Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Με τη συνέντευξη του πρώην Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε απογευματινή εφημερίδα των Αθηνών το περασμένο Σάββατο κλείνει ο κύκλος των προσώπων της ευρωπαϊκής και αμερικανικής σκηνής που πρωταγωνίστησαν στην ελληνική τραγωδία των Μνημονίων και θέλησαν αργότερα μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου να αναζητήσουν εξιλέωση για τα ανομήματά τους.
Να ζητήσουν συγγνώμη από τους Ελληνες πολίτες. Η Ιστορία, βλέπετε, γράφει. Έτσι, λοιπόν, ο Γερμανός υπουργός και νυν πρόεδρος της ομοσπονδιακής Βουλής δήλωσε ότι δεν ήθελε να βλάψει τους Ελληνες, ότι πάντα ήθελε το καλό μας, ότι η Ελλάδα έγινε μέλος της ευρωζώνης με λάθος προϋποθέσεις και ότι η εσωτερική υποτίμηση ήταν απόφαση των ελληνικών κυβερνήσεων και όχι των Ευρωπαίων. Σημειώσατε την ημερομηνία που τα είπε όλα αυτά ο κύριος υπουργός: 23 Ιουλίου 2022, 12 ολόκληρα χρόνια μετά την υπαγωγή της Ελλάδος στο πρόγραμμα. Ο τελευταίος των τελευταίων. Ο άνθρωπος που ζητούσε επιτακτικά από τον Γιάνη Βαρουφάκη και τον Ευάγγελο Βενιζέλο την έξοδο της Ελλάδος από την ευρωζώνη ως… τάιμ άουτ δηλώνει σήμερα ότι δεν ήθελε να βλάψει την Ελλάδα. Λένε και οι Γερμανοί ψέματα καμιά φορά.
Το ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι η δήλωση Σόιμπλε συμπληρώνει τις δηλώσεις αυτοκριτικής όλων των πρωταγωνιστών της περιόδου εκείνης και εγείρει προβληματισμούς για το τι θα μπορούσε να είχε κάνει ένας από τους 400.000 Ελληνες που αναγκαστικά λόγω αυτής της πολιτικής μετανάστευσε από τη χώρα του, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της τελευταίας απογραφής.
Προχθές άκουγα στο ραδιόφωνο Ελληνα εκπαιδευτικό να δίδει συνέντευξη από την Ιαπωνία όπου εργάζεται! Προβληματισμούς για το τι θα μπορούσε να κάνει ένας από τα εκατομμύρια Ελληνες που έμεινε άνεργος για πάρα πολλά χρόνια ή ένας που καταστράφηκε η επιχείρησή του. Τι θα μπορούσε να κάνει ένας από τα εκατομμύρια Ελληνες που έχασε τον πατέρα του ή τη μητέρα του εκείνες τις ημέρες που οι αυτοκτονίες θέριζαν στην πατρίδα μας; Θα μπορούσε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και να ζητήσει αποζημίωση; Η υπόθεση, άλλωστε, με την αλλοίωση των στατιστικών στοιχείων του Προϋπολογισμού του 2009 παραμένει ακόμη ανοιχτή στην ελληνική Δικαιοσύνη και παράγει εφιάλτες στις Βρυξέλλες και στην Ουάσινγκτον, όπως φάνηκε από τις ερωτήσεις που υπεβλήθησαν στον πρωθυπουργό στο πανεπιστήμιο Τζόρτζταουν κατά την τελευταία του επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες (Ιγνάσιους).
Για να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, για το αν θα ήταν δυνατόν να προσφύγει κανείς στο ευρωπαϊκό δικαστήριο στη βάση των ομολογιών όλων των πρωταγωνιστών για τα Μνημόνια, θα πρέπει να θυμηθούμε πρώτα όλες τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών. Να τις θυμίσουμε; Δεν θα είναι ευχάριστο για τους Ελληνες απολογητές τους, αλλά θα τις θυμίσουμε. Πρώτη έσυρε τον χορό της μετανοίας η διευθύνουσα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και νυν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ. Η κυρία Λαγκάρντ μιλώντας την 1η/4/2016 στο πρακτορείο Μπλούμπεργκ δήλωσε ότι «κάναμε πολύ μεγάλα λάθη στην Ελλάδα» και ανάμεσα σε αυτά ανέφερε ότι «οι πιστωτές υποτίμησαν τον υφεσιακό αντίκτυπο των μέτρων που έλαβαν». Δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση, φόρτωσαν με υπέρμετρη λιτότητα τον ελληνικό λαό. Ακολούθησε ο πρόεδρος της Κομισιόν κ. Γιούνκερ, ο οποίος στις 15 Ιανουαρίου 2019 σε ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο στο Στρασβούργο εξέφρασε «τη λύπη του επειδή δεν ήμασταν αρκετά αλληλέγγυοι προς την Ελλάδα και τους Ελληνες».
Τη σκυτάλη της αυτοκριτικής παρέλαβε την 1η Οκτωβρίου 2019 σε ομιλία του στο London School of Economics ο πρώην επικεφαλής της τρόικας στην Ελλάδα Πολ Τόμσεν, ο οποίος παραδέχτηκε ότι όλες οι προβλέψεις και οι στόχοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα «αποδείχτηκαν υπεραισιόδοξοι». Εκανε ειδική αναφορά στα υψηλά πλεονάσματα που ζητήθηκαν από τις κυβερνήσεις και σημείωσε χαρακτηριστικά ότι το ΔΝΤ «υποτίμησε τον πολλαπλασιαστή». Έτσι απλά ζήτησε εμμέσως συγγνώμη από εκατομμύρια Ελληνες για την καταστροφή που επέφερε στις ζωές τους: με την τεχνοκρατική φράση, που δεν γίνεται αντιληπτή στους πολλούς, «κάναμε λάθος στον πολλαπλασιαστή».
Και αύριο μεθαύριο θα έρθει να κάνει άνετος και ωραίος διακοπές στην Ελλάδα! Οταν το επισήμανε αυτό στο Ζάππειο τον Σεπτέμβριο του 2010 ο Αντώνης Σαμαράς, κατόπιν υποδείξεως του τότε συμβούλου του Ιωάννη Μουρμούρα,, ότι είναι λάθος ο πολλαπλασιαστής της λιτότητας, ακολούθησε συμπλοκή με τον Τόμσεν στα τότε γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στην οδό Ρηγίλλης. Η κορυφαία ομολογία ότι η τρόικα Ευρώπης – Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου εξόντωσε τον ελληνικό λαό προήλθε από την καγκελάριο Μέρκελ, η οποία σε ομιλία της στο Ινστιτούτο Γκαίτε στις 19 Οκτωβρίου 2021 ομολόγησε ότι «πίεσα πολύ την Ελλάδα και απαίτησα πολλά από τους Ελληνες».
Το γιατί συνέβη αυτό το εξηγεί αναλυτικά σε κεφάλαιο του αυτοβιογραφικού βιβλίου του ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος καταγγέλλει τους Ευρωπαίους ότι «ήθελαν να σώσουν τις ευρωπαϊκές, γαλλικές και γερμανικές τράπεζες» και ότι «σπάνια ανέφεραν ότι αυτές ήταν οι μεγαλύτεροι πιστωτές της Ελλάδος». Στην πραγματικότητα, λοιπόν, για όποιον έχει την υπομονή να συγκεντρώνει τις ενοχικές δηλώσεις αυτοκριτικής των Ευρωπαίων ηγετών και όχι μόνο, βρισκόμαστε μπροστά σε μία σπάνια συλλογή ομολογιών από κορυφαία πολιτικά πρόσωπα της Ευρώπης και της Αμερικής, που δείχνουν το εξής: ναι, οι Ελληνες κάναμε λάθη, με κυριότερο τη σκληρή ισοτιμία ένταξής μας στην ευρωζώνη (αυτό εννοεί λάθος προϋπόθεση ο Σόιμπλε), ναι, το χρέος μας αυξήθηκε στις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες για να αγοράζουμε όπλα κι άλλα προϊόντα από τον Βορρά, αλλά αυτό που μας επιβλήθηκε ως θεραπεία και, κυρίως, ο στιγματισμός μας δεν είναι λάθη που κάναμε εμείς, αλλά είναι λάθη που έκαναν αυτοί.
Λάθη με δόλο! Λάθη, μάλιστα, που δεν έχουν πληρώσει ακόμη. Και επειδή δεν τα έχουν πληρώσει εξακολουθούν να συμπεριφέρονται όπως τότε. Τότε επέλεξαν την Ελλάδα μαζί με την αδερφή μας Κύπρο και την Ιρλανδία για να πληρώσουν το τίμημα των λαθών όλων των κυβερνήσεων της ευρωζώνης. Σήμερα ζητούν από τον Νότο να περικόψει το φυσικό αέριο που καταναλώνει για να το εξοικονομήσει ο Βορράς. Και σε μία πρωτοφανή πράξη ανηθικότητας, από την οποία, όμως, ωφελείται ο δανεισμός μας, επιδοτούν σήμερα το spread της υπερχρεωμένες Ιταλίας μην τυχόν και πέσει και τους πλακώσει το χρέος της. Ενώ, όταν πήρε την ανηφόρα το spread του δανεισμού της Ελλάδος το 2010, με χαρά την απέκλεισαν από τις αγορές και την έδεσαν στη θηλιά της εξάρτησης
Αξίζει τον κόπο λοιπόν, πιστεύω, να διερευνήσει κανείς αν μπορεί στη βάση αυτών των δηλώσεων-ομολογιών για το εξοντωτικό οικονομικό πρόγραμμα λιτότητας που επέβαλαν στον ελληνικό λαό αν η Ελληνική Δημοκρατία στο σύνολό της ή οι πολίτες μεμονωμένα μπορούν να διεκδικήσουν αποζημίωση για ηθική και οικονομική βλάβη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μάρτυρες υπεράσπισης έχουν, άλλωστε: Τον κ. Σόιμπλε, την κυρία Μέρκελ, την κυρία Λαγκάρντ, τον κ. Γιούνκερ, τον κ. Τόμσεν και τα άλλα παιδιά. Υστερόγραφο: ο κύριος Σόιμπλε στη συνέντευξή του αποδίδει στον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου την άποψη ότι η Ελλάδα μπήκε στην ευρωζώνη με λάθος προϋποθέσεις. Είναι ο δεύτερος που το λέει μετά τον κ. Γιούνκερ, χρεώνοντας την άποψή του, μάλιστα, σε υπουργό του ΠΑΣΟΚ. Ας τα ακούν εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη, που θέλουν να ανοίξουν συζήτηση για τα αίτια της χρεοκοπίας. Θα βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων για τα έργα και τις ημέρες των κ. Σημίτη και Παπανδρέου.
