Γράφει η Ίρις Ζωγράφου
Διεθνολόγος
Σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου που έδωσε στη Λευκορωσία ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ανέφερε: «Η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει: Ένα νέο σιδηρούν παραπέτασμα εδραιώνεται ανάμεσα στη Ρωσία και στη Δύση». Ο κινηματογραφικός τρόπος αποτύπωσης που διάλεξε για να επικοινωνήσει τη νέα αυτή πραγματικότητα είναι σχεδόν καθηλωτικός – σχεδόν ακούει κάποιος τα γρανάζια ενός παγκόσμιου οικοσυστήματος να αναδιατάσσουν σκηνή και πρωταγωνιστές σε ένα νέο κεφάλαιο της ανθρώπινης Ιστορίας. Το μήνυμα δεν είναι τυχαίο.
Η πατρότητα της έκφρασης «σιδηρούν παραπέτασμα» αποδίδεται στο ρώσο συγγραφέα Βασίλι Ροζάνοφ, που την χρησιμοποίησε το 1918 για την επανάσταση των μπολσεβίκων στο βιβλίο του «Η Αποκάλυψη της Εποχής μας»: « Με κλαγγές, με κρότους και τριγμούς, ένα σιδηρούν παραπέτασμα πέφτει στην ιστορία της Ρωσίας.» Ήταν βέβαια ο Τσώρτσιλ το 1945, σε ομιλία του στο Μιζούρι των ΗΠΑ, που ανέδειξε το σύγχρονο πρόσημο του σιδηρούν παραπετάσματος – το ιδεολογικό και σχεσιακό σύνορο χάσματος δηλαδή που θα χώριζε εφεξής τη Ρωσία και τη Δύση και θα κορυφωνόταν με την εδραίωση του Ψυχρού Πολέμου.
Λέγαμε λοιπόν ότι το μήνυμα, του Λαβρόφ εν προκειμένω, δεν είναι τυχαίο. Αν ζυγίσει κανείς τα δεδομένα του 1918 και του 1945 που αποτελούν τα χρονικά ορόσημα ανάδειξης της έννοιας σιδηρούν παραπέτασμα, διαθέτουν ως έτη πολλά περισσότερα κοινά με το δικό μας παρόν: όχι μόνο ως έτη αφετηρίας και λήξης των δύο Παγκόσμιων Πολέμων, αλλά κυρίως για τις παγκόσμιες τεκτονικές οδύνες που πλήττουν συνολικά το κοινό μας Σήμερα. Στο φάσμα αυτών των οδυνών, συνωστίζονται η ενεργειακή κρίση, η ακρίβεια σε πληθωριστικά περιβάλλοντα, ο επισιτιστικός τρόμος μέσα από τις αναταράξεις των εφοδιαστικών αλυσίδων, η εκκίνηση των υγειονομικών κρίσεων, οι proxy wars (πόλεμοι εξ αποστάσεως δηλαδή, με τους μεγάλους παίχτες να πυροδοτούν στρατηγικά στοχευμένες εμπόλεμες συρράξεις). Κερασάκι στην δυστοπική αυτή τούρτα, το μήνυμα του Λαβρόβ: «Η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει».
Δεν έχουμε λόγο να μην τον πιστέψουμε. Ναι, το σιδηρούν παραπέτασμα είναι πλέον εδώ. Η πρόσφατη σύνοδος του ΝΑΤΟ λίγες μέρες μετά την ενεργοποίηση ευρέως φάσματος συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας – Κίνας με εκτελεστικό βραχίονα το διακρατικό όχημα των BRICS αποτελούν το εναρκτήριο λάκτισμα αυτού που πάντα ξέραμε:
Όταν ο κόσμος οδεύει σε τέλμα αυτοκαταστροφής, είναι γιατί επίκειται η γένεση του Νέου. Και στο μεσοδιάστημα των δύο κόσμων, είναι που γεννιούνται όλα τα τέρατα.
