Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Κώστας Μουτζούρης είναι παλαιός γνώριμος – τολμώ να πω και φίλος. Από τον καιρό της Πρυτανείας του στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Άνθρωπος συναινετικός, με αποδοχή από όλους τους πολιτικούς χώρους -η προηγούμενη κυβέρνηση του ανέθεσε να οργανώσει το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής-, δεν διστάζει να ρισκάρει, να τολμά, να διεκδικεί και να μπαίνει στη φωτιά.
Δεν δίστασε να εγκαταλείψει την ωραία Κηφισιά, όπου μένει, για να βρεθεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στα νησιά του ακριτικού μας Αιγαίου. Φαινόμενο μάλλον σπάνιο στην πατρίδα μας. Τον συνάντησα χθες, αξημέρωτα, στα Kappa Studios, στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 στα Σπάτα, και μέχρι να μπούμε στο στούντιο της εκπομπής του Γιώργου Παπαδάκη συζητήσαμε αναλυτικά για την κατάσταση που επικρατεί στα νησιά. Ήταν η επομένη του μεγάλου συλλαλητηρίου της Μυτιλήνης, το οποίο μερικά συστημικά ΜΜΕ απέκρυψαν από τους πολίτες.
Έμοιαζε ψύχραιμος, αλλά και σε απόγνωση. Και τούτο για δύο λόγους. Ο πρώτος θα έπρεπε να είναι κατανοητός από όλους εμάς, τους βολεμένους στην Αθήνα, αλλά, αν κρίνω από τα σχόλια της «Αυγής», που κατηγόρησε τον Μουτζούρη για συνωμοσιολογία, δεν είναι: Το Μεταναστευτικό συνιστά μείζονα απειλή για την εθνική μας ασφάλεια. Αν στους 90.000 κατοίκους της Λέσβου αντιστοιχούν σήμερα 30.000 μουσουλμάνοι μετανάστες και στους 30.000 κατοίκους της Σάμου αντιστοιχούν 10.000 μουσουλμάνοι μετανάστες, εύλογα διερωτάται κανείς πώς θα συμπεριφερθούν όλοι αυτοί σε ενδεχόμενο θερμό επεισόδιο.
Υπέρ ποίου θα εκδηλωθούν προκαλώντας αναταραχές; Εύλογα διερωτάται κανείς, επίσης, πόσοι από όσους φθάνουν με τις βάρκες στα νησιά είναι μετανάστες και πόσοι πράκτορες της ΜΙΤ. Και τι προβοκάτσιες οργανώνουν στην ελληνική ενδοχώρα οι πράκτορες της ΜΙΤ, που δεν μεταφέρονται βεβαίως στα hot spots, απλώς εξαφανίζονται.
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο χτυπά ηχηρά το καμπανάκι προς την κυβέρνηση ο κύριος Μουτζούρης, ο οποίος είχε χθες ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη στο Μαξίμου, είναι ότι οι μετανάστες έχουν διαλύσει τη ζωή των κατοίκων του Βορείου Αιγαίου. Το νοσοκομείο έχει στην ουσία καταληφθεί από τους ίδιους. Οι κλίνες, γεμάτες. Το ΕΚΑΒ πάει και έρχεται στη Μόρια. Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, στις εννέα γεννήσεις που καταγράφηκαν, οι οκτώ ήταν από γυναίκες μεταναστών και η μία μόνο από γυναίκες χριστιανών.
Τα ΑΤΜ στις τράπεζες είναι για πολλές ώρες της ημέρας απλησίαστα για τους κατοίκους της Μυτιλήνης. Τεράστιες ουρές μεταναστών με τη χρεωστική κάρτα, που τους δίνουν οι ΜΚΟ στο χέρι, στέκονται μπροστά στα διαβολομηχανήματα για να εισπράξουν τα 450 ευρώ τα οποία δικαιούνται και εμποδίζουν αντικειμενικά την πρόσβαση στους ντόπιους. Τα στοιχεία για την εγκληματικότητα είναι απογοητευτικά. Το κόστος σίτισής τους τρεις φορές την ημέρα, με διαγωνισμούς που διεξάγει ανά τετραήμερο ο Στρατός (για να προσαρμόζεται το κονδύλι στον κυμαινόμενο αριθμό τους), φθάνει ετησίως τα 40.000.000 – 45.000.0000 ευρώ.
Όλα αυτά τα στοιχεία και άλλα ακόμη, και τις πιθανές συνέπειες για τη δημόσια υγεία, σκοπεύει να παρουσιάσει ο περιφερειάρχης σε ειδική συνέντευξη Τύπου το προσεχές διάστημα. Δεν διαλανθάνει, βεβαίως, της προσοχής του -αυτό προέκυψε από τη συζήτηση που είχαμε- ότι ένα τμήμα της τοπικής κοινωνίας επωφελείται από την παραμονή των μεταναστών. Τα ουζερί σφύζουν από ζωή.
Μετανάστες, άνδρες των περίεργων ΜΚΟ (στην πλειονότητά τους Άραβες και Ολλανδοί), άνδρες της Frontex πίνουν κάθε απόγευμα αμέριμνοι το «Πλωμάρι» τους και τον «Βαρβαγιάννη» τους, ενώ τα τουρκικά μαχητικά σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια των κατοίκων της Λέρου, νοτιότερα. Τρεις χιλιάδες δωμάτια έχουν ενοικιαστεί σε άνδρες και γυναίκες των ΜΚΟ – οι φοιτητές μας με δυσκολία βρίσκουν στέγη. Τα σούπερ μάρκετ, με πρώτα τα γερμανικά, κάνουν χρυσές δουλειές.
Η γη στη Μόρια μισθώνεται έναντι αδράς αποζημίωσης που εγκρίνουν οι ΜΚΟ στους γηγενείς κατοίκους για να απλώνεται η δομή φιλοξενίας. Ωστόσο, όλα αυτά αφορούν τους ολίγους. Ο περιφερειάρχης γνωρίζει άριστα ότι οι πολλοί πλήττονται. Καταλαβαίνει ότι τα νησιά μας στον ευαίσθητο χώρο του Βορείου Αιγαίου τελούν υπό κατοχή. Ξέρουν πως μια προβοκάτσια αρκεί για να πάρουν φωτιά.
Ο Μουτζούρης δεν έχει ύπνο, έχοντας ως δεδομένο ότι μετανάστες από 77 διαφορετικές εθνικότητες στέκονται πάνω στα νησιά μας σήμερα. Μα και εμείς γνωρίζουμε κάτι ακόμη: Ότι το Μεταναστευτικό δεν είναι ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων μόνο. Είναι και ζήτημα κοινωνικής συνοχής. Είναι και ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Είναι μακροπρόθεσμα και ζήτημα εθνικής ταυτότητας, αλλοίωσης της εθνικής ταυτότητας κατά το 58% των Ελλήνων, σύμφωνα με έρευνα της «Διανέοσις». Το Μεταναστευτικό, τέλος, ιεραρχείται πλέον ως το δεύτερο βασικό πρόβλημα της χώρας, από εκεί που ήταν έβδομο πριν από μερικούς μήνες.
Δεν χωρούν πείσματα εδώ, ούτε ιδεοληψίες. Η κυβέρνηση θα βρεθεί, αργά ή γρήγορα, αντιμέτωπη με ένα λαϊκό διακομματικό ποτάμι. Καλό είναι να διαμορφώσει η ίδια την κατεύθυνση της ροής του ποταμού από το να κολυμπήσει κόντρα στον ποταμό. Ωραίες οι πολυπολιτισμικές προσεγγίσεις, δεν λέω, αλλά αυτές κάνουν για χώρες που δεν έχουν σύνορα με την Τουρκία. Εμείς έχουμε.
