Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Βαγγέλης Βενιζέλος φέρονται από κάποια ΜΜΕ ως ενδιαφερόμενοι για τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας, μετά τη φήμη για απομάκρυνση του , αποτυχημένου ούτως ή άλλως, Γιάννη Στουρνάρα.
Ίσως ο Μητσοτάκης έχει και άλλους λόγους να τον διώξει. Επίσης λέγεται ότι πως του κρατάει ότι δεν δέχθηκε να πάει σε υπουργείο. Αν και αρκεί ότι είχε τοποθετηθεί επί Σαμαρά.
Εν πάση περιπτώσει, αν ισχύουν οι φημολογίες για τους δυο πρώην Πασόκους που τα κατάφεραν να βρεθούν από τα ψηλά στα χαμηλά, για τον Βενιζέλο υπάρχει εξήγηση αυτοκαταστροφής: δαγκώνει περισσότερο από όσο μπορεί να μασήσει.
Με την Αννούλα όμως τι τρέχει; Το ιστορικό της βεβαιώνει ότι οι κινήσεις της ήταν πάντα μελετημένες και προσεκτικές. Υπολόγιζε τα πάντα: σχέσεις, υποσχέσεις, επαφές, συσχετισμούς, ισορροπίες, δύναμη. Και σε κάθε περίπτωση είναι ίσως η μόνη πολιτικός του ΠΑΣΟΚ που βελτιώθηκε και ενίσχυσε τα προσόντα της από όταν μπήκε στην πολιτική.
Γι’ αυτό και κατάφερε να πάρει αξιώματα από τρεις διαφορετικούς πρωθυπουργούς του ΠΑΣΟΚ- και τον Παπαδήμο. Ασφαλώς θα την είχε και ο Σαμαράς στο υπουργικό συμβούλιο με τον Αδωνι και τον Βορίδη, αν δεν την είχαν κόψει οι ψηφοφόροι της Α’ Αθήνας το 2012.
Ίσως από εκεί της έμεινε και χωρίς καμία συστολή υμνεί τον Γεωργιάδη στις παρέες της ως φοβερό και τρομερό πολιτικό.
Από την ώρα που έχασε την έδρα στη Βουλή, χωρίς να την αναπληρώσει με θέση εξουσίας, πάει από το κακό στο χειρότερο στο δημόσιο βίο. Κάποια στιγμή προσπάθησε να στήσει και μια πολιτική κίνηση, αλλά διάλεξε λάθος παρτενέρ.
Γενικά προσπαθεί να αγκιστρωθεί στα κοινά, συντηρώντας ένα υπέρ δραστήριο Δίκτυο- πολυδάπανο για άεργη.
Άλλωστε θεωρώντας ότι έχει δικό της πολιτικό εκτόπισμα γύρισε τις πλάτες στο ΠΑΣΟΚ, όταν το πήρε η Φώφη, την οποία δεν μπορεί ούτε να μυρίσει. Ευλόγως τους χωρίζουν έτη πολιτικού φωτός.
Κάποτε ήθελε να το πάρει η ίδια, με την απαραίτητη συνδρομή της διαπλοκής. Αλλά την έφαγε ο Βενιζέλος και έφυγε. Μεγάλο λάθος. Σήμερα θα την παρακαλούσαν. Αν και αυτά που θα έκανε στη συνέχεια ήταν χειρότερα.
Με όχημα το Δίκτυο άρχισε το φλερτ με τον Μητσοτάκη και κάποιοι το είχαν είχαν σίγουρο ότι θα μπει στην κυβέρνησή του. Οι παροικούντες έλεγαν ότι ο Κυριάκος τη θωρεί τοξική, αλλά η ίδια το ξόρκιζε με δημόσιες κολακείες.
Στις εκλογές τον στήριξε, αλλά όταν ήλθε η ώρα των υπουργείων μόνο ο Χρυσοχοΐδης και η συνιστώσα Βενιζέλου βρήκαν θέση οβάλ τραπέζι.
Αυτό ήταν βαρύ χτύπημα. Το ξεπέρασε και άρχισε το ψηστήρι για την προεδρία της Δημοκρατίας.
Άγνωστο από πού προέκυπτε ότι είχε το κύρος για το αξίωμα. Αλλά για μήνες τα ΜΜΕ την είχαν στη σορτ λιστ. Ακόμη και λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί η Σακελλαροπούλου η Αθήνα βοούσε ότι κατέληξε στη Δίαμαντοπουλου.
Ούτε του είχε περάσει από το μυαλό. Δημοσίως η πρώην επίτροπος ορκίζονταν ότι δεν έχει σχέση με τις φήμες. Για το υπουργείο άφηνε να εννοεί ότι το καλλιεργεί το Μητσοτακέικο που τη θέλει για νύφη. Για την προεδρία δεν είχε ιδέα.
Δεν έλεγε όμως ούτε στη μια ούτε στην άλλη περίπτωση ότι δεν ενδιαφέρεται και να μην κάνουν τον κόπο να της προτείνουν τέτοια πράγματα. Φαίνεται ότι φύτρωναν μονές τους για μια πολιτικό που ακόμη και τώρα έχει έναν από τους πιο οργανωμένους κύκλους επαφών στα ΜΜΕ.
Αν η Αννα είχε μείνει στο ΠΑΣΟΚ με το τέλος του Βενιζέλου θα την έκαναν θεά. Είναι καλύτερη από τη Γεννηματά και τον Λοβέρδο που διεκδίκησαν το κόμμα μετά τον Βενιζέλο.
Κάτι δεν κατάλαβε και έκτοτε περπατάει ξυπόλητη στην έρημο. Κανείς δεν ξέρει τι κάνει ακριβώς. Τώρα φέρεται να ορέγεται την κεντρική τράπεζα. Πάλι δεν προκύπτει από πού τόση αυτοπεποίθηση -αν ισχύει.
Πάλι δεν διαψεύδει. Ας περιμένει και ας περιμένουμε Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Αλλά το τρις εξαμαρτείν δείχνει ότι μπορεί να υπήρξε επιτυχημένη ως πρόσφατα, σοφή όμως δεν υπήρξε.
