Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Προκαλεί κατάπληξη και οργή το γεγονός ότι οι δύο μεγαλύτερες παρατάξεις της αντιπολίτευσης στον Δήμο της Αθήνας έδωσαν την αβασάνιστη συγκατάθεσή τους, με… τηλεδιάσκεψη, εν μέσω κορωνοϊού, σε μια τόσο εκτεταμένη, άγαρμπη, κοστοβόρο, αντιαισθητική και απολύτως μη λειτουργική παρέμβαση, όπως ο «Μεγάλος Περίπατος», τον οποίο επινόησε στο άψε σβήσε ο νεαρός φέρελπις δήμαρχος.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Προκαλεί, επίσης, κατάπληξη και οργή γιατί όταν διαπιστώθηκαν το φιάσκο, ο τραγέλαφος, κυρίως όμως οι φωτογραφικές διατάξεις ενός διαγωνισμού-εξπρές, που έγινε με επίκληση των έκτακτων συνθηκών λόγω της πανδημίας (!), και οι εξωφρενικές χρεώσεις που επακολούθησαν, λες και οι ζαρντινιέρες «Γκιούλιβερ» έχουν μέσα… μοτέρ, δεν έστειλαν την υπόθεση στον εισαγγελέα και άφησαν μόνο το πρώην στέλεχος της Χρυσής Αυγής Ηλία Κασιδιάρη να πράξει το απολύτως αυτονόητο.
Διερωτάται κανείς γιατί ο κ. Νάσος Ηλιόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έδωσε καταρχάς το πράσινο φως σε αυτό το άθλιο εγχείρημα, ανακάλυψε εκ των υστέρων, π.χ., ότι ο δήμος έχει δικό του φυτώριο, από το οποίο θα μπορούσε να προμηθευτεί καλλωπιστικά φυτά δωρεάν, αποφεύγοντας τα έξοδα, ή γιατί διαπίστωσε κατόπιν εορτής ότι ο υποτυπώδης διαγωνισμός είχε τόσο στενά περιθώρια (δύο εργάσιμες ημέρες!) ώστε, αν και νομότυπος, να απευθύνεται μόνο σε «μιλημένους»;
Τι έκανε όταν έφτασε η καταγγελία από την Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Γεωπόνων και Επιχειρήσεων Πρασίνου πως ο διαγωνισμός ήταν στημένος ή ότι, ενώ προβλέπονταν συγκεκριμένες ημερομηνίες παράδοσης υλικών, με το που εμφανίστηκε ο ανάδοχος εξασφάλισε παράταση; Τίποτε από αυτά που έπρεπε δεν έκανε. Έως χθες σφύριζε αδιάφορα και το μόνο που τον απασχολούσε ήταν ο κίνδυνος μετατροπής του κέντρου της πόλης σε… μονοκαλλιέργεια εστίασης και τουρισμού! Λες και αυτό είναι κακό ή, ακόμη χειρότερα, λες και οι φοίνικες στις ζαρντινιέρες ή τα φερ φορζέ παγκάκια θα αποτελέσουν τουριστικό αξιοθέατο! Εντελώς… γκάου, μετά συγχωρήσεως, τοποθέτηση.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον συμπαθέστατο Παύλο Γερουλάνο, πιο έμπειρο -υποτίθεται- πρώην υπουργό. Πώς έδωσε λευκή επιταγή σε αυτό το τερατούργημα; Και πώς είναι δυνατόν να δηλώνει μέχρι και πριν από λίγες ημέρες ότι «δεν έχει ενστάσεις», αλλά μόλις χθες να ανακαλύπτει ότι η ιστορία χρειάζεται… διαβούλευση εκ νέου;
Ο ίδιος ο εμπνευστής του… Περιπάτου Κώστας Μπακογιάννης, όταν ξεκίνησε το έργο το οποίο ενέκριναν οι άλλοι δύο με ενθουσιασμό, δήλωσε με περηφάνια: «Κάνουμε πράξη αυτό που υποσχεθήκαμε: να φέρουμε τα κάτω πάνω στην πρωτεύουσα». Ορθόν, ορθότατον. Χθες ο χαριτωμένος δήμαρχος, βλέποντας το «κοίτα τι έκανες», προσπάθησε να δικαιολογηθεί, λέγοντας: «Για να αλλάξει η Αθήνα, πρέπει να φάει ξύλο ο δήμαρχος».
Ορθόν κατά το ήμισυ. Το ξύλο πρέπει να το φάνε, εκτός από τον δήμαρχο, ο καθηγητής – συγκοινωνιολόγος, ο οποίος έβαλε την υπογραφή του στην «ανάπλαση» με το ξεβαμμένο ταρτάν, αλλά και τα παλικάρια της αντιπολίτευσης, που πληρώνονται από τον Ελληνα φορολογούμενο για να ελέγχουν τις αυθαιρεσίες του δημοτικού άρχοντα και όχι για να λειτουργούν μαζί του ως παρεούλα, σε στιλ «τα παιδία παίζει».
Αυτά ως προς το ξύλο, στη θεωρητική πάντα έκφανσή του. Για τα πιο πρακτικά θέματα τον λόγο πρέπει να έχει μάλλον ο εισαγγελέας… Πάντως τα πανάκριβα φυτά ήδη άρχισαν να ξεραίνονται! Λογικό…Απίθανη ξεφτίλα.
