Του Κυριάκου Βελισσάριου
Η Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, ήταν μια καλή ευκαιρία για να διακόψει η Ουκρανία τη… μοναξιά της. Να διασκεδάσει τα αγωνιώδη συμπεράσματα ότι, σε στρατιωτικό επίπεδο, είναι μόνη και αβοήθητη απέναντι στη Ρωσία, καθώς η Δύση απειλεί το καθεστώς Πούτιν με αντίποινα οικονομικής φύσεως… εκ των υστέρων. Μετά, δηλαδή, από μια στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, που φαντάζει αναπόφευκτη, στο πεδίο της μάχης, εφόσον το αποφασίσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι είδε τους εκπροσώπους των G7, με επίκεντρο την Αμερικανίδα Αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις, να υπόσχονται ότι θα τον στηρίξουν, ότι θα τον βοηθήσουν, ότι θα βάλουν πλάτη. Στην πραγματικότητα, ο… πρώην κωμικός που έγινε πολιτικός, γνωρίζει καλά ότι είναι μόνος. Και αυτή η μοιναξιά, έχει αγωνιώδη χαρακτηριστικά.
Ο Ζελένσκι… παραπονέθηκε για το γεγονός ότι η Ουκρανία δεν έχει γίνει ακόμη μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά ούτε και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ευχαρίστησε τους συμμάχους για τη στήριξή τους, και σημείωσε ότι την Ουκρανία θα την υπερασπιστεί η… Ουκρανία.
Καταλαβαινόμαστε…
