τη… λαοπρόβλητη κυβέρνηση, που έχει κάνει θαύματα σε όλους τους τομείς, έχουν βάλει στο μάτι εξωτερικοί και εσωτερικοί εχθροί. Οργανώνουν συνωμοσίες για να τη ρίξουν και να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Η Τουρκία του Ερντογάν, με τον οποίο πάντως ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν έχει πρόβλημα να συναντηθεί, και η Ρωσία του Πούτιν, ο οποίος, όπως φοβάται ο κ. Μητσοτάκης, θα επιχειρήσει με κυβερνοεπιθέσεις να επηρεάσει την κρίση των πολιτών και να διαμορφώσει το εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν είναι όμως μόνο αυτοί οι συνωμότες. Υπάρχουν και τα δωσιλογικά καθάρματα. Ως συνεργοί λειτουργούν αντικειμενικά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης επειδή ζητούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και πρόωρες εκλογές, το αποτέλεσμα των οποίων είναι βέβαιο πως θα προκαλέσει πολιτική αστάθεια και ίσως προκύψει μια κυβέρνηση τεράτων.
Δεν τελειώσαμε με τους ραδιούργους. Αλήθεια, δεν παίζουν το παιχνίδι των εξωτερικών εχθρών του έθνους και των εσωτερικών εχθρών της παράταξης και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που ασκούν κριτική στον πρωθυπουργό για το σκάνδαλο των υποκλοπών; Αλήθεια, δεν είναι ύποπτος ο ρόλος του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, ο οποίος μίλησε με σκληρά λόγια για τον επικεφαλής της κυβέρνησής μας; Δεν έκαναν καλά αυτοί που εντελώς αυθόρμητα θύμισαν τη σχέση του με τον ρωσικό παράγοντα; Συνεπώς μπορούμε με βεβαιότητα να συμπεράνουμε ότι το «ξανθό γένος», που καθυστέρησε πάρα πολύ να επέμβει για να μας βοηθήσει να αποτινάξουμε τον τουρκικό ζυγό, σήμερα -σε συνεργασία με τον προαιώνιο εχθρό του έθνους, την Τουρκία, και με τη συμπαράσταση του δωσιλογισμού- κάνει τα πάντα για ν’ ανατρέψει τον χαρισματικό πρωθυπουργό μας επειδή πήγε με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
● Ο… κυβερνήτης και οι κόλακες που τον πλαισιώνουν έχουν χάσει τα αυγά και τα πασχάλια.
Ανάγωγα
Για την κυβέρνηση οι ανεξάρτητες αρχές είναι καλές και χρήσιμες όταν κάνουν ό,τι τους λένε ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί. Οταν δείχνουν σημάδια αυτονομίας, γίνονται επικίνδυνες και πρέπει να ανακληθούν στην τάξη.
