Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Χθες, πρωί Δευτέρας, άκουσα την προτροπή της αγαπημένης μου γερόντισσας Νεκταρίας της Μονής Παναγίας Ελευθερώτριας στην Αίγινα και εκκλησιάστηκα για να γνωρίσω έναν σπάνιο άνθρωπο: τον πατέρα Παύλο, ο οποίος ανήκει στη δύναμη της Μητρόπολης Ατλάντα της Αρχιεπισκοπής Βορείου και Νοτίου Αμερικής στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ορθοπεδικός στο επάγγελμα, εργάζεται σε μεγάλο νοσοκομείο της Αμερικής και κάθε καλοκαίρι έρχεται δύο μήνες στην Ελλάδα. Σε αυτό το διάστημα ιερουργεί σε μοναστήρια του νησιού και παρέχει δωρεάν τις υπηρεσίες του στο χρηματοδοτούμενο από την Εκκλησία νοσοκομείο του νησιού «Αγιος Διονύσιος», εξετάζοντας δωρεάν ασθενείς.
Εάν ο άνθρωπος αυτός που αφοσιώθηκε στην ιεροσύνη είχε τη δυνατότητα να μεταβεί την περασμένη Παρασκευή στο Κοινοβούλιο και να παρακολουθήσει τη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, η οποία είχε ως αντικείμενο ζητήματα εργασιακών και συνταξιοδοτικών σχέσεων των εν Ελλάδι κληρικών, θα άκουγε τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Φίλη να τον αποκαλεί «Μεσαίωνα» και «παρελθόν» – συγκεκριμένα «μια Ελλάδα στραμμένη στο παρελθόν». Πρόκειται για φράση από τα πρακτικά.
Αυτή είναι καταρχάς η βάση της διαφωνίας μας με την Αριστερά, όχι μόνο με τον αγαπητό κύριο Φίλη: Βλέπουν την Εκκλησία της Ελλάδος, και ιδία τους κληρικούς της, ως «παρελθόν». Ανευ προσδιορισμού. Ενώ εμείς, αντιθέτως, τους βλέπουμε ως ένα «παρελθόν με μέλλον». Και, επειδή εκείνοι τους υποτιμούν και τους βλέπουν ως «παρελθόν», ενώ εκπροσωπούν έναν θεσμό με παράδοση, υπηρεσίες και προσφορά αιώνων στο έθνος, κάθε φορά που «πέφτουν» πάνω τους, εν προκειμένω στην επίμαχη συνεδρίαση της Βουλής, προσπαθούν να τους μικραίνουν με συμψηφισμούς:
«Γιατί υπερεκπροσωπήθηκε η Εκκλησία και όχι οι φοιτητικοί σύλλογοι στη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων;», «Γιατί αορίστου χρόνου σε οργανικές θέσεις οι κληρικοί και όχι οι εκπαιδευτικοί και οι γιατροί;» μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι περίεργο! Οταν πρόκειται για την Εκκλησία και τους κληρικούς, τα δικαιώματά τους είναι αποδεκτά μόνον όταν περνάνε μέσα από την ικανοποίηση άλλων δικαιωμάτων άλλων κοινωνικών ομάδων! Μόνα τους, δεν μπορούν! Λες και πρόκειται για παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Τέτοια υποτίμηση!
Η οποία, μάλιστα, φτάνει στο σημείο να «δηλώνει» -υπάρχει καταγεγραμμένο στα πρακτικά της Βουλής- ότι δεν ήταν ανεκτή η παραμονή των ιερέων και των εκπροσώπων της Εκκλησίας της Ελλάδος για μόλις 50 λεπτά στην αίθουσα συνεδριάσεων της επιτροπής. Ούτε ώρα δεν κατάφεραν να τους αντέξουν οι δικαιωματιστές μας. Ποιος ξέρει τι τραύματα κουβαλάνε…
Επί της ουσίας των θέσεων που εξέφρασαν στη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κύριος Φίλης, σύντομες επισημάνσεις:
1. Ο κύριος βουλευτής χρησιμοποίησε τη λέξη «Μεσαίωνας» αναφερόμενος στους εκπροσώπους των κληρικών, κάτι που δεν διαψεύδεται.
2. Είναι και οι ΗΠΑ «Μεσαίωνας», που έχουν μόνιμη θέση προτεστάντη ιερέα στη Γερουσία και τη Βουλή;
3. Ο πρώην υπουργός διαμαρτυρήθηκε γιατί η Εκκλησία «υπερεκπροσωπήθηκε» στη συνεδρίαση της επιτροπής. Εμμέσως, τι σημαίνει άραγε αυτό;
4. Το νομοσχέδιο περιείχε ρυθμίσεις που αφορούσαν τις Εκκλησίες της Ελλάδος, της Κρήτης και των Δωδεκανήσων. Η επιτροπή κάλεσε εκπροσώπους και των τριών Εκκλησιών και εκπροσώπους των κληρικών τους (οι δύο τελευταίες υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο). Τι εννοεί με το ρήμα «υπερεκπροσωπήθηκε» ο κύριος βουλευτής; Οτι δεν έπρεπε να κληθούν στη συνεδρίαση εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Κρήτης και των Δωδεκανήσων επειδή βγάζουν αναφυλαξία στη θέα του μαύρου ράσου οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ;
5. Με χαρά πληροφορούμαστε, τέλος, την αλλαγή θέσης του ΣΥΡΙΖΑ για το κρίσιμο ζήτημα των οργανικών θέσεων των ιερέων. Η ρύθμιση που είχε προτείνει ως κυβέρνηση η Αριστερά στην Εκκλησία προέβλεπε την απόλυση 10.000 ιερέων από τις οργανικές τους θέσεις, ώστε να αδειάσουν και να καλυφθούν από διορισμούς ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αντάλλαγμα, η κυβέρνηση τότε δέσμευε ένα πάγιο ποσό από τον Προϋπολογισμό, που θα διέθετε στην Εκκλησία για τη μισθοδοσία τους! Για πόσο; Αγνωστο! Τώρα έρχεται ο κύριος Φίλης και επαναδιατυπώνει τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ως εξής: «Οι ιερείς πρέπει να έχουν οργανική θέση και να απολαμβάνουν τα απορρέοντα δικαιώματα». Χαιρετίζουμε αυτή τη νέα θέση του κυρίου Φίλη και του ΣΥΡΙΖΑ, και ευχόμεθα, όταν έρθει η ώρα της ψήφισης των ρυθμίσεων του υπουργείου Παιδείας στη Βουλή, η Αριστερά, έστω για μια φορά, να κάνει το χρέος της.
Συμπεραίνουμε: Είναι πια καιρός να πάψει η ελληνική Αριστερά να αντιμετωπίζει την Εκκλησία και τους κληρικούς ως τους φτωχούς συγγενείς των θεσμών. Είναι καιρός να πάψει, όταν γίνεται συζήτηση για τα δικαιώματα των κληρικών, όπως κάθε κοινωνικής ομάδας, να φαντάζεται «ψηφοθηρία». Είναι καιρός να τους σεβαστεί. Εμπράκτως. Είναι τέτοιο άλλωστε το κλίμα που έχει δημιουργηθεί στο εσωτερικό της Εκκλησίας μετά τη συμπεριφορά την οποία επέδειξε όλο το πολιτικό σύστημα απέναντι στον κλήρο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ώστε, και να γινόταν, κάθε απόπειρα ψηφοθηρίας είναι μάταιη. Ο κλήρος έχει αυτονομηθεί από τα κόμματα και από τους μητροπολίτες για λόγους αξιακούς, που συνδέονται με δογματικά θέματα. Η ρύθμιση για τις οργανικές θέσεις είναι το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει η Πολιτεία για να ικανοποιήσει αυτό το «παρελθόν», που μας μετακινεί με την πνευματική του πληρότητα κάθε μέρα στο «μέλλον».
