Της Ευτυχίας Χ. Κοκκίνη
Τις τελευταίες ημέρες, δύο ειδήσεις τράβηξαν την προσοχή μου, τόσο αντιφατικές μεταξύ τους ως προς το περιεχόμενο τους, αλλά με κοινή συνισταμένη το νεαρό της ηλικίας των ηρώων τους.
Η πρώτη είδηση αφορά τον Δημήτρη από τη Ναύπακτο, ο οποίος αρίστευσε στις Πανελλαδικές εξετάσεις στην πιο σκοτεινή περίοδο που μπορεί να βιώσει ένα παιδί, αυτή της απώλειας των γονιών του, οι οποίοι είχαν καταλήξει από κορωνοϊό δύο μήνες νωρίτερα. Ο Δημήτρης, έχοντας διακριθεί έναν χρόνο πριν στην Ολυμπιάδα Χημείας, κατάφερε να παραμερίσει την αρχική του άρνηση, συμμετέχοντας τελικά στις εξετάσεις, με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει 18.685 μόρια, γεγονός που αποτελεί κατόρθωμα για οποιονδήποτε απόφοιτο λυκείου. Στη δική του περίπτωση όμως, θεωρείται θρίαμβος πέραν των φυσιολογικών προσδοκιών, στις οποίες η ίδια η συναισθηματική φόρτιση του πένθους μπορούσε να αποτελέσει τροχοπέδη.
Η δεύτερη είδηση αφορά νέους ανθρώπους, συνωστισμένους στον Βοτανικό σε κάλεσμα dj για rave party. Οι περισσότεροι εξ αυτών χωρίς μάσκα, ζώντας σε ένα παράλληλο σύμπαν, το οποίο δεν αγγίζει καμία πανδημία και κανενός είδους κοινωνική υπευθυνότητα.
Είναι σημαντικό στη ζωή να μπορείς να ξεχωρίζεις το παράδειγμα προς μίμηση από το παράδειγμα προς αποφυγή. Και συχνά δεν είναι αριθμητικός ο τρόπος για να τα διακρίνεις. Γιατί είναι εύκολο να ακολουθήσεις την όποια ψευτοεπανάσταση των πολλών, η οποία δύναται να αποβεί μοιραία όχι μόνο για εσένα τον ίδιο, αλλά και για το κοινωνικό σύνολο. Είναι όμως δύσκολο έως ακατόρθωτο να υιοθετήσεις μία στάση δημιουργικότητας και προσπάθειας, προσηλωμένος σε έναν στόχο υπεροχής.
Είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα σταυροδρόμι δύο κατευθύνσεων, καθεμία με τη δική της πινακίδα. Της ελπίδας ή της ανευθυνότητας. Ο δρόμος που θα ακολουθήσεις είναι εκείνος που θα καθορίσει τη μετέπειτα ζωή σου, εκτός και αν παραμείνεις στάσιμος. Και αυτό είναι ταυτότητα ζωής. Τρόπον τινά αποδεκτή, εφόσον δεν παράγει λανθάνουσες ενέργειες. Όμως, η αληθινή ομορφιά στη ζωή είναι αυτή του προσωπικού υπερβατικού αγώνα, προκειμένου να αναδυθεί ο καλύτερος εαυτός σου μέσα από τις στάχτες σου.