Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Το όχι της Αριστεράς στην ψήφο των Ελλήνων της Διασποράς είναι άλλη μία απόδειξη της βαθιά ανθελληνικής και μηδενιστικής φύσης της. Ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά με το Έθνος, αμφισβητούν τη διαχρονία του, το υπερέχον πολιτισμικό αποτύπωμά του στην Ιστορία της Ανθρωπότητας.
Διότι τι να κάνουμε, φταίμε που κάθε πολιτισμένος άνθρωπος στον κόσμο θεωρεί την Ελλάδα πνευματική του Πατρίδα; Κάθε καλλιεργημένος άνθρωπος από τη Γιακουτία ως το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας και από την Ευρώπη ως την Ωκεανία, την Αμερική, τα βάθη της Αφρικής και της Ασίας, ως τα πιο μικρά νησιά των Ωκεανών, όποιος έχει παιδεία, ασχολείται με τη φιλοσοφία, τα μαθηματικά, την Ιστορία του Δυτικού Πολιτισμού κατάγεται πολιτισμικά από τον Ελληνισμό.
Αυτό πονάει τους αριστερούς μηδενιστές, που αναγνωρίζουν πνευματικά πρωτεία μόνο στην ψευτοθρησκεία τους χωρίς Θεό, που απέτυχε παντού και πάντα, φέρνοντας γενοκτονίες, δυστυχία, βαθιά ανελευθερία, κανονική σκλαβιά, ολοκληρωτική βαρβαρότητα.
Εκνευρίζονται με την αδιάκοπη συνέχεια του Έθνους, τη λοιδορούν, μαζί με κάτι αριστεροφιλελέδες, που ευθυγραμμίζονται με τον πολιτισμικό μαρξισμό σε όλη την ολοκληρωτική και ψυχανώμαλη ατζέντα του.
Η Αριστερά ιστορικά μόνο καπηλεύτηκε υποκριτικά τις εθνικές ιδέες και τον πατριωτισμό και όποιοι δικοί της θεώρησε πως έδιναν τα πρωτεία στην Πατρίδα και όχι στο κόμμα και τις γενιτσαρικές και αφύσικες θεωρίες του τους πέρασε λεπίδι. Αξίζει κάποτε να γραφτεί η ιστορία των μελών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ που τόλμησαν να διαφωνήσουν με την προδοτική πολιτική του ΚΚΕ στο ψευδομακεδονικό ζήτημα και πώς δολοφονήθηκαν από «το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας» κατά τον Γεώργιο Παπανδρέου, που τους γνώρισε καλά.
Όσο και αν τους πονάει, η Αριστερά στην Ελλάδα είναι από τη φύση της προδοτική δύναμη, πάντα στάθηκε απέναντι στους Ελληνες, απέναντι στα συμφέροντα και δικαιώματά τους και ποτέ δεν ήταν ειλικρινής. Για παράδειγμα, ακόμη και στη βραχύβια υιοθέτηση από την ελλαδική και κυπριακή Αριστερά του αιτήματος της Ένωσης, ενώ παράλληλα πρόδιδαν την ταυτότητα του Διγενή στους Αγγλους αποικιοκράτες, δεν το έκαναν γιατί το εθνικό φρόνημα και η ενωτική ιδέα υπερχείλιζαν μέσα στην ηγεσία του ΚΚΕ και του ΑΚΕΛ, αλλά γιατί: α) θα πήγαιναν κόντρα στο βαθύ και ακλόνητο λαϊκό αίσθημα και β) θεωρούσαν, με γραμμή της «πατρίδας» τους ΕΣΣΔ, πως ο Ενωτικός Αγώνας εξασθένιζε το ΝΑΤΟ, ως μια διαμάχη, όπου εμπλέκονταν τρεις νατοϊκές χώρες, η Ελλάδα, η Αγγλία και η Τουρκία. Μετά γρήγορα έπεσαν οι μάσκες, με το ΑΚΕΛ ειδικά σήμερα να έχει μετατραπεί σε εθελόδουλη δύναμη, φερέφωνο τουρκικών αιτιάσεων και εχθρό της αδιαμφισβήτητης ελληνικής ταυτότητας του Κυπριακού Ελληνισμού. Το δε ΚΚΕ, ως η μήτρα του εν Ελλάδι μηδενισμού, συνεχίζει, μαζί με τις ποικιλόχρωμες παραφυάδες του, να προσφέρει τις κακές υπηρεσίες του στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Επειδή δε η επί 103 χρόνια, από την ίδρυση του ΣΕΚΕ, προπαγάνδα τους κατά του Έθνους, των πυλώνων του, της ταυτότητάς του και της διαχρονικής συνέχειας και ενότητάς του έχει κάνει μια τρύπα στο νερό, τρέφουν πλέον βαθύ μίσος για τους ίδιους τους Ελληνες.
Τελευταία απόδειξη, η αθλιότητα σύμπασας της ελληνόφωνης Αριστεράς σε βάρος των ομογενών, αθλιότητα που ξεδιπλώνεται ακόμη πιο αποκαλυπτικά στα κοινωνικά δίκτυα και στα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιούν στελέχη, βουλευτές και διαδικτυακοί καλικάντζαροι, τα οποία ξεκινούν από τη χλεύη και φτάνουν ως εκφράσεις απαξίωσης και μίσους.
Υπάρχουν και πρόσθετοι λόγοι αυτής της στάσης, πλην όσων προανέφερα. Οι Ελληνες της Διασποράς δεν έχουν μόνο το «ελάττωμα» να είναι… Ελληνες, Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Αν ήταν Σουνίτες από την Ασία ή την Υποσαχάρια Αφρική, που μπούκαραν παράνομα στη χώρα, η καθ’ ημάς αριστερίλα θα δάκρυζε και θα έλιωνε δώδεκα ζευγάρια παπούτσια, όσες οι τρίχες στην καράφλα του Λένιν, για να αποκτήσουν πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Για Ελληνες όμως που διεκδικούν το δικαίωμα να ψηφίζουν στην Πατρίδα τους, η Αριστερά έχει έναν ντορβά επιχειρήματα, ακόμη και τιμοκρατικής αντίληψης της ψήφου!
Έχουν όμως και άλλα «κουσούρια» οι Ελληνες του εξωτερικού, που προκαλούν τη μαρξιστική αγανάκτηση του Τσίπρα, του Κουτσούμπα και της αποψιλωμένης πριμαντόνας. Δεν είναι κομματικοί πελάτες, άρα μη εξαρτημένοι, μη ελεγχόμενοι, έχουν παραδείγματα από ευνομούμενες κοινωνίες και αληθινά ελεύθερες οικονομίες και, τέλος, το χειρότερο, αγαπούν ακόμη περισσότερο τη Μάνα Ελλάδα, τη βλέπουν με νοσταλγία, βαθύτερη αγάπη και άρα πιο πατριωτικά και με αυτά τα κριτήρια θα ψηφίσουν, κάτι που κάνει τα μάτια των συντρόφων να γυρίζουν ανάποδα και να σεληνιάζονται.
Θα πρέπει λοιπόν τα αδέρφια μας, όπου γης, στις επόμενες εκλογές να έρθουν στην Πατρίδα και να περιποιηθούν δεόντως στην κάλπη αυτούς που τους αρνούνται βασικά συνταγματικά τους δικαιώματα, καθώς και να επηρεάσουν φίλους και οικογένεια στην Ελλάδα να κάνουν το ίδιο, δίνοντας την εμπιστοσύνη τους σε όσους τους αντιμετωπίζουν ως αδέρφια και όχι ως εχθρούς..
