Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, κατά τη συζήτηση στη Βουλή για το εργασιακό νομοσχέδιο
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χαίρομαι που βλέπω τη Βουλή μετά από πολύ καιρό με φυσική παρουσία Βουλευτών, έστω και αν όχι σε πλήρη σύνθεση. Ιδιαίτερα βεβαίως χάρηκα για την παρουσία του κ. Μητσοτάκη έστω και για να αναγνώσει μία ομιλία πενήντα και πλέον λεπτών προφανώς γραμμένη από δύο διαφορετικούς λογογράφους, διότι επαναλαμβάνονταν διαρκώς τα ίδια και τα ίδια.
Δεν είναι κακό να γράψουν δύο λογογράφοι, αρκεί ένας στο τέλος να κάνει το ρετούς και να μην λέτε τα ίδια και τα ίδια διαρκώς γιατί μας κουράζεται.
Ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε δήθεν να αποκαθηλώσει τους μύθους σε μία ομιλία προ κατασκευασμένων επιχειρημάτων, αλλά στην πραγματικότητα αποκαθήλωσε το εργατικό δίκαιο και την κοινωνική δικαιοσύνη προσπαθώντας να εγείρει συναισθήματα κοινωνικού αυτοματισμού και να δημιουργήσει μία εικόνα απόλυτου διχασμού για την ελληνική κοινωνία.
Παρ’ όλα αυτά, χάρηκα που ήρθε έστω και για να καταθέσει προκατασκευασμένα επιχειρήματα, έστω χωρίς να μπορεί να κρύψει τον εκνευρισμό του για το γεγονός ότι είναι βαθιά απομονωμένος σήμερα στη Βουλή έχοντας απέναντί του όλα τα κόμματα. Δεν το έκρυψε από την επίθεση από το πρώτο λεπτό της ομιλίας του απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους και ιδιαίτερα στην κ. Γεννηματά.
Ήρθε, όμως, εδώ! Είναι μια πρόοδος αυτή για τη δημοκρατία μας, τη δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη. Είναι εδώ! Γιατί τον τελευταίο καιρό αποφεύγετε, κύριε Μητσοτάκη, όπως ο διάολος το λιβάνι να έρθετε εδώ και να απαντήσετε στα ερωτήματα που σας θέτω. Γιατί άραγε; Δεν έχετε επιχειρήματα; Περιφρονείτε τον δια ζώσης κοινοβουλευτικό διάλογο; Ή μήπως φοβάστε τον δικαστικό επιμελητή για τα χρέη του κόμματός σας, γι’ αυτό δεν έρχεστε να απαντήσετε;
Μάλλον, όμως, δεν έρχεστε γιατί νομίζετε ότι έτσι θα καταφέρετε να αποφύγετε τη δημοσιότητα γύρω από τα ερωτήματα που σας θέτω. Αλλά ξέρετε κάτι; Το ζήτημα είναι ότι δεν τα θέτω εγώ. Τα θέτει η ίδια η ζωή, τα συζητάνε οι συμπολίτες μας στα καφενεία, τα διαβάζουν οι συμπολίτες μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσο κι αν επιχειρούν να τα κρύψουν τα καλοπληρωμένα μέσα ενημέρωσης. Συνεπώς, είναι άδικος ο κόπος να προσπαθείτε να φιμώσετε τη φωνή των πολιτικών της αντιπάλων. Δεν είστε σε θέση να φιμώσετε τη φωνή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως δεν είστε σε θέση να φιμώσετε και τη φωνή της κοινωνίας.
Γι’ αυτόν τον λόγο θα σας συμβούλευα να μην το ξαναεπιχειρήσετε αυτό, διότι εκτίθεστε τόσο εσείς, όσο και οι εντολοδόχοι σας. Γιατί, ξέρετε κάτι, δεν είναι εύκολο στην εποχή μας, στην εποχή της τεχνολογίας, το 2021 στη χώρα μας να κρύψεις ισχυρές αλήθειες. Οι αλήθειες αυτές είναι -για να χρησιμοποιήσω μια σπουδαία φράση σας- ορατές διά γυμνού οφθαλμού! Σε αντίθεση με τον κορωνοϊό που είχατε την ευκαιρία να κάνετε μια παγκόσμια αποκάλυψη προχθές δεν είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού.
Οι αλήθειες, όμως, αυτές είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού και είναι μάταιος κόπος να προσπαθείτε να φιμώσετε όσους λένε τις αλήθειες μήπως και τις κρύψετε.
Πώς μπορείτε να κρύψετε άλλωστε στις εκατό χιλιάδες οικογένειες που αγωνιούν σήμερα που τα παιδιά τους δίνουν πανελλαδικές εξετάσεις, ότι εσείς αποφασίσατε αυτή τη χρονιά, την πιο δύσκολη χρονιά, να απλώσετε ένα συρματόπλεγμα που θα κρατήσει δεκάδες χιλιάδες παιδιά μακριά από το όνειρό τους, την εισαγωγή σε μια σχολή ενός Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος στη χώρα μας;
Πώς μπορείτε να κρύψετε από τους εμπόρους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, ότι με τον πτωχευτικό νόμο σας πολλοί από αυτούς θα χάσουν τα πάντα και μπορεί να βρεθούν στους πέντε δρόμους.
Πώς μπορείτε να κρύψετε ότι αυτή τη χρονιά, που μετά την πανδημία όλοι συνειδητοποίησαν την αξία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, εσείς δεν προχωρήσατε σε καμία ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων, παρά μονάχα επαναφέρετε τώρα τις ίδιες παρωχημένες αντιλήψεις και προτάσεις σας για τη σύμπραξη δημόσιου ιδιωτικού στα δημόσια νοσοκομεία;
Πώς να κρύψετε από τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους που καταδιώκονται καθημερινά από εισπρακτικές εταιρείες που τους ταλαιπωρούν και τους κυνηγάνε για λίγες εκατοντάδες ευρώ και που εξοντώνονται με στέρηση ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας για τις επιχειρήσεις τους, ότι εσείς μπορείτε χωρίς καμία επίπτωση να φορτώνετε κάθε χρόνο με 30 εκατομμύρια ευρώ τον Έλληνα φορολογούμενο, ενώ το κόμμα σας έχει φτάσει σε χρέη τα 340 εκατομμύρια ευρώ και δεν σας κυνηγάει κανείς; Πώς να τα κρύψετε όλα αυτά;
Και πώς μπορεί να κρυφτεί πια ότι μας κυβερνά ένα κόμμα χρεοκοπημένο και οικονομικά, αλλά και ηθικά, ένα κόμμα που είναι ο μεγαλύτερος στρατηγικός κακοπληρωτής που έχει περάσει από αυτή τη χώρα και μάλιστα κακοπληρωτής σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Δεν μπορεί να κρυφτεί, κύριε Μητσοτάκη, ότι εσείς προσωπικά είσαστε ο αρχιερέας του λαϊκισμού και των ψεύτικων υποσχέσεων της αναξιοπιστίας και του φαρισαϊσμού. Αφού εσείς προσωπικά δεσμευτήκατε για την εξυγίανση των οικονομικών του κόμματός σας και αντί γι’ αυτό φορτώσατε με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ τον Έλληνα φορολογούμενο. Πώς μπορούν να κρυφτούν όλα αυτά;
Και κυρίως δεν μπορεί να κρυφτεί ο φόβος, η απέχθεια, η περιφρόνηση, το μίσος, θα έλεγα, ορισμένες φορές απέναντι στη νέα γενιά, στις νέες και στους νέους της χώρας μας, που τώρα φέρνετε ένα νομοσχέδιο που αυτούς βάζετε στο στόχαστρο.
Ξέρετε πόσο θα αυξηθεί το brain drain, δηλαδή η φυγή των νέων μας στο εξωτερικό, διότι δεν θα έχουν προοπτική ή διότι θα έχουν προοπτική να δουλέψουν σε μια δουλειά αναξιοπρεπή με αναξιοπρεπείς αμοιβές στη χώρα μας; Αυτούς στοχοποιείτε που δεν τους δίνετε τη δυνατότητα να οργανώσουν το μέλλον τους, να έχουν οικογενειακό προγραμματισμό, να φτιάξουν οικογένεια, ενώ το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι το δημογραφικό.
Και εσείς λέτε να δουλεύουν με ελαστικά ωράρια, ανάλογα με την επιλογή του εργοδότη, σε μία σχέση διαπραγμάτευσης, που ξέρουμε ποιος είναι το λιοντάρι και ποιος είναι το ερίφιο. Ξέρουμε ποιος είναι ο ισχυρός στην ατομική διαπραγμάτευση, που θα πηγαίνει ο εργοδότης να επιβάλει, με βάση τις δικές του ανάγκες για την κερδοφορία του, τις ώρες εργασίας του εργαζόμενου σε ατομική βάση.
Και έρχεστε εδώ με χυδαία ψέματα να μας πείτε ότι αυτά γινόντουσαν και χθες και τα υπογράφαμε εμείς. Ποτέ στη χώρα ατομικές συμβάσεις εργασίας και διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε ατομική βάση δεν υπήρξε.
Και ήταν ο διακαής πόθος της τρόικας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των εργοδοτικών οργανώσεων στη χώρα μας να περάσουν αυτά. Ούτε, όμως, οι κυβερνήσεις της Δεξιάς δεν τα πέρασαν. Και έρχεστε εσείς τώρα, χωρίς μνημόνια να τα περάσετε.
Επιτίθεστε στη νεότητα, στους νέους ανθρώπους. Στερείτε από τους νέους της πατρίδας μας τα όνειρά τους για να περάσουν σε ένα πανεπιστήμιο. Τους στοχοποιήσατε στη διάρκεια της πανδημίας. Στέλνετε χιλιάδες από αυτούς στην ανεργία με τις πολιτικές σας. Ε, λοιπόν, θα το πω στα ίσια. Αυτό που κάνετε είναι το εξής: Ξεστοκάρετε πάνω στους νέους της χώρας μας όλο το μίσος που στοκάρουν παντού και πάντα απέναντι στη νεότητα τα αυταρχικά καθεστώτα. Όλο το μίσος!
Θα έρθω και στην πιο κραυγαλέα, πρόσφατη επιλογή σας. Τους στερήσατε ακόμη και την επιλογή και τους υποχρεώσατε να κάνουν ένα συγκεκριμένο εμβόλιο, ενώ ξέρατε ότι σε όλη την Ευρώπη η επιστημονική κοινότητα είχε εγείρει σοβαρές ενστάσεις για τη χορήγηση του εν λόγω εμβολίου σε νέες ηλικίες. Και εσείς το χορηγήσατε αποκλειστικά στους κάτω των τριάντα εννέα ετών χωρίς δικαίωμα άλλης επιλογής. Και σήμερα έρχεται η ίδια η Επιτροπή, που χυδαία εργαλειοποιήσατε όλο το προηγούμενο διάστημα, για να το αποσύρει όταν ήδη τετρακόσιες εξήντα χιλιάδες περίπου νέοι άνθρωποι έχουν κάνει την πρώτη δόση.
Όταν, όμως, εγώ τόλμησα να πω αυτή την αλήθεια, μου επιτεθήκατε τότε με όλα τα αήθη μέσα που διαθέτατε. Γιατί; Γιατί λειτουργείτε δίχως σχέδιο και δίχως αρχές ακόμα και στο πιο κρίσιμο θέμα, αυτό του εμβολιασμού. Το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι η επικοινωνία, η επίθεση στους πολιτικούς σας αντιπάλους, τα πρόσκαιρα επικοινωνιακά οφέλη.
Όλα τα κόμματα, από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, σας δώσαμε άπλετη στήριξη για να αντιμετωπίσετε την πανδημία. Φερθήκαμε με αίσθημα ευθύνης και με σοβαρότητα. Και εσείς τι κάνατε;
Το είδατε ως ευκαιρία για να δώσετε κάποιες δεκάδες εκατομμυρίων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης προκειμένου να σας στηρίζουν με τις «λίστες Πέτσα». Ως ευκαιρία για να κάνετε πάρτι με απευθείας αναθέσεις δημόσιου χρήματος σε εταιρείες που στηνόντουσαν τρεις μέρες πριν από την ανάθεσης. Ως ευκαιρία για να υπολειτουργεί η Βουλή και να περνάτε κρίσιμα νομοσχέδια, με τους βουλευτές απόντες να ψηφίζουν με επιστολική ψήφο. Ως ευκαιρία για να επιβάλλετε αστυνομοκρατία. Είναι αυτό μια υπεύθυνη στάση;
Κύριε Μητσοτάκη, είστε ένας πρωθυπουργός που αντί να ενώνει στην περίοδο της πιο σκληρής δοκιμασίας για τον ελληνικό λαό, διχάζει την ελληνική κοινωνία και τον ελληνικό λαό. Σας δώσαμε στήριξη όλοι και μας αντιγυρίσατε επιθέσεις. Επιθέσεις στα κόμματα, επιθέσεις στους πολιτικούς αντιπάλους, επιθέσεις στους νέους ανθρώπους, που στοχοποιήσατε, στους ανθρώπους του μόχθου, στη μεσαία τάξη με το Πτωχευτικό, στα παιδιά που δίνουν Πανελλήνιες, στους εργαζόμενους με το νομοσχέδιο αυτό. Εσείς διχάζετε, δεν ενώνετε.
Και εσχάτως θέλετε να εγείρετε και μια νέα διαχωριστική γραμμή, έναν νέο διχασμό: να διχάσετε την ελληνική κοινωνία σε μη εμβολιασμένους που πρέπει να τιμωρηθούν και εμβολιασμένους που πρέπει να αποκτήσουν προνόμια. Δεν πάει, όμως, έτσι μπροστά καμία κοινωνία. Με την καταστολή, με την τιμωρία, με τον διχασμό δεν πάει καμία κοινωνία μπροστά. Οι κοινωνίες πάνε μπροστά με την πειθώ, οι κοινωνίες πάνε μπροστά με την αλληλεγγύη, οι κοινωνίες πάνε μπροστά με την αίσθηση της συλλογικής ευθύνης, όχι με τον αυταρχισμό.
Εσείς, όμως, κύριε Μητσοτάκη, αντί για συλλογική ευθύνη ξέρετε τι χτίζατε; Χτίζατε τείχη γύρω από τη νεολαία, γύρω από τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους, τους ανθρώπους του πολιτισμού, όλους όσοι προσπαθούν να παράγουν και να δημιουργήσουν σε αυτόν τον τόπο χωρίς απευθείας αναθέσεις και με πλάγιες υποθέσεις, τείχη, τελικά, διχασμού και κοινωνικής κατάστασης πολιορκίας. Γιατί αυτό είναι που βιώνει σήμερα ο μέσος πολίτης. Και εντός των τειχών βρίσκεται η ελίτ που σας στηρίζει και τη στηρίζετε. Εκτός των τειχών, η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα είναι ένας από τους θεμέλιους λίθους αυτού του τείχους. Είναι ο πυρήνας, θα έλεγα, της παρωχημένης, κατά την άποψή μας, και παλαιικής -θα εξηγήσω γιατί- κοσμοθεωρίας σας, θεμέλιος λίθος του καθεστώτος που οικοδομείτε και της κοινωνίας που οραματίζεστε. Και ποια είναι η μεθοδολογία, η τεχνική για να στηρίξετε αυτό τον θεμέλιο λίθο;
Η πρώτη τεχνική είναι η προπαγάνδα και η διαφήμιση με ασύστολα ψεύδη αυτού του νομοσχεδίου. Το εμφανίζετε όχι απλώς ως αναπτυξιακό, αλλά και ως φιλεργατικό. Βαφτίζετε τον Μεσαίωνα, Αναγέννηση και μετά τον αείμνηστο Λάσκαρη, που κατήργησε σε αυτήν εδώ την αίθουσα με νόμο την ταξική πάλη, έρχεται σήμερα ο κ. Χατζηδάκης και κάνει ένα βήμα παραπέρα. Τάσσεται, δήθεν, στο πλευρό των εργαζομένων και τους προσφέρει σμύρνα και λίβανο.
Η δεύτερη συνταγή -αν η πρώτη συνταγή είναι η προπαγάνδα και η διαφήμιση με ψεύδη του νομοσχεδίου- είναι η δυσφήμιση, η συκοφάντηση όσων αντιδρούν και αντιστέκονται. Το κάνατε και σήμερα στην πενήντα λεπτών ομιλία σας. Αφήστε τον ΣΥΡΙΖΑ. Και νομίζετε ότι δύο χρόνια που κυβερνάτε, είστε ακόμα αντιπολίτευση και το μόνο που κάνετε είναι να κάνετε αντιπολίτευση στην αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν κάνετε τίποτα άλλο. Δύο χρόνια, όμως, κυβερνάτε. Έχετε ευθύνη για αυτό τον τόπο. Όλα ο ΣΥΡΙΖΑ. Αφήστε, λοιπόν, τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι χιλιάδες εργαζόμενοι δεν έχουν καταλάβει; Οι χιλιάδες απεργοί και διαδηλωτές δεν έχουν καταλάβει; Όλες οι μετρήσεις, είτε αυτές που αξιοποιούν μία μεθοδολογία που σας βγάζει πολιτικά κυρίαρχο, πόσω δε μάλλον αυτές που σας βγάζουν στριμωγμένο, όλες όμως καταγράφουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών βλέπει αρνητικά το νομοσχέδιο αυτό. Και αυτοί είναι αδαείς και ανόητοι;
Τα συνδικάτα της χώρας, εντάξει, τα απαξιώνετε. Τις κοινωνικές οργανώσεις τις απαξιώνετε. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης στηρίζονται στην προπαγάνδα, είναι συνήγοροι του παλιού, είναι όργανα των εργατοπατέρων ή των εργατοπαππούδων που μας είπατε εσείς, κινούμενοι όλοι από σκοτεινά σχέδια;
Όμως, τώρα μιλάτε εσείς για εργατοπατέρες και για εργατοπαππούδες απέναντι σε μας όταν το κόμμα σας και η Νέα Δημοκρατία είτε στα πανεπιστήμια με τη ΔΑΠ, είτε και στον χώρο της εργασίας με τη ΔΑΚΕ, είναι αυτή που έχει στήσει τα πιο άθλια καθεστώτα στο συνδικαλιστικό χώρο. Και απευθύνεστε στην Αριστερά και δη στη δική μας Αριστερά!
Και δεν διστάζετε ό,τι πιο αντεργατικό έχει έρθει για ψήφιση σε αυτή τη Βουλή από τη Μεταπολίτευση, δηλαδή, -και το επαναλαμβάνω- τη διαπραγμάτευση σε ατομική βάση του εργαζόμενου με τον εργοδότη για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, να το εμφανίζετε ως τάχα μου επιτομή του νέου και του καινούργιου, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, και έννοιες και αξίες με φορτίο αγώνων και αίματος.
Ήταν πολύ άστοχο, κύριε Μητσοτάκη, το γεγονός ότι επιχειρήσατε -δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνατε- να τσιτάρετε από αυτό εδώ το Βήμα τα λόγια του αείμνηστου Μιχάλη Παπαγιαννάκη με τους αγώνες τους δημοκρατικούς και τους κοινωνικούς για να υπερασπιστείτε αυτό το άθλιο νομοσχέδιο. Ήταν ύβρις απέναντι στην ιστορία του και τους αγώνες του.
Το θράσος σας, όμως, είναι απύθμενο. Εδώ δεν διστάζετε να επικαλεστείτε την έννοια της ελευθερίας. Ελευθερία. Ποια είναι η ελευθερία; Ελευθερία να διαπραγματεύεται ο πανίσχυρος εργοδότης με τον ξεμοναχιασμένο από τον νόμο σας εργαζόμενο. Αυτό είναι η ελευθερία. Ελευθερία της ατομικής σύμβασης απέναντι στην ανελευθερία της συλλογικής σύμβασης. Ελευθερία να προστατεύονται οι εκβιασμοί της εργοδοσίας και οι απεργοσπάστες και να διώκονται οι απεργοί. Αυτή είναι η ελευθερία στο μυαλό σας. Ελευθερία να πληρώνονται οι εργαζόμενοι με ρεπό και να γίνεται το ωράριο λάστιχο στο λαιμό της εργατικής τάξης. Ελευθερία λέτε να μπορεί κάθε επιχείρηση να απολύει όποιον θέλει χωρίς να ανησυχεί για δικαστικές αποφάσεις.
Αυτή είναι η ελευθερία σας. Να την χαίρεστε αυτήν την ελευθερία. Ποιους αφορά αυτή η ελευθερία; Αφορά μια πολύ μικρή μειοψηφία που λύνονται τα χέρια της. Είναι ελευθερία αυτό για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, της κοινωνίας, των εργαζομένων που μας παρακολουθούν;
Αυτή τη δήθεν ελευθερία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, οι εργαζόμενοι στη χώρα μας τη γνωρίζουν από πρώτο χέρι. Είναι στις πλάτες τους χαραγμένα τα σημάδια αυτής της ελευθερίας, γιατί έχουν δώσει αγώνες οι εργαζόμενοι στη χώρα μας για αυτές τις κατακτήσεις. Αυτή τη δήθεν ελευθερία, που δίνει και το τελευταίο κομμάτι από το ψωμί και τα δικαιώματα στον αχόρταγο πλούτο, την πολέμησαν οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στον τόπο μας και είχαν μια σειρά από κατακτήσεις.
Και τώρα εσείς έχετε την αυταπάτη ότι μπορείτε να την ισοπεδώσετε χάρη στους φοβερούς λογογράφους σας που μιλούν εδώ για fake news και για κατασκευή επιχειρημάτων στα εργαστήρια της Κουμουνδούρου, όταν εσείς δεν έχετε αφήσει δημοσιογράφο για δημοσιογράφο, μέσο ενημέρωσης για μέσο ενημέρωσης, τηλεοπτικό σταθμό για τηλεοπτικό σταθμό να μην τον μπουκώσετε με δεκάδες, εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στο όνομα της πανδημίας για να υμνούν καθημερινά τις δικές σας πολιτικές. Και έχετε το θράσος να μιλάτε για κατασκευή fake news στα γραφεία των κομμάτων της αντιπολίτευσης!
Είναι, όμως, καιρός οι δημοκρατικοί πολίτες που μας παρακολουθούν να δουν τα πράγματα κατάματα. Φέρνετε ρυθμίσεις από τα εγχειρίδια του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και μόνο. Και είχατε το θράσος να μας πείτε ότι διαφωνεί ο ΣΕΒ. Πραγματικά συγκινήθηκα, μην πάθουν τίποτα οι άνθρωποι από τη μεγάλη διαφωνία που έχουν με όλα αυτά τα οποία περνάτε και τα οποία επιχειρούσαν με όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις να τα περάσουν και δεν πέρναγαν. Και τα φέρνετε εσείς! Ξεχρεώνετε γραμμάτια σε αυτούς που σας στήριξαν και σας στηρίζουν. Αυτή είναι η αλήθεια.
Μιλάτε υποκριτικά για αύξηση της απασχόλησης και μείωση της ανεργίας. Το αμαρτωλό σας παρελθόν, όμως -ως παράταξη εννοώ και δικό σας- δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για τις προθέσεις σας. Σας θυμίζω μόνο ένα πράγμα: την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου το 2012 που καταργούσε τις συλλογικές συμβάσεις, που τσάκιζε τους μισθούς κατά 40%, που καθιέρωνε τον δουλικό υποκατώτατο μισθό για τους νέους εργαζόμενους.
Προφανώς θα θυμάστε τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής. Η ανεργία και δη η ανεργία των νέων, εκτοξεύθηκε σε δυσθεώρητα νούμερα στη χώρα μας και σε σχέση με κάθε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν πρωτοφανή τα μεγέθη της ανεργίας των νέων ανθρώπων, κοντά στο 60% και συνολικά η ανεργία στο 24%. Και η κατάσταση ξέφυγε. Τα εισοδήματα που χάθηκαν, έλειψαν από την αγορά και η αγορά καταστράφηκε. Χιλιάδες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες έβαλαν λουκέτα στα μαγαζιά τους. Και έχουν νωπές μνήμες από αυτήν την καταστροφική περίοδο ’12 με ’14.
Με βάση τα επίσημα στοιχεία, από το 2010 μέχρι το 2014 χάθηκαν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας στον τόπο μας με αυτές τις πολιτικές που θέλετε να επαναφέρετε σήμερα από το παράθυρο. Αντιθέτως, στα σκληρά δικά μας χρόνια, από το ’15 έως το ’19, δημιουργήθηκαν τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Το ’10 με ’14 χάθηκε ένα εκατομμύριο και το ’15 με ’19 δημιουργήθηκαν τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Αυτή είναι η απαράγραπτη ιστορικά σύγκριση από την οποία κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει.
Η πολιτική σας, κύριοι και κυρίες της κυβέρνησης, είναι στον πυρήνα της λογικής των λεγόμενων trickle-down economics, η πολιτική δηλαδή που λέει ότι διευκολύνουμε τη συσσώρευση του πλούτου και η αγορά θα τον διανείμει αυτόν τον πλούτο. Δεν μας νοιάζει εάν θα είναι πολύ δίκαια, αλλά θα τον διανείμει. Είναι ένα οικονομικό υπόδειγμα σύμφωνα με το οποίο το κράτος πρέπει να περιορίσει τον ρόλο του στην οικονομία, να αφήσει τις δυνάμεις της αγοράς να κινηθούν ελεύθερα και αυτό από μόνο του θα δημιουργήσει ανάπτυξη, θα παράγει πλούτο, που ναι μεν θα πάει κυρίως σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, αλλά όλο και κάτι θα κυλήσει προς τα κάτω. Αυτή είναι η βασική αντίληψη.
Αυτό, όμως, το παράδειγμα δεν λειτούργησε ποτέ και πουθενά. Δεν ξέρω αν ειλικρινά σας έκανε εντύπωση που αυτός που βγήκε εσχάτως πιο δυναμικά να αντικρούσει αυτήν τη λογική των trickle-down economics και να πει ότι ποτέ δεν δούλεψαν ποιος ήταν; Ήταν ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος άσκησε από το Βήμα του Κογκρέσου μια άνευ προηγουμένου επιθετική ρητορική και ιδεολογική επίθεση, πυρηνικής κλίμακας θα έλεγα, στην παράδοση του ριγκανισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες και του θατσερισμού στην Ευρώπη.
Αλήθεια, θα ήθελα να σας ρωτήσω, εσείς θα αντέχατε μετά από όλα όσα έχετε κάνει δύο χρόνια ως πρωθυπουργός απέναντι στη μεσαία τάξη, η οποία έγινε σημαία σας προεκλογικά, να βγείτε σε αυτό εδώ το Βήμα και να πείτε τα ίδια; Τι δηλαδή; Ο Μπάιντεν είπε: «Δεν χτίστηκε η Αμερική από τη Wall Street, αλλά από τη μεσαία τάξη και την εργατική τάξη και από τα συνδικάτα». Εσείς θα αντέχατε να πείτε εδώ τα ίδια ότι δεν φτιάχτηκε η χώρα μας και το θαύμα το μεταπολιτευτικό από δέκα, δεκαπέντε οικογένειες που νέμονται τον πλούτο ούτε από τις εφοπλιστικές οικογένειες που εσχάτως βγαίνουν δημόσια και σας καταχεριάζουν και δεν αντιδράτε, αλλά φτιάχτηκε από τους εργαζόμενους, φτιάχτηκε από την εργατική τάξη, φτιάχτηκε από τη μεσαία τάξη, φτιάχτηκε από τα συνδικάτα που βγαίνουν στους δρόμους και δίνουν αγώνες και τώρα εσείς τους στοχοποιείτε;
Θα τολμούσατε να το πείτε αυτό εσείς; Προφανώς όχι. Προφανώς και δεν θα τολμούσατε να το πείτε. Πού είναι οι υποσχέσεις σας για τη μεσαία τάξη; Τάξατε περισσότερες και καλύτερες δουλειές. Τάξατε καλοπληρωμένες δουλειές. Πού είναι οι καλοπληρωμένες δουλειές; Πώς θα έρθουν με αυτά που φέρνετε τώρα εδώ για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, να δουλεύουμε περισσότερο και να αμειβόμαστε λιγότερο;
Τάξατε ανάπτυξη. Πού είναι όλα αυτά; Μπήκαμε στην ύφεση πολύ πριν μας βρει ο κορωνοϊός, ήδη από τα τέλη του ’19.
Εν τοιαύτη περιπτώσει όταν όλος ο κόσμος μετά την παγκόσμια περιπέτεια της πανδημίας αναστοχάζεται και αναθεωρεί τις βεβαιότητες του χθες, εσείς βαδίζετε συστηματικά προς τα πίσω στην ίδια αντίληψη, στην αντίληψη του χθες που αρχίζει σιγά σιγά να ξεθωριάζει. Σαν να κυβερνά τη χώρα ένα μαυσωλείο, το μαυσωλείο του νεοφιλελευθερισμού.
Έρχεστε να καταργήσετε το οκτάωρο, δηλαδή να θεσπίσετε δεκάωρη εργασία με ίση αμοιβή, απλήρωτη δηλαδή δεκάωρη εργασία.
Αίρετε τη δικαστική προστασία των εργαζομένων απέναντι στην απόλυση.
Διαλύετε στην πραγματικότητα την Επιθεώρηση Εργασίας, που μας κάνατε και μαθήματα εδώ για συστήματα μέσα στην Επιθεώρηση Εργασίας, λες και δεν ξέραμε τι γινόταν τόσα χρόνια και ήρθε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ένιωσε ο εργαζόμενος να έχει ένα στήριγμα δίπλα του.
Έξι εκατομμύρια ώρες απλήρωτων υπερωριών δηλώθηκαν επί των ημερών μας. Πρόστιμο 1,5 εκατομμύριο αναγκάστηκε να πληρώσει η Τράπεζα Πειραιώς και με το που ανεβήκατε στην κυβέρνηση αλλάξατε τα πρόστιμα ώστε, αν ποτέ συμβεί να πιαστεί από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας –αν τυχόν- να μην είναι 1,5 εκατομμύριο, αλλά να είναι 80.000-90.000. Αυτά κάνατε.
Νομιμοποιείτε τα σπαστά ωράρια. Ανοίγετε τον δρόμο για τη χειραγώγηση των συνδικάτων από την εργοδοσία και προσπαθείτε να πείσετε ότι αυτό είναι εγγύηση για εννιά στους δέκα εργαζόμενους ενώ στην πραγματικότητα είναι εγγύηση για έναν στους εκατό πολίτες αυτής της χώρας. Αυτό το 1% που στα χρόνια της ανάπτυξης έβγαλε υπερκέρδη, αυτό το 1% που στα χρόνια της κρίσης συνέχισε να κάνει χρυσές δουλειές ενώ οι περισσότεροι υπέφεραν, αυτό το 1% που και στην επόμενη ημέρα μετά την πανδημία φιλοδοξεί να έχει την απόλυτη ιδιοκτησία της χώρας.
Θέλετε, λοιπόν, να πούμε την αλήθεια με παραδείγματα, την αλήθεια που δεν θα την ακούσετε και δεν θα τη διαβάσετε σε πολλά από τα μέσα ενημέρωσης στη χώρα μας; Να δώσω ορισμένα παράδειγμα λοιπόν τι θα συμβεί άμα τη εφαρμογή του νομοσχεδίου που φέρνετε σήμερα;
Ένας βιομηχανικός εργάτης από τον Ασπρόπυργο, που λαμβάνει 900 ευρώ και ωρομίσθιο 5,4 ευρώ, αν κάνει σήμερα εκατόν είκοσι ώρες υπερωρία παίρνει 958 ευρώ επιπλέον τον χρόνο. Με την ψήφιση του νομοσχεδίου σας και με το νέο καθεστώς για εκατόν πενήντα ώρες νόμιμης υπερωρίας θα πάρει 115 ευρώ λιγότερα.
Ένας εναερίτης της ΔΕΗ από την Κοζάνη, που λαμβάνει 1800 ευρώ και ωρομίσθιο 10,8 ευρώ, αν κάνει σήμερα εκατόν είκοσι ώρες υπερωρία παίρνει 1917 ευρώ επιπλέον τον χρόνο. Με το νέο καθεστώς για τις ίδιες ώρες νόμιμης υπερωρίας θα πάρει 232 ευρώ λιγότερα.
Μία εργάτρια σε συσκευαστήριο στην Πρέβεζα, που λαμβάνει 1200 ευρώ και ωρομίσθιο 7,2 ευρώ, αν κάνει σήμερα εκατόν είκοσι ώρες υπερωρία παίρνει 1278 ευρώ επιπλέον τον χρόνο. Με το νέο καθεστώς για τις εκατόν πενήντα ώρες νόμιμης θα πάρει 154 ευρώ λιγότερα. Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια. Περισσότερη δουλειά, λιγότερη αμοιβή, καμία απολύτως προστασία. Αυτό κάνετε! Περισσότερη δουλειά, λιγότερη αμοιβή, καμία απολύτως προστασία!
Για ποιους; Γι’ αυτούς που βάλατε στο σημάδι ήδη από τον πρώτο μήνα που αναλάβατε. Μέσα σε δύο χρόνια καταργήσατε ό,τι θετικό είχε καταφέρει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε συνθήκες ασφυξίας και επιτήρησης. Και μάλιστα τα πιο σημαντικά από αυτά τα καταργήσατε όχι στα δύο χρόνια, αλλά στους δύο μήνες.
Καταργήσατε τον βάσιμο λόγο απόλυσης. Καταργήσατε τα μέτρα προστασίας των εργολαβικών εργαζόμενων. Αποδιαρθρώσατε το πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων επαναφέροντας τη μνημονιακή λογική. Τα κάνατε με τον κ. Βρούτση αυτά με μια μεσημεριανή τροπολογία, ήταν ντάλα μεσημέρι κατακαλόκαιρο σε άσχετο νομοσχέδιο.
Και μέσα στην πανδημία βρήκατε την ευκαιρία να κάνετε ακόμα περισσότερα. Θεσπίσατε την εκ περιτροπής εργασία, τη μείωση μισθού και την αναστολή της σύμβασης εργασίας με επίδομα 534. Αναστείλατε την υποχρέωση καταχώρησης στο ΕΡΓΑΝΗ των αλλαγών σχετικών με το ωράριο. Θεσπίσατε απλήρωτες υπερωρίες για τους εργαζόμενους που τέθηκαν σε καραντίνα. Μειώσατε το δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα για τους εργαζόμενους σε αναστολή εργασίας. Και φυσικά από τη μέρα που αναλάβατε η αύξηση του κατώτατου μισθού, που ήταν βασική μας προεκλογική δέσμευση και αναγκαστήκατε προεκλογικά και είπατε «και εμείς θα το κάνουμε» διαρκώς αναβάλλεται. Γα όσο θα είστε κυβέρνηση θα αναβάλλεται.
Έχω καλά νέα για τους εργαζόμενους: μάλλον δεν θα είστε για πολύ με τις πολιτικές που εφαρμόζετε και αποδεικνύουν το πραγματικό σας πρόσωπο.
Αυτήν τη δυστοπία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλετε να επιβάλετε και μάλιστα ως πρόοδο. Ξαφνικά γίνατε εσείς προοδευτική δύναμη που τα κάνετε όλα αυτά και όλα τα υπόλοιπα που λέμε εμείς είναι αναχρονιστικά συνθήματα της Αριστεράς. Αυτή η δυστοπία δεν μπορεί να είναι το αύριο της πατρίδας μας. Η συνταγή να ευνοείται με κάθε τρόπο ο πλούτος, γιατί έτσι θα εξασφαλίζεται ανάπτυξη και άρα καλύτερο εισόδημα για όλους αποδείχθηκε εκτός από άδικη, και ανήθικη, και εντελώς αναποτελεσματική, σε πολλές περιπτώσεις αποδείχθηκε και καταστροφική. Είναι η ίδια συνταγή που μας οδήγησε στη χρεοκοπία το 2010.
Για εμάς λοιπόν είναι θέμα αρχής, αλλά είναι και θέμα κοινής λογικής. Η εργασία είναι το θεμέλιο της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Αυτό συνεπώς που απαιτείται σήμερα δεν είναι νόμοι που θεσπίζουν τη φτώχεια για τον εργαζόμενο και που παραδίδουν τον εργαζόμενο δεμένο χειροπόδαρα στις διαθέσεις της εργοδοσίας. Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο.
Στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα κοινωνικές δυνάμεις, εγώ θα έλεγα είναι η κοινωνική πλειοψηφία, που είναι σε θέση να υπογράψει και να εγγυηθεί την εφαρμογή ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου. Με αυτές τις δυνάμεις τάσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Σε αυτές τις δυνάμεις εμείς αισθανόμαστε ότι δίνουμε λογαριασμό.
Ακριβώς για αυτόν τον λόγο άλλωστε σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες, δραματικές δημοσιονομικά συνθήκες της περίοδο της δικής μας διακυβέρνησης κάναμε τα πάντα για προστατέψουμε τις δυνάμεις της εργασίας. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ κοιτάζοντας στα μάτια τους ανθρώπους της εργασίας, τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους, τους ανθρώπους της δουλειάς και να πω ότι, ναι δεν καταφέραμε όλα όσα θα θέλαμε. Αλλά είναι ιστορικά απαράγραπτο ότι εμείς σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες μειώσαμε την ανεργία κατά 10%. Αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό κατά 11%. Και καταργήσαμε τον υποκατώτατο για τους νέους. Επαναφέραμε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Μειώσαμε την αδήλωτη εργασία από το 19,2% όταν παραλάβαμε, τότε που λειτουργούσε καλά το ΣΕΠΕ, στο 8,9% το 2018.
Ήμασταν εμείς που θεσπίσαμε τον βάσιμο λόγο απόλυσης και ήρθατε και τον αποσύρατε, που αυξήσαμε πρόστιμα για παραβάσεις χρονικών ορίων εργασίας σε όσους εργάζονται με μερική απασχόληση, που αυξήσαμε το δυναμικό του ΣΕΠΕ κατά 35%. Και πήραμε μια σειρά από μέτρα στήριξης για τους εργολαβικούς εργαζόμενους, για τους αδύναμους συμπολίτες μας και για τον κόσμο της εργασίας.
Ξέρω και ξέρουμε βεβαίως ότι πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να απελευθερωθεί η εργασία από την ασυδοσία και η επιχειρηματικότητα από την ακραία εκμετάλλευση και την πειρατεία. Το δυστύχημα όμως ξέρετε ποιο είναι; Ότι έρχεστε εσείς εδώ να νομοθετήσετε μέτρα που διευκολύνουν και χειροτερεύουν τα πράγματα και αυτήν τη ασυδοσία στην οποία αναφέρθηκα σε ένα εργασιακό τοπίο που είναι ασύγκριτο σε σχέση με όσα συμβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όταν ο μέσος όρος των εργαζόμενων που καλύπτεται με συλλογικές συμβάσεις στην Ευρώπη είναι πάνω από το 60%, στην Ελλάδα είναι στο 16%. Και όταν η ανεργία στη χώρα μας είναι περίπου στις 17 μονάδες, ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 7 μονάδες. Και όταν η αγοραστική αξία του κατώτατου μισθού στη χώρα μας είναι η πέμπτη χειρότερη σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτό το πλαίσιο έρχεστε να φέρετε αυτές τις ρυθμίσεις που δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τη ζωή των εργαζόμενων.
Γι’ αυτό λοιπόν και εμείς δεσμευόμαστε ότι το νέο κοινωνικό συμβόλαιο, που αποτελεί τον πυρήνα των ιδεών και της πολιτικής μας, θα είναι στον αντίποδα όσων επιχειρεί να επιβάλει σήμερα η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Και θα υλοποιηθεί, ναι, από μία προοδευτική διακυβέρνηση, από μία προοδευτική κυβέρνηση που θα έρθει σύντομα όποτε και αν αποφασίσετε την προσφυγή στην κάλπη, από μία προοδευτική κυβέρνηση η οποία θα αντικαταστήσει μια κυβέρνηση που γυρίζει τη χώρα μας δεκαετίες πίσω.
Δυνατή κοινωνία με ισχυρό κοινωνικό κράτος, ασφάλεια στην εργασία, απόλυτη στήριξη του δικαιώματος οι εργαζόμενοι να διεκδικούν συλλογικά το ωράριο, τα δικαιώματα και τις αμοιβές τους είναι κάποια από τα κεφάλαια αυτού του νέου κοινωνικού συμβολαίου. Ο τίτλος του είναι «Δημοκρατία και Δικαιοσύνη». Στον τόπο μας είναι επείγον να επιστρέψει η δημοκρατία και η δικαιοσύνη, να επιστρέψει η δικαιοσύνη παντού.
Όμως, κανείς δεν θα χαρίσει στον ελληνικό λαό μία πιο ευοίωνη προοπτική. Οι αγώνες του και μόνο είναι αυτοί που μπορούν να αλλάξουν ό,τι σήμερα φαίνεται αναλλοίωτο, ό,τι σήμερα φαίνεται ανέφικτο να το κάνουν εφικτό.
Κυρίες και κύριοι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με τη σημερινή ψήφιση αυτού του νόμου, με το νομοσχέδιο αυτό που αναμένεται να ψηφίσετε, οδηγείτε την ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους σε ένα ιστορικό αδιέξοδο. Μια χώρα όπου οι σημερινοί σαραντάρηδες, σαρανταπεντάρηδες, πενηντάρηδες δεν έχουν άλλη ελπίδα παρά να γεράσουν απελπισμένοι και οι σημερινοί εικοσάρηδες να φεύγουν και να εγκαταλείπουν τη χώρα αποκαρδιωμένοι.
Αυτή, όμως, δεν είναι η Ελλάδα που αξίζει στις πιο μορφωμένες γενιές που έβγαλε ποτέ ο τόπος, γιατί αυτές οι γενιές, στις οποίες αναφέρθηκα, είναι οι πιο μορφωμένες γενιές που έβγαλε ποτέ ο τόπος. Δεν αξίζει αυτή η μοίρα σε έναν λαό που ήδη πλήρωσε τα σπασμένα της χρεοκοπίας και τα σπασμένα της χρεοκοπημένης ιδεολογίας σας και της αιώνιας αφοσίωσής σας στα συμφέροντα μιας μικρής παρασιτικής μειοψηφίας.
Όμως, δεν θα σας επιτρέψουμε να κάνετε αυτή τη δυστοπία πραγματικότητα. Μαζί με τις υγιείς δυνάμεις αυτού του τόπου, τον κόσμο της εργασίας κυρίως, τις νέες και τους νέους, τον κόσμο της επιστήμης και του πολιτισμού δεσμευόμαστε ότι θα αντισταθούμε παντού: στη Βουλή, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, παντού.
Και έχει, ξέρετε, ήδη γυρίσει ανάποδα, πριν συμπληρώσετε το μισό της θητείας σας, κύριε Μητσοτάκη, η κλεψύδρα και ο χρόνος κυλάει αντίστροφα. Η αντίστροφη μέτρηση στην πιο κυνική και πιο ανίκανη κυβέρνηση της μεταπολιτευτικής Ελλάδας έχει ήδη αρχίσει και το τέλος σας θα σημάνει μια νέα αρχή λύτρωσης για τον τόπο. Όσο και αν προσπαθείτε με νύχια και με δόντια αυτό να το αποτρέψετε, δεν θα το καταφέρετε.
Έχει βαθιά επίγνωση αυτός ο τόπος. Υπάρχει μια συλλογική μνήμη και γνωρίζουν όλοι πάρα πολύ καλά. Αν θέλετε και εσείς ανατρέξτε στην ιστορική μνήμη από την περίοδο της διακυβέρνησης του πατέρα σας. Θα δείτε ότι όταν κυβερνήσεις έρχονται σε σύγκρουση με την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και τα συμφέροντά της, τότε είναι μετρημένες οι μέρες της και εσείς με αυτό το νομοσχέδιο έρχεστε σε σύγκρουση με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και κυρίως με το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας τις νέες και τους νέους, τους εργαζόμενους. Και αυτό θα σημάνει την αρχή του τέλους.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
Είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι δεν βάλαμε πλάτη για τη διαχείριση της πανδημίας. Νομίζω ότι αυτό θα μπορούσε να το πει μονάχα κάποιος που δεν έχει επίγνωση της πραγματικότητας ή είναι αχάριστος.
Θα ήθελα να θυμίσω ποια ήταν η στάση σας, κύριε Μητσοτάκη, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι σε καθετί που έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Σας θυμίζω ότι είχατε έρθει εδώ και μας κουνάγατε το δάχτυλο ως υπεύθυνους και εγκληματίες για τους νεκρούς του ιού της γρίπης, που κάθε χρόνο κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα, και εγείρατε μείζον ζήτημα, ότι είναι νεκροί για τους οποίους ευθύνεται είχατε πει τότε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Και έρχεστε σήμερα εδώ σαν να μην έχετε καταλάβει τίποτα. Δεν έχετε καταλάβει τίποτα. Δεν καταλάβατε ότι επί ενάμιση χρόνο σε αντίθεση με ό,τι έγινε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η αντιπολίτευση στο σύνολό της ήταν μια αντιπολίτευση εποικοδομητική απέναντι στην κυβέρνηση. Τα δύο βασικά ζητήματα στα οποία φαίνεται η εποικοδομητικότητα είναι στο ότι στήριξε και όχι μόνο στήριξε, αλλά προσπάθησε να πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα πρωτοφανών και σκληρών μέτρων περιορισμού δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών. Έκανε το ίδιο αντιπολίτευση της Δεξιάς σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως, για παράδειγμα στην Ισπανία, μιας και αναφέρεστε πολύ συχνά στην Ισπανία και έχετε μπερδέψει τον λαϊκισμό, που είναι λαϊκισμός της Δεξιάς, με την προοδευτική διακυβέρνηση εκεί που στηρίζεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα και από ένα κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ποιοι ήταν αυτοί στην Ισπανία που βγήκαν απέναντι, όχι απλά στην κυβέρνηση και στις αποφάσεις της, αλλά στην αναγκαιότητα περιοριστικών μέτρων; Ήταν η εκπρόσωπος του αδελφού σας κόμματος στην Ισπανία, η εκπρόσωπος της λαϊκιστικής Δεξιάς, η οποία κέρδισε και πανηγυρίζατε κιόλας ότι κέρδισε τους Podemos και το Σοσιαλιστικό Κόμμα στις εκλογές. Ποιος κέρδισε; Η αρνητής του ιού κέρδισε. Είχαμε τέτοια αντιπολίτευση εδώ και δεν το ξέραμε; Είχαμε τέτοια στάση εμείς εδώ και δεν το ξέραμε;
Φανταστείτε τι θα τραβούσε αυτή η έρμη η χώρα, εάν η πανδημία έβρισκε τη διακυβέρνηση του τόπου προοδευτικές δυνάμεις και δη τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε ποια ανίερη συμμαχία θα καταφεύγατε εσείς προσωπικά και τα μέσα ενημέρωσης που σας στηρίζουν προκειμένου κάθε άνθρωπο που χάνει τη ζωή του να τον χρεώνετε σε αυτούς που κυβερνούν. Εμείς κάναμε κάτι τέτοιο; Και έρχεστε σήμερα εδώ να μας πείτε ότι δεν βάλαμε πλάτη;
Όμως, κύριε Μητσοτάκη, επαναλαμβάνω: κυβερνάτε δύο χρόνια τώρα και η τακτική της αντιπολίτευσης στην αντιπολίτευση έχει και ένα όριο. Πάλι σήμερα τα ίδια άκουσα. Αντί να έρθετε εδώ και να πείτε μια συγγνώμη στον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στις νέες και στους νέους κάτω των 39 ετών για τους οποίους με δικές σας υποδείξεις η Επιτροπή των Επιστημόνων φρόντισε να έχει σε αποκλειστική χρήση μόνο ένα εμβόλιο, ενώ γνώριζε ότι σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν μελέτες οι οποίες αναδεικνύουν ότι στους νέους ανθρώπους και ιδιαίτερα στις νέες γυναίκες αυτό το εμβόλιο προκαλεί θρομβώσεις, ενώ το γνωρίζατε, ασκήσατε πιέσεις.
Και αντί να έρθετε να απολογηθείτε γι’ αυτό, έρχεστε για άλλη μια φορά και βάζετε κάτω από τη γλώσσα την ίδια καραμέλα: Ο Πολάκης. Ο Πολάκης ήταν στην επιτροπή; Ο Πολάκης έδωσε την εντολή να δοθεί το εμβόλιο αυτό στους κάτω των 39 και μόνο σε αυτούς; Ο Πολάκης μετά ήταν στην επιτροπή που άλλαξε γνώμη και ενώ τετρακόσιες εξήντα χιλιάδες άνθρωποι έχουν κάνει την πρώτη δόση, τους είπε «συγγνώμη λάθος, αποσύρεται και είναι επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία»;
Και ποιος ήταν αυτός ο οποίος εργαλειοποίησε τους επιστήμονες, την επιστήμη και την ίδια την επιτροπή; Εγώ ήμουνα; Εσείς δεν ήσασταν, που φλερτάρατε με την υπουργοποίηση του επικεφαλής της επιτροπής και τάζατε θέση στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας και κάνατε την επιστήμη και τους επιστήμονες κομματικούς ταγούς και πολιτικούς ταγούς των μικροκομματικών σας σκοπιμοτήτων;
Εμείς ήμασταν αυτοί; Εμείς όμως σας είπαμε από την πρώτη μέρα: ελάτε να βάλουμε πλάτη όλοι μαζί, να κάνουμε ένα κοινό σχεδιασμό. Πόσες φορές από αυτό εδώ το Βήμα δεν ζήτησα τη σύγκληση των αρχηγών για να κουβεντιάσουμε τον σχεδιασμό μας για την πανδημία, τη συμφωνία σε έναν υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής για να έχουμε κοινή ευθύνη και κοινή δράση απέναντι στην πανδημία; Πόσες φορές δεν ήμασταν εμείς αυτοί οι οποίοι αναδείξαμε ως πρώτιστο καθήκον και υποχρέωση το συμφέρον της δημόσιας υγείας και την προστασία της ανθρώπινης ζωής; Και εσείς είπατε «όχι». Και έρχεστε σήμερα εδώ να μας πείτε ότι δεν βάλαμε πλάτη πουθενά. Πόσες φορές σας ζητήσαμε να ενισχύσετε το Εθνικό Σύστημα Υγείας και εσείς αρνηθήκατε;
Κύριε Μητσοτάκη, ο ελληνικός λαός βλέπει και κρίνει. Εγώ θέλω να σας πω ότι δεν μπορείτε πια να κρύβεστε πίσω από μια παρωχημένη τακτική αντιπολίτευσης στην αντιπολίτευση και να παίζετε διαρκώς το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι με την περιβόητη Επιτροπή των Επιστημόνων που τους απαξιώνετε. Δεν ξέρω αν για αυτόν τον λόγο νομοθετήσατε και την ασυλία της επιτροπής, αλλά σε κάθε περίπτωση η μεγαλύτερη ζημιά που έχει γίνει στη χώρα είναι ότι χάνει την εμπιστοσύνη της η ελληνική κοινωνία απέναντι στην επιστήμη και στους επιστήμονες και αυτό είναι το χειρότερο το οποίο θα μπορούσε να συμβεί.
Έρχομαι στα θέματα που αφορούν το εργασιακό νομοσχέδιο. Κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε προφανώς, διότι καταλαβαίνετε. Είστε ευφυής άνθρωπος. Και εσείς και ο κ. Χατζηδάκης. Ε, ναι, είναι ευφυής. Δεν είναι χαζός ο πρωθυπουργός. Αλίμονο. Μας περνάει εμάς για χαζούς καμιά φορά και τον ελληνικό λαό. Αυτό, όμως, είναι μια άλλη ιστορία.
Έρχεστε λοιπόν και κρύβεστε πίσω από δύο διεθνείς συμβάσεις και μία ευρωπαϊκή οδηγία, αναφέρεστε διαρκώς στα άρθρα που αφορούν αυτές τις συμβάσεις και αυτήν την οδηγία για να κρύψετε την ουσία του νομοσχεδίου, που δεν είναι οι διεθνείς συμβάσεις και η ευρωπαϊκή οδηγία. Αυτά είναι ο φερετζές για να κρύψουν τη μεγάλη επιδίωξη που έρχεστε να υλοποιήσετε και τον διακαή πόθο των εργοδοτικών οργανώσεων και του ΣΕΒ, που δεν κατάφεραν να τον υλοποιήσουν σε τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις με την τρόικα και έρχονται τώρα με εσάς χωρίς τρόικα, που μαρτυράτε χωρίς ξύλο, που λέει ο ελληνικός λαός, Έρχεστε εδώ χωρίς να υπάρχει πίεση να εφαρμόσετε τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας μέσα από τις ατομικές συμβάσεις.
Η ατομική σύμβαση είναι το κρίσιμο, ο πυρήνας της αποδόμησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων μέσα στο νομοθέτημά σας. Αντιλαμβάνεστε όλοι σας -και ένα μικρό παιδί μπορεί να το καταλάβει αυτό- ότι σε ατομικό επίπεδο και μάλιστα σε μια αγορά εργασίας η οποία δυστυχώς είναι διαλυμένη στη χώρα μας μετά από τόσα χρόνια μνημονίων και όταν σας επαναλαμβάνω -το είπα και στην πρωτομιλία μου- στην Ευρώπη έχουμε 60% και πάνω συλλογικές συμβάσεις εργασίας και εδώ έχουμε 16%, όταν έχουμε μια υπερδιπλάσια ανεργία στην Ελλάδα απ’ ό,τι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος και έναν από τους χαμηλότερους κατώτατους μισθούς η διαπραγματευτική δύναμη του εργαζόμενου ατομικά απέναντι στον εργοδότη είναι πάρα πολύ ανίσχυρη. Σε κάθε συνθήκη σε ατομική διαπραγμάτευση είναι ανίσχυρη η δύναμη του εργαζόμενου, πόσω δε μάλλον σε αυτές τις συνθήκες που ξέρει ο εργαζόμενος ότι μπορεί να απολυθεί και να βρεθεί κάποιος άλλος.
Αντιλαμβάνεστε πού θα οδηγήσει αυτό; Πώς θα αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν σήμερα την ελληνική οικογένεια και το δημογραφικό πρόβλημα και τον οικονομικό και οικογενειακό προγραμματισμό; Ή μήπως με αυτό τον τρόπο θα μειωθεί η ανεργία, πιστεύετε; Θα αυξηθεί η ανεργία, διότι δίνεται ένας ωκεανός κακοπληρωμένων υπερωριών στη διάθεση του εργοδότη, προκειμένου να τους φορτώσει στους ήδη εργαζομένους του και όχι να προσλάβει νέους εργαζόμενους.
Έρχεστε, λοιπόν, και λέτε υποκριτικά, ενώ γνωρίζετε, ότι αυτά τα έχει υπογράψει η Ξενογιαννακοπούλου και η Αχτσιόγλου. Δεν ντρέπεστε λιγάκι; Τριάντα χρόνια υπήρχε σε επίπεδο συλλογικών συμβάσεων η διευθέτηση χρόνου εργασίας στην Ελλάδα, με τελευταία νομοθετική παρέμβαση το 2010. Αφορούσε, όμως, συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Επιχειρησιακή σύμβαση έχει ο Παπαστράτος. Δεν κάθεται να διαπραγματευτεί με έναν έναν κάθε εργαζόμενο, όπως θα γίνεται από εδώ και στο εξής. Δεν καταλαβαίνετε αυτήν τη διαφορά και διαρκώς επαναλαμβάνετε την ίδια καραμέλα; Προφανώς και την καταλαβαίνετε, αλλά είναι η τακτική σας αυτή, είναι μέρος της προπαγάνδας σας αυτό.
Αναφέρεστε στην κ. Αχτσιόγλου, που επί των ημερών της και επί των ημερών μας υπήρξαν δύο βασικότατες παρεμβάσεις προστασίας των εργαζομένων που δεν τις είχαμε δει από τη Μεταπολίτευση και μετά στη χώρα και έγιναν στις πιο σκληρές εποχές της μνημονιακής επιτήρησης.
Ποιες; Ο βάσιμος λόγος απόλυσης. Ο εργοδότης να είναι υποχρεωμένος να δικαιολογήσει γιατί απολύει τον εργαζόμενο. Και η συνευθύνη εργολάβου και αναθέτοντος την εργολαβία. Διότι νέα φάμπρικα εις βάρος των εργαζομένων στη χώρα μας είναι οι λεγόμενοι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, οι εργολαβικοί που δουλεύουν χωρίς συνθήκες, χωρίς ωράρια, χωρίς δικαιώματα, χωρίς κατοχυρωμένες σχέσεις και δεν δίνει λογαριασμό ο αναθέτων την εργασία. Ο εργολάβος. Τρέξε βρες τον εργολάβο.
Αυτά τα δυο τα ξηλώσατε μέσα σε μια νύχτα αμέσως μόλις βγήκατε στην κυβέρνηση για να τους εξυπηρετήσετε. Διότι ο ΣΕΒ επί των ημερών μας έκανε παραστάσεις ξανά και ξανά και ξανά έξω από το Μαξίμου μη τυχόν τα περάσουμε. Και τα περάσαμε όμως αυτά γιατί εμείς λογοδοτούμε απέναντι στον κόσμο της εργασίας. Δεν λογοδοτούμε απέναντι στην επιχειρηματική ελίτ.
Αναφέρεστε τώρα στην κ. Αχτσιόγλου ψευδώς για μια οδηγία η οποία δεν αφορούσε τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας αλλά αφορούσε τις γονικές άδειες. Το γνωρίζετε ότι ψευδώς αναφέρεστε σε αυτό. Αλλά δημιουργείτε εντυπώσεις.
Μιλήσατε για διαχωρισμό της απεργίας από την παρανομία. Σοβαρά; Δηλαδή, το βασικό θέμα που απασχολεί αυτή τη στιγμή τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες είναι ότι οι απεργίες είναι παράνομες; Τι είδους κοινωνικός αυτοματισμός είναι αυτός σε ένα δικαίωμα το οποίο υπάρχει στην ελληνική, στην ευρωπαϊκή και στη διεθνή κοινωνία εδώ και δεκαετίες; Είναι προοδευτική πολιτική αυτή; Είναι αυτή η Νέα Δημοκρατία που άλλαξε και έγινε προοδευτική και δεν είναι η Νέα Δημοκρατία η παλιά η Δεξιά που γνωρίσαμε, η Δεξιά, το μαύρο αυτό σκοτάδι στη χώρα που συρρίκνωνε δικαιώματα και κατακτήσεις; Αυτό είναι.
Ρετουσάρετε το προσωπείο σας. Αλλά ο πυρήνας της ιδεολογίας σας αυτός είναι. Υποσχέθηκα όμως να μην μακρηγορήσω. Το μόνο που θα πω σε σχέση με τα εργασιακά είναι ότι δεσμευόμαστε αυτό το νομοσχέδιο να το αποσύρουμε όταν οι πολιτικές συνθήκες θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, με απλή αναλογική, να συγκροτηθεί μια προοδευτική κυβέρνηση. Όχι μόνο να ανατραπεί αυτό το νομοσχέδιο αλλά να προωθηθούν και οι ρυθμίσεις στήριξης του κόσμου της εργασίας.
Είπατε όμως, κύριε Μητσοτάκη, ότι κακώς σας κατηγορούμε ότι έχετε προνομιακή σχέση με μέσα μαζικής ενημέρωσης αξιοποιώντας τη “λίστα Πέτσα” για το δημόσιο χρήμα, διότι αν ήταν έτσι θα έπρεπε να είχατε πληρώσει και ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης τα οποία εξίσου σας λιβανίζουν. Δεν το βλέπω εγώ αυτό. Αντιθέτως, είδα ότι οι Financial Timesήταν το μόνο μέσο το οποίο έγραψε στις 14 Νοεμβρίου 2019 ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη νομοθέτησε υπέρ υπόπτων για ξέπλυμα χρήματος και διαφθορά. Δεν είδα κανένα άλλο μέσο ενημέρωσης στην Ελλάδα να τα αναδείξει όλα αυτά. Τα καταθέτω στα Πρακτικά.
Όπως επίσης, το Politico και ο Guardian ήταν που ξανά και ξανά είχαν εκτεταμένα ρεπορτάζ για το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός παραβιάζει διαρκώς τα μέτρα τουlockdown που ο ίδιος είχε θεσπίσει. Η Ικαρία έγινε πρωτοσέλιδο στον Guardian και το Politico πρώτα και μετά αναγκάστηκαν και κάποια μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα να τα αναδείξουν. Μην προσπαθείτε να κάνετε τη νύχτα μέρα. Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει τι ακριβώς συμβαίνει τούτη την ώρα στον τόπο.
Σε ό,τι αφορά την εγκυρότητα των στοιχείων που κατέθεσα, συνηθίζετε να αμφισβητείτε την εγκυρότητα τους. Εδώ θα είμαστε, κύριε Μητσοτάκη, μόλις εφαρμοστεί ο νόμος σας. Και ο βιομηχανικός εργάτης στον Ασπρόπυργο και ο εναερίτης της ΔΕΗ και η εργάτρια συσκευάστρια στην Πρέβεζα θα δουν πόσο θα μειωθεί το εισόδημά τους με τον νέο σας νόμο και τις κακοπληρωμένες υπερωρίες. Εσείς όμως μιλήσατε για τον εργατοτεχνίτη, για τον νέο πατέρα, τον ιδιωτικό υπάλληλο. Και αυτοί όλοι θα δουν, αν δεν απολυθούν μέχρι τότε -γιατί η απόλυση θα κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους σαν δαμόκλειος σπάθη- τις επιπτώσεις του νόμου που ψηφίζετε.
Κλείνω λέγοντάς σας το εξής. Ωραίο το λογοπαίγνιο που σας σκάρωσαν για τον διαχειριστή της πολυκατοικίας και την πολυκατοικία που θα κατασκεύαζα εγώ και θα μπαίνατε ως διαχειριστής. Να σας πω κάτι. Δεν ξέρω κανέναν εργολάβο που να ζει έντιμα που θα έδινε διαμέρισμα σε έναν τέτοιο μπαταχτσή, στον μεγαλύτερο μπαταχτσή της ελληνικής πολιτικής ζωής, γιατί δεν θα έπαιρνε ποτέ τα λεφτά του. Ξεπληρώνετε τα χρέη σας με τα low payments.
Όμως, σας ρωτώ και πάλι. Σε ένα από τα πολλά ακίνητα που εσείς διαθέτετε θα βάζατε διαχειριστή κάποιον που, όπως εσείς, αντί να μειώσει τα χρέη της επιχείρησής του -εσείς του κόμματος σας- τα αυξάνει κατά 30 εκατομμύρια κάθε χρόνο συσσωρεύοντας 120 στην πενταετία σε ένα χρέος που συσσωρεύεται στην πλάτη του ελληνικού λαού; Αντί για ευφυολογήματα, λοιπόν, ελάτε αν έχετε τα κότσια να συζητήσουμε επί της ουσίας την πρόταση νόμου που έχουμε καταθέσει ώστε να πληρώσετε επιτέλους. Να πληρώσετε. Είναι ζήτημα ισονομίας απέναντι στα κόμματα και δημοκρατίας και απέναντι στον ελληνικό λαό. Αφήστε τα αστειάκια.
Δεν μπορείτε να χρωστάτε εκατομμύρια και να κάνετε τις ακριβότερες καμπάνιες στο διαδίκτυο κι εμείς να νοικοκυρεύουμε το κόμμα μας. Δεν μπορεί ένας πολίτης να μην έχει ενημερότητα, να μπορεί να επιχειρήσει κι εσείς να σωρεύετε χρέη επί χρεών. Είναι ζήτημα ισονομίας. Είναι ζήτημα δημοκρατίας σ’ αυτόν τον τόπο.
