Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Πηγή: newsbreak.gr
Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί ματαίως από την αρχή της χρονιάς να ανοίξει προσωπική βεντέτα με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Κυριάκο Μητσοτάκη.
Να τον παρασύρει σε μία αναμέτρηση συναισθηματικού και προσωπικού χαρακτήρα. Κάτι που δεν συνηθίζεται στις διεθνείς σχέσεις. Τα κράτη αντιμάχονται μεταξύ τους όταν έχουν διαφορές, όχι οι αρχηγοί τους. Η χθεσινή απόπειρα Ερντογάν (στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του) με τη ρετρό φωτογραφία από τη Συρία στην οποία είχαν καταφύγει Ελληνες πρόσφυγες από την Ελλάδα κυνηγημένοι από τους ναζί την περίοδο της Κατοχής είναι η τρίτη προσπάθεια υποτίμησης του πρωθυπουργού της Ελλάδας.
Είχαν προηγηθεί τα χλευαστικά σχόλια του Τούρκου προέδρου για τη συνάντηση Μητσοτάκη – Χαφτάρ, για την οποία ο Κυριάκος θα έπρεπε να πάρει την άδειά του (!), και η άρνησή του να καθίσει στο ίδιο τραπέζι μαζί του για το Μεταναστευτικό.
Ο κύριος Ερντογάν σε αυτή την τρίτη απόπειρά του έκανε, όμως, ένα λάθος. Ισχυρίστηκε ότι κάποιος από τους εικονιζόμενους στη φωτογραφία ίσως και να είναι ένας από τους παππούδες του κυρίου Μητσοτάκη.
Εάν ο Ταγίπ φρόντιζε να μάθει την ιστορία της οικογενείας προτού αρχίσει να λέει τέτοιες ανοησίες θα ανακάλυπτε ότι ο γεννήτωρ της πολιτικής οικογένειας Μητσοτάκη, ο γερο- Κωστής Μητσοτάκης, προπάππους του πρωθυπουργού, συνελήφθη και εκδιώχθη από τους Οθωμανούς το 1876, φυλακίστηκε στη γενέτειρά του Κωνσταντινούπολη και απελευθερώθηκε υπό την κατακραυγή του διεθνούς Τύπου.
Γενικώς βεντέτα με τους Μητσοτάκηδες, όσο κι αν αυτοί δεν την επιδιώκουν, δεν ανοίγεις. Θα τη βρεις είτε από τους Κρήτες είτε από τον Θεό. Αντιγράφω ένα απόσπασμα από βιβλίο του δικηγόρου Γεωργίου Στεφανάκη για του λόγου το ασφαλές. Ο συγγραφέας, μέλος της οικογενείας, διηγείται την ιστορία του Κωστή Κ. Μητσοτάκη ο οποίος γεννήθηκε, μεγάλωσε στην οθωμανοκρατούμενη Κρήτη και ηγήθηκε κόντρα στις απόψεις του Χαριλάου Τρικούπη της πολύχρονης εκστρατείας για την ένωση της Κρήτης με τη μητέρα πατρίδα Ελλάδα:
«Ο γενικός ξεσηκωμός (1866-69) είχε προικίσει την νήσο με τον “Οργανικό Νόμο”. Με καταστατικό δηλαδή κείμενο εσωτερικής αυτοδιάθεσης. Προβλέπονταν εκεί “Γενική Συνέλευση των Κρητών”. Η συνέλευση γνωμοδοτούσε επί τοπικών ζητημάτων. Η δύναμη, όμως, παρέμενε στην “Πύλη”. Αυτή αυθαιρετούσε. Ο Μητσοτάκης απαρχής μετέσχε της Συνέλευσης ως πληρεξούσιος της Κυδωνίας. Διαδίδει τις απόψεις του με την έκδοση της εφημερίδας “Λευκά Όρη”. Η φθορά της οθωμανικής εξουσίας οξύνεται από το 1875. Επαναστατική αναταραχή ξεσπά στην βόρειο Βαλκανική. Μεταδίδεται (και) στην Κρήτη. Ο Μητσοτάκης συνελήφθη. Μεταφέρθηκε δέσμιος στην Κωνσταντινούπολη. Τα Χανιά ξεσηκώθηκαν. Επενέβη και ο διεθνής Τύπος. Οι Τούρκοι -πιεζόμενοι- τον επανέφεραν στα Χανιά τον Νοέμβριο του 1876.
Τα πράγματα ειρήνευσαν. Οι Τούρκοι επιβεβαιώνουν τον “Οργανικό Νόμο”. Η επαναβεβαίωση γίνεται πανηγυρικά με την “Χάρτα της Χαλέπας” το 1878. Υπεγράφη στην οικία Μητσοτάκη “Γαλαρία Χανίων”. Εισάγονται δύο κρίσιμες καινοτομίες. α) Ιδρύεται Χωροφυλακή αποκλειστικά από Κρήτες. Αποκτούν αυτοί έτσι ένοπλο σώμα υπό στρατιωτική οργάνωση. Φυλλορροεί αντίστοιχα η εξουσία της Πόλης. β) Η ελληνική γλώσσα καθιερώνεται ως επίσημη» (σελ. 24-25, «Αποστασίας Ανατομή», εκδόσεις Σιδέρης). Τις συνθήκες σύλληψης του Κωστή Μητσοτάκη από τους Τούρκους περιγράφει ο μεγάλος Κρητικός λαογράφος Παύλος Βλαστός σε τραγούδι του. Σε αυτό αποκαλύπτεται ότι οι Τούρκοι τον αλυσόδεσαν στον λαιμό και τον έβαλαν φυλακή. Ίσως στην ίδια φυλακή που έβαλαν και οι Κεμαλικοί τον Τούρκο πρόεδρο το 2001 για ένα… ποίημα.
Είμαι βέβαιος ότι ο Ερντογάν αγνοεί παντελώς αυτή την προσωπική πτυχή της οικογενειακής ιστορίας του πρωθυπουργού. Μέρος αυτής μού διηγήθηκε και η αείμνηστη Ζωή Μητσοτάκη, σύζυγος του εγγονού του Κωστή Λευτέρη Μητσοτάκη κατά την ξενάγησή μου στη «Γαλαρία» το 2013 (είχα έννομο συμφέρον να τη μάθω γιατί η οικογένειά μου έφυγε μαζί με άλλους 60.000 πρόσφυγες από το Ρέθυμνο το 1866). Είμαι, επίσης, βέβαιος ότι κάποιος ανόητος από την εδώ τουρκική πρεσβεία των Αθηνών έστειλε αυτή την αμφιλεγόμενη φωτό στον Ερντογάν προς δημιουργία εντυπώσεων.
Ερώτηση κρίσεως: Να αρχίσουμε και εμείς να του στέλνουμε φωτογραφίες από πρόσφυγες που έφυγαν από τον τόπο καταγωγής των παππούδων του Ερντογάν, τα Ριζά της Τραπεζούντας; Μάταιο. Να του θυμίσουμε ότι επειδή είναι Λαζός κατά το ήμισυ θα έπρεπε να σιωπά για τις διώξεις των Ελλήνων στον Πόντο, στη Μικρασία και την Πόλη; Αχρείαστο. Εχει ζητήσει κατ’ ιδίαν συγγνώμη από τους Τσίπρα – Κοτζιά για την ελληνική προσφυγιά με τη φράση «αυτά τα έκαναν οι Κεμαλικοί, δεν φταίμε εμείς γι’ αυτά». Να τον προειδοποιήσουμε ότι στην Ελλάδα τέτοιες επιθέσεις οδηγούν σε πρωτοφανή συσπείρωση γύρω από το πρόσωπο των πρωθυπουργών; Μάταιος κόπος, επίσης.
Οι Τούρκοι δεν μας καταλαβαίνουν. Ευτυχώς που δεν μας καταλαβαίνουν. Αν μας καταλάβαιναν, θα πρόσεχαν και δεν θα μας υποτιμούσαν. Με την προβοκάτσια του Εβρου άλλαξαν εν μια νυκτί επί το επιθετικότερο την ελληνική μεταναστευτική πολιτική.
Αν μας καταλάβαιναν θα προέβλεπαν, άλλωστε, το μάθημα που τους έδωσαν οι κάτοικοι της Θράκης και οι εθνοφρουροί μαζί με τον Στρατό και την Αστυνομία στα σύνορα. Και επειδή συνεχίζουν να μη μας καταλαβαίνουν και μας θεωρούν σκορποχώρι, τώρα λειτουργούν στην πράξη ως χορηγοί επικοινωνίας για τη δημιουργία συσπείρωσης γύρω από το πρόσωπο του πρωθυπουργού. Καλώς τους! Και ακόμη δεν έχουν καταλάβει τίποτε…
