Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 20 Μαρτίου 2021
Η σημειολογία του ημερολογιακού ερχομού της Άνοιξης, την 21η Μαρτίου, αγκαλιά με την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, σε μια συναισθηματική αναμέτρηση με την αφόρητη μιζέρια της ζώσας καθημερινότητας.
Ένας χρόνος ανάκλησης της φυσικής εξέλιξης της ζωής, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Με τη χώρα-μαιευτήριο της Δημοκρατίας, να υποκύπτει στον πειρασμό πτυχών του χειρότερου εαυτού της. Αδυνατώντας να συνεννοηθεί για τα αυτονόητα. Παραμερίζοντας στο περιθώριο τον ρεαλισμό, την ψυχραιμία, τη μετριοπάθεια, τη σύνεση, τη συναίνεση. Μια χώρα παραδομένη μοιρολατρικά στα άκρα και τις ακρότητες που τα συνοδεύουν, εδώ και μια δεκαετία.
Η ελπίδα βέβαια διατηρεί συνεπείς αντοχές απέναντι στον φόβο. Και η ευχέρειά της να κινητροδοτεί τη δημιουργία, παραμένει πυρηνικό συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Ανεξαρτήτως συνθηκών, συγκυρίας και προσώπων.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην απογοητευτείς με την αποκρουστική εικόνα που παρουσιάζει ο δημόσιος βίος στον τόπο μας. Και, καθώς φλερτάρουμε με τη διαχείριση των συμβόλων, πολύ περισσότερο όταν συμπληρώνονται 200 χρόνια από τον Αγώνα, που μας επέτρεψε να ζήσουμε ελεύθεροι. Και να ονειρευτούμε. Ελεύθεροι.
Η ζωή προσφέρει τις απαντήσεις σε κάθε αδιέξοδο, όσο πληθυντικό και επίμονο κι αν φαντάζει αυτό. Φτάνει να έχεις το κουράγιο να τις αναζητήσεις. Φτάνει να έχεις το κουράγιο να τις ακούσεις. Φτάνει να έχεις το κουράγιο να τις ενσαρκώσεις.
Μια «Νέα Μεταπολίτευση». Ένας καινούριος εθνικός πρόλογος. Που θα μας επέτρεπε να αρχίσουμε να ελπίζουμε ξανά. Να μην ξεχάσουμε, αλλά να αφήσουμε πίσω. Καταστάσεις και πρόσωπα. Τη φθορά της αποτυχίας. Τη διάψευση των προσδοκιών.
Το… μικρό θεματάκι που υπάρχει, είναι η εθνική ένδεια για ένα τέτοιο εγχείρημα. Ένδεια σε καινούριες ιδέες, ένδεια σε αυτοπεποίθηση και πείσμα, ένδεια σε πρόσωπα που θα μπορούσαν να ενσαρκώσουν την «ειρηνική επανάσταση».
Ο Οδυσσέας Ελύτης ωστόσο, που τέτοιες μέρες είχε κλείσει τον κύκλο της ζωής του, μας έχει κληρονομήσει μια συμβουλή επιβίωσης και υπέρβασης των αδιεξόδων. Την Άνοιξη, αν δε τη βρεις, τη φτιάχνεις…
