Του Κυριάκου Βελισσάριου
Οι… αργοί ρυθμοί με τους οποίους προσεγγίζει ο Λευκός Οίκος του Τζο Μπάιντεν τις διεθνείς ισορροπίες, με προφανή στόχευση να τις αλλάξει υπέρ της Αμερικής, διαμορφώνουν παράθυρο επικινδυνότητας στο μέτωπο του Ιράν.
Η Τεχεράνη έχει προεδρικές εκλογές τον Ιούνιο, και ο μετριοπαθής Χασάν Ροχάνι αποχωρεί, παραδίδοντας τη σκυτάλη, πιθανότατα σε κάποιον σκληροπυρηνικό κληρικό, ή ακόμη και… στρατηγό των Φρουρών της Επανάστασης, που θα διασφαλίσει την ομαλή ανάδειξη του διαδόχου του υπέργηρου Αγιατολάχ Αλί Χαμενεϊ, ως ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη της χώρας.
Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι, ένας σκληροπυρηνικός Πρόεδρος στο Ιράν, κάθε άλλο παρά θα διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις για την ανασύσταση της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.
Η καθυστέρηση από την πλευρά της Ουάσινγκτον λοιπόν, μπορεί να αποβεί μοιραία…
