Την πρώτη τηλεοπτική συνέντευξή του μετά την ήττα στις εκλογές της 7ης Ιουλίου παραχώρησε ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha και τον Αντώνη Σρόιτερ.
Το κείμενο της συνέντευξης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ:
Δημοσιογράφος: Να καλωσορίσουμε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον κ. Αλ. Τσίπρα. Κύριε πρόεδρε, ευχαριστώ που είστε εδώ. Λένε για τις 100 ημέρες της κυβέρνησης. Συμπληρώνετε 100 ημέρες στην αξιωματική αντιπολίτευση. Πείτε μου για αυτές.
Α. Τσίπρας: Προσωπικά είναι πιο ευχάριστες.
Δημοσιογράφος: Πιο εύκολες.
Α. Τσίπρας: Πιο εύκολες και πιο ευχάριστες, διότι αυτό το στρες, αυτό το άγχος, που έχει κανείς, όταν έχει καθημερινά ακόμα και όταν κοιμάται, την μεγάλη ευθύνη της διαχείρισης των κρίσεων ή των προβλημάτων που έχει η χώρα. Αλλά σε ότι αφορά την καθημερινότητα όλων μας, δεν φαίνεται να έχει γίνει πιο γαλανή η ατμόσφαιρα ούτε ο ουρανός. Αντιθέτως, προβλήματα πολλά υπάρχουν και εγώ είμαι εξαιρετικά ανήσυχος και σε ότι αφορά ειδικότερα στις εξελίξεις στην περιοχή μας, μιας και βρισκόμαστε σήμερα, πρώτη συνέντευξη μετά τις εκλογές, αλλά και η πρώτη συνέντευξη σε μια περίοδο πολύ τεταμένη. Με τη χθεσινή πολεμική εισβολή της Τουρκίας στη Συρία να προμηνύει μια ένταση στην περιοχή επικίνδυνη.
Δημοσιογράφος: Κύριε πρόεδρε ο Τράμπ απειλεί την Τουρκία με τον τρόπο που την απειλεί, μια έτσι, μια αλλιώς, με τον γνωστό του τρόπο. Η Ευρώπη προσπαθεί να συγκρατήσει την Τουρκία. Κανείς δεν τα καταφέρνει και την ίδια ώρα εσείς μιλάτε για εκκωφαντική αφωνία της Ελλάδας. Τι θα μπορούσε να κάνει η χώρα μας για αυτό που συμβαίνει;
Α. Τσίπρας: Κύριε Σρόιτερ, καταρχάς η Ελλάδα θα έπρεπε εδώ και τρεις μήνες που είναι στην κυβέρνηση ο κ. Μητσοτάκης – εντάξει κατανοώ ότι χρειαζόταν ένα χρονικό διάστημα για να ενημερωθεί Εγώ μάλιστα όταν παρέδωσα στο Μέγαρο Μαξίμου, ένα από τα λίγα πράγματα για τα οποία τον ενημέρωσα ήταν τα εθνικά θέματα και το κεκτημένο της Συνόδου Κορυφής του Ιουνίου, όπου κερδίσαμε μαζί με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας. Κυρώσεις για τις παράνομες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Έχουν περάσει λοιπόν τρεις μήνες και όσο είδατε εσείς κυρώσεις και είδε και η Τουρκία, άλλο τόσο έχουμε δει όλοι μας.
Δημοσιογράφος: Για αυτό φταίει η κυβέρνηση ή η Ευρώπη;
Α. Τσίπρας: Μα η Ευρώπη πήρε μια απόφαση. Πήρε μια απόφαση το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και από τη στιγμή που πήρε την απόφαση και μετά, προφανώς, η Ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε η ίδια να επισπεύσει προκειμένου να ζητήσει την εφαρμογή των κυρώσεων αυτών. Εγώ ούτε άκουσα ούτε είδα όλες αυτές τις ημέρες. Συναντήθηκε ο Πρωθυπουργός με τον Ερντογάν στις ΗΠΑ, ήρθε εδώ ο Πομπέο. Κυρώσεις και από τις ΗΠΑ είχαμε ζητήσει εμείς. Και θυμάστε και με τη βοήθεια της ομογένειας το νομοσχέδιο Μενέντες. Και σήμερα διάβασα ότι υπάρχουν δύο βουλευτές, ένας ρεπουμπλικάνος και ένας δημοκρατικός, κατάθεσαν ψήφισμα κυρώσεων. Ακούσατε να προφέρεται κάτι σχετικό είτε από τον υπουργό Εξωτερικών είτε από τον Πρωθυπουργό;
Δημοσιογράφος: Εσείς λέτε δηλαδή, αν το ερμηνεύω σωστά, ότι δεν θέλει η Ελλάδα αυτές τις κυρώσεις; Η κυβέρνηση αυτή την ώρα, ή αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να τις επιβάλει και δεν τις ζητάει;
Α. Τσίπρας: Είναι προφανές, κατά την άποψη μου – διότι θεωρώ ότι στα κρίσιμα αυτά θέματα πρέπει να μιλάμε με ευθύνη – είναι προφανές ότι η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή έχοντας να διαχειριστεί την προσφυγική κρίση διστάζει να διεκδικήσει, μέσα από διπλωματικές οδούς κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας που θα δημιουργούσαν εμπόδια σε αυτή την αχαλίνωτη συμπεριφορά της στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Αλλά κυρίως στη Μεσόγειο, γιατί για τη Μεσόγειο μιλάμε.
Δημοσιογράφος: Δεν θέλουμε να εξαγριώσουμε τον Ερντογάν λέτε;
Α. Τσίπρας: Πιστεύω ότι η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική κατευνασμού. Η οποία πολιτική, από την εμπειρία που έχω, δεν θα οδηγήσει πουθενά. Εγώ κ. Σρόιτερ, πέρασα εποχές ως Πρωθυπουργός με πολύ μεγαλύτερες προσφυγικές ροές από τις σημερινές. Ερχόντουσαν 8.000 την ημέρα. Πήγα τρεις φορές στην Τουρκία. Μια διττή στρατηγική και δίαυλοι επικοινωνίας, αλλά ταυτόχρονα και μια στρατηγική υπεράσπισης της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής μας γραμμής. Δεν ακούσατε ποτέ από εμένα να κάνω εκπτώσεις και μέσα στην Άγκυρα και μέσα στην Κωνσταντινούπολη και όταν ήρθε εδώ ο Ερντογάν. Εγώ πλέον βλέπω μια λογική κατευνασμού και θεωρώ ότι η αυτή η λογική δεν θα οδηγήσει πουθενά. Αντιθέτως, υπάρχει ο κίνδυνος να αποχαλινώσει την άλλη πλευρά και να γίνει ακόμα πιο επιθετική.
Δημοσιογράφος: Εσείς δεν προσπαθούσατε να συγκρατήσετε τον Ερντογάν; Για παράδειγμα, επειδή αναφερθήκατε στο ταξίδι του εδώ, τον είχαμε φέρει εδώ με όλες τις τιμές, και θυμάμαι ότι ήρθε εδώ και ήταν πιο προκλητικός από ποτέ, μέσα στη χώρα μας τότε.
Α. Τσίπρας: Ήταν πιο προκλητικός από ποτέ, πήρε τις απαντήσεις που του άξιζαν όμως. Τις απαντήσεις που έπρεπε να δοθούν και από τον Πρωθυπουργό και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και αναγκάστηκε να πάρει πίσω όλα όσα έλεγε περί αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης. Και σε κάθε περίπτωση, εμείς καταφέραμε τρία πράγματα με την Τουρκία. Καταφέραμε, πρώτον, να έχουμε αυτή τη Συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, που έφερε τις προσφυγικές ροές από τις 8000 στις 100 ημερησίως και περιορίστηκαν, έως και σταμάτησαν εντελώς, οι θάνατοι στο Αιγαίο.
Είχαμε τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που και αυτό ήταν κάτι πολύ σημαντικό και φτάσαμε και το Κυπριακό μια ανάσα πριν από την πιθανή λύση, βάζοντας όμως στο τραπέζι τα δύο κρίσιμα ζητήματα ως βάση επίλυσης του Κυπριακού, τα οποία είναι οι εγγυήσεις και η παρουσία των κατοχικών στρατευμάτων στη νήσο.
Σήμερα λοιπόν, με πολύ μικρότερες ροές – σημαντικό πρόβλημα, δεν αντιλέγω – ωστόσο, άκουσα χθες τον Υπουργό Εξωτερικών, τον οποίο τον εκτιμώ, τον κ. Δένδια, στη δημόσια τηλεόραση, και ούτε λίγο ούτε πολύ την ημέρα που έχουμε την παρουσία πάνω από 20 πολεμικών σκαφών του τουρκικού πολεμικού Ναυτικού γύρω, τριγύρω από την Κύπρο, την ημέρα που τρυπάνε στο Οικόπεδο 7, στο Οικόπεδο, δηλαδή, όπου έχει καθοριστεί η ΑΟΖ της Κύπρου μαζί με την Αίγυπτο, και έχει προσδιοριστεί και είναι ένα από τα Οικόπεδα που γίνονται γεωτρήσεις από εταιρίες πολυεθνικές, να λέει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι εντάξει δεν τρέχει και τίποτα, τρυπάνε λάσπη. Και ας τρυπήσουνε και ας σκάψουνε τις παραλίες, θα κουραστούν και θα φύγουν. Δεν πιστεύω ότι αυτή μπορεί να είναι μια σοβαρή και αξιόπιστη στάση από την ελληνική πλευρά. Δεν είμαι στο άλλο άκρο, για να μην παρεξηγηθώ. Δεν υπερασπίζομαι την άποψη ότι απέναντι στους κανονιοφόρους θα πρέπει να παρατάξουμε κι εμείς κανονιοφόρους Αλλά απέναντι σε αυτά τα δύο άκρα, υπάρχει και μια μέση οδός. Και η μέση οδός είναι η διεκδίκηση με διπλωματικούς όρους της δυνατότητας που έχει η Ελλάδα ως κράτος μέλος της ΕΕ να έχει ισχυρή στήριξη και βεβαίως να εφαρμοστεί το κεκτημένο που κερδίσαμε τον Ιούνη και που ήταν οι κυρώσεις. Το ερώτημα το μεγάλο είναι γιατί η κυβέρνηση, τρεις μήνες, αυτό το έχει απεμπολήσει;
Δημοσιογράφος: Μιλήσατε για το μεταναστευτικό. Η σημερινή κυβέρνηση σας κατηγορεί ότι αφήσατε ένα χάος πίσω σας στο μεταναστευτικό. Το έχετε ακούσει αρκετές φορές. Κάνει λόγο για 87 χιλιάδες αιτήσεις ασύλου που εκκρεμούν και για ελάχιστες επιστροφές μεταναστών στην Τουρκία. Για μια κατάσταση τραγική στα στρατόπεδα ή καταυλισμούς, αν θέλετε, προσφύγων και μεταναστών, και για μια εικόνα χάους την οποία προσπαθεί τώρα να μαζέψει. Τι λέτε γι’ αυτό.
Α. Τσίπρας: Κύριε Σρόιτερ, όταν παραδώσαμε στις 7 Ιουλίου του τρέχοντος έτους την διακυβέρνηση, στη Μόρια είχαμε 5.600 πρόσφυγες. Την 1η Οκτωβρίου, στη Μόρια κατεγράφησαν 12.680. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά τα άλλα ήταν αυτός ο οποίος προσκαλούσε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός ο οποίος δεν έπαιρνε μέτρα για να σταματήσει τις ροές. Μέσα σε τρεις μήνες υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των προσφύγων στη Μόρια. Και όταν παραδώσαμε την διακυβέρνηση στις 7 του Ιούλη, η Ελλάδα ήταν η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη σε αριθμό αιτήσεων ασύλου και η τέταρτη χώρα στην Ευρώπη σε ρυθμό απόδοσης ασύλου. Μιλάτε για ένα μεγάλο αριθμό αιτήσεων. Προφανώς. Πέρασε από την πλάτη μας η μεγαλύτερη προσφυγική κρίση όλων των εποχών μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Δημοσιογράφος: Για σας, πήγαινε καλά αυτή η διαδικασία του ασύλου έτσι όπως ήτανε; Την αλλάζει τώρα η κυβέρνηση, το βλέπετε. Και κάνει λόγο για ένα αδιέξοδο έτσι όπως είναι ως τώρα.
Α. Τσίπρας: Κύριε Σρόιτερ, δεν θα πω αν πήγαινε καλά ή πήγαινε κακά. Θα πω ότι ήταν ένα πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο πρόβλημα από την φύση του που ξεπερνά τις δυνατότητες της Ελλάδας γιατί είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Άρα, καταρχάς να κάνω το σχόλιο, καλώς ήρθαν στην πραγματικότητα. Ότι το πρόβλημα είναι γεωπολιτικό, το παραδεχτήκανε μόλις γίνανε κυβέρνηση. Εγώ είδα τον κ. Χρυσοχοϊδη να πηγαίνει στη Μόρια το καλοκαίρι και να δίνει συγχαρητήρια για τον τρόπο που οι ελληνικές αρχές έχουν διαχειριστεί ένα δύσκολο και σύνθετο πρόβλημα. Όταν, όμως, μέσα από τρεις μήνες απραξίας, από τρεις μήνες άγνοιας του προβλήματος, από μια πολιτική η οποία ήταν αλλοπρόσαλλη κατά τη γνώμη μου. Καταργήσανε το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Είναι δυνατόν; Έχεις ως υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα το μεταναστευτικό και καταργείς το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής; Ξηλώσανε την ηγεσία της ΕΛΑΣ. Μια στρατηγό, την κ. Τσιριγώτη, η οποία είχε αποκλειστική ευθύνη το προσφυγικό και το μεταναστευτικό. Η οποία γνώριζε άριστα να χειρίζεται το πρόβλημα, κάτι που το έχουν αναγνωρίσει όλοι οι εταίροι μας στην Ευρώπη, την ξηλώσανε. Επειδή προφανώς δεν τους άρεσαν οι πολιτικές της θέσεις, οι απόψεις… δεν ξέρω γιατί. Και φτάσαμε σε ένα σημείο εκεί που είχαμε 5.600 να έχουμε 13.000 στη Μόρια. Και ξαφνικά θυμήθηκαν τα γκουλάγκς.
Το προσφυγικό δεν προσφέρεται για κριτική μικροπολιτική και αντιπαράθεση. Αλλά πρέπει κάποιες αλήθειες να τις πούμε. Διότι η κατάσταση σήμερα είναι μπάχαλο. Και το μπάχαλο, για να αντιμετωπιστεί, δεν θέλει επικοινωνιακή πολιτική. Θέλει πολιτική ουσίας. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι πρέπει η Ελλάδα βεβαίως να φροντίσει – και μακάρι να καταφέρουν να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο – την υπηρεσία ασύλου. Όταν αναλάβαμε, είχε 200 άτομα, τώρα έχει 1000 άτομα – σε μια περίοδο που δεν μπορούσαμε να κάνουμε προσλήψεις λόγω του μνημονίου, συμβασιούχους προσλαμβάναμε.
Αλλά κοιτάξτε, δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα αυτό με κορόνες. Και κυρίως δεν μπορείς όταν όλη την προηγούμενη περίοδο είχες εκθρέψει μια στάση της κοινής γνώμης εχθρική απέναντι στον πρόσφυγα, απέναντι στον μετανάστη. Διότι τώρα που θα πάνε να εφαρμόσουν ένα πλάνο έκτακτης ανάγκης – το οποίο εμείς είχαμε αφήσει στα συρτάρια – και θα προσπαθήσουν να μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες – γιατί δεν έχει τόσο μεγάλο νόημα αυτός ο διαχωρισμός – οι τοπικές κοινωνίες, καθώς οι ίδιοι είχαν εκθρέψει το μίσος, ενδεχομένως να αντιδράσουν.
Και για να το κλείσω, θέλω να πω το εξής σε σχέση με τα νούμερα, γιατί πρέπει να το γνωρίζει αυτό ο ελληνικός λαός και οι πολίτες που μας παρακολουθούν. Λένε ότι είχαν γίνει λίγες επιστροφές στην Τουρκία. Πράγματι, είχαν γίνει λιγότερες από 1500. Όμως την ίδια στιγμή είχαν γίνει 17500 οικειοθελείς επιστροφές, με το πρόγραμμα εθελοντικών επιστροφών, στις χώρες από τις οποίες ήρθαν οι πρόσφυγες αυτοί, οι μετανάστες. Είχαν γίνει 22.000 μεταφορές στην Ευρώπη με το relocation και 10.000 επανενώσεις οικογενειών. Άνθρωποι που έφυγαν δηλαδή από τη Μόρια και πήγαν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Άρα, λοιπόν, από τον συνολικό αριθμό των 65.000 περίπου που έμεναν στη χώρα μας, 40.000 στην ενδοχώρα και 15.000 περίπου στα νησιά την 1η Ιουλίου, είχαμε άλλες 50.000 περίπου και πλέον, οι οποίοι είχαν φύγει από τη χώρα είτε για τις χώρες καταγωγής τους είτε για την Ε.Ε.
Άρα λοιπόν ας κατέβουν οι τόνοι απέναντι στους προηγούμενους. Διότι το δύσκολο, το οποίο το ένιωσα κι εγώ ως Πρωθυπουργός, θα το νιώσει τώρα κι ο κ. Μητσοτάκης, είναι ότι κρίνεσαι όταν είσαι κυβέρνηση απ’ αυτά που καταφέρνεις. Είναι εύκολο όταν είσαι αντιπολίτευση να κάνεις κριτική. Όταν αναλαμβάνεις όμως την ευθύνη, κρίνεσαι εκ του αποτελέσματος.
Δημοσιογράφος: Πέρασε μια εβδομάδα έντονα πολιτική και έντονης αντιπαράθεσης. Στη Βουλή υπερψηφίστηκε η πρόταση για προανακριτική επιτροπή σε ότι αφορά τον κ. Παπαγγελόπουλο. Μια πρόταση η οποία οδηγεί αυτή την ώρα σε μια νέα έρευνα στη Βουλή αυτή τη στιγμή για την υπόθεση Novartis. Εσείς μιλήσατε για μια πολιτική δίωξη και υπερασπιστήκατε τον κ. Παπαγγελόπουλο. Θέλω να ρωτήσω γιατί δεν πρέπει να διερευνήσει η Βουλή μια υπόθεση όταν έχουμε επώνυμες καταγγελίες από δύο σημαντικούς δικαστικούς.
Α. Τσίπρας: Ας ερευνήσει ό,τι θέλει η Βουλή. Αυτό το οποίο συμβαίνει όμως σήμερα είναι κάτι το οποίο δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ άλλοτε από όσο παρακολουθώ εγώ τα πολιτικά πράγματα του τόπου και απ’ όσο γνωρίζω από τη μεταπολίτευση και μετά. Δηλαδή τι; Πολλές φορές έχει συσταθεί εξεταστική επιτροπή και προανακριτική επιτροπή για υπουργούς προηγούμενης κυβέρνησης από την επόμενη πλειοψηφία. Ποτέ άλλοτε όμως δεν συστήθηκε προανακριτική επιτροπή με προοπτική ειδικού δικαστηρίου, όχι με την κατηγορία ότι κάποιος πρώην υπουργός έχει ζημιώσει το ελληνικό δημόσιο, όχι ότι έχει βάλει το χέρι στο μέλι, αλλά με την κατηγορία ότι προσπάθησε να αναδείξει πομπές και σκάνδαλα προηγούμενων υπουργών. Αυτή είναι η κατηγορία…
Δημοσιογράφος: Η κατηγορία είναι για παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη…
Α. Τσίπρας: Αυτή ακριβώς είναι η κατηγορία. Εδώ ανοίγει μια φάμπρικα –και σας το υπογράφω αυτό- και για τις επόμενες κυβερνήσεις και τις μεθεπόμενες κυβερνήσεις: όποιος αναδεικνύει ζητήματα, θα μπορεί να κατηγορείται για παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη. Και ανοίγει αυτή η φάμπρικα – κι αυτό είναι το κρίσιμο στοιχείο – ενόσω η υπόθεση αυτή καθαυτή του σκανδάλου είναι εν εξελίξει η διερεύνησή της. Δεν έχει κλείσει, δεν έχει τελεσιδικήσει, δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία διερεύνησης ώστε να πουν, εντάξει, κανείς δεν βρέθηκε να έχει κάποιες ενδείξεις ή κάποιες αποδείξεις ποινικής ευθύνης. Άρα, εδώ έχουμε μια ποινική δίωξη στον πρώην υπουργό, τον κ. Λοβέρδο, και έχουμε δύο ακόμα υποθέσεις-φακέλους πρώην υπουργών – ο ένας είναι και νυν – ανοιχτές, υπό διερεύνηση.
Άρα είναι διττός ο στόχος. Και ο στόχος του ρεβανσισμού απέναντι στον πολιτικό αντίπαλο που ανέδειξε το σκάνδαλο αλλά και απέναντι στους δικαστές που θέλουν να τους τρομοκρατήσουν. Δηλαδή τους δικαστές που σήμερα ελέγχουν, τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε.
Δημοσιογράφος: Θα έλεγε κάποιος ότι εσείς στήσατε κάλπες για επιτροπές βασιζόμενοι σε μαρτυρίες ανώνυμων προστατευόμενων μαρτύρων, ανθρώπων με κουκούλες, καλώς ή κακώς, γιατί αυτό ορίζει ο νόμος. Εδώ στήθηκε μια κάλπη μετά από επώνυμες καταγγελίες ανώτατων δικαστικών λειτουργών. Γιατί το ένα είναι πολιτική δίωξη και το άλλο ήταν μια…
Α. Τσίπρας: Θα σας απαντήσω. Η εύκολη για μας επιλογή θα ήταν να πάρουμε τη δικογραφία από τις ανώνυμες και μη καταγγελίες εκείνης της εποχής και να επιλέξουμε. Να παριστάνουμε τους δικαστές εμείς οι πολιτικοί και να πούμε: κοιτάξτε να δείτε, απ’ αυτούς τους δέκα, σημαντικές ενδείξεις υπάρχουν για αυτούς τους τρεις-τέσσερις. Ξεχωρίζουμε τους άλλους, πηγαίνουμε τους τέσσερις και προχωρούμε σε διαδικασία η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει και σε ειδικό δικαστήριο. Δεν κάναμε αυτό. Εμείς, όπως παραλάβαμε τον φάκελο, όπως τον παραλάβαμε, τον ανοίξαμε, τον διαβάσαμε, είπαμε ότι υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις για πολλούς απ’ αυτούς. Αλλά όχι για όλους προφανέστατα για το αδίκημα της απιστίας, το οποίο όμως έχει παραγραφεί. Υπάρχουν και ενδείξεις για το αδίκημα της δωροδοκίας, το οποίο δεν είναι, είπαμε, στα καθήκοντα του υπουργού, άρα δεν πηγαίνει με την αποσβεστική. Και τι κάναμε;
Δημοσιογράφος: Βγάλατε μπροστά και στοχοποιήσατε ακόμα και πρώην πρωθυπουργούς….
Α. Τσίπρας: Ακούστε με λίγο, γιατί έχει σημασία αυτό. Θα μπορούσαμε λοιπόν να μην στοχοποιήσουμε πρώην πρωθυπουργούς ή αυτούς για τους οποίους δεν υπήρχαν ισχυρότερες ενδείξεις απ’ ότι για κάποιους άλλους. Είπαμε λοιπόν ότι δεν εξετάζουμε τίποτα. Όπως είναι οι φάκελοι, δεν μπαίνουμε επί της ουσίας και πάμε να τους γυρίσουμε πίσω στους φυσικούς δικαστές που είναι η δικαιοσύνη, στην οποία έχουμε εμπιστοσύνη να διερευνήσει την υπόθεση. Αυτό κάναμε.
Σήμερα, λοιπόν, στην υπόθεση Παπαγγελόπουλου τι κάνει η Ν.Δ.; Έρχεται ο κ. Σαμαράς –αφήστε τα τώρα για τους δύο δικαστικούς, αυτοί ήρθαν εκ των υστέρων και με διπλές καταθέσεις…
Δημοσιογράφος: Χαρακτήρισε ο κ. Παπαγγελόπουλος αυτούς τους συγκεκριμένους δικαστές…
Α. Τσίπρας: Καλά έκανε.. είχε τους λόγους του. Έρχεται λοιπόν ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος και καταθέτουν μηνύσεις στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Στη μήνυση λοιπόν – η οποία ήρθε στη Βουλή και ξαναήρθε για δεύτερη φορά, όταν ανασύρθηκε από το αρχείο από τον δικαστικό αυτόν που την είχε βάλει στο αρχείο πριν τις εκλογές, μετά αποφάσισε να την ανασύρει – αναφέρονται δύο πρόσωπα πολιτικά. Ποιοι; Ο Παπαγγελόπουλος αλλά και ένας ακόμα. Ποιος; Εγώ. Και με ποιανού απόφαση λοιπόν εγώ βγαίνω από το κάδρο; Και για ποιο λόγο εγώ βγαίνω από το κάδρο; Ποιος παίρνει την ευθύνη;
Δημοσιογράφος: Χωρίς να σας έχω βγάλει εγώ από το κάδρο, θα σας έλεγα, θα σας απαντούσα ότι δεν ήσασταν μέσα στις καταθέσεις των δύο βασικών μαρτύρων…
Α. Τσίπρας: Γιατί ο κ. Σαμαράς δεν ήταν ένας από τους βασικούς μάρτυρες; Η δικογραφία που ήρθε δεν έχει μόνο δύο δικαστικούς. Η δικογραφία που ήρθε στη Βουλή έχει τις καταθέσεις των δύο και έχουμε και τις καταθέσεις Σαμαρά και Βενιζέλου. Αυτοί δεν είναι αξιόπιστοι; Είναι ψευδομηνυτές; Γι’ αυτό είμαι εγώ εκτός; Είναι ψευδομηνυτής ο κ. Σαμαράς που έχει καταθέσει μήνυση; Να βγει ο κ. Μητσοτάκης να το πει, ότι είναι ψευδομηνυτής. Αυτό το καραγκιοζιλίκι να έχουμε τη Βουλή –εγώ δεν το έχω ξαναδεί αυτό ποτέ, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη, ούτε πουθενά– να συνεδριάζει επτά ώρες με απούσα την κυβέρνηση από τα έδρανα τα κυβερνητικά, να μην υπάρχει ούτε ένας υφυπουργός, θέλοντας δήθεν να δείξουν με αυτόν τον τρόπο ότι δεν παίρνουν την ευθύνη στα χέρια τους. Ποιανού είναι η κυβερνητική πλειοψηφία; Και να μπαίνει ο Πρωθυπουργός τα μεσάνυχτα από την πλαϊνή πόρτα σαν τον κλέφτη για να ψηφίσει και να φύγει. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Επομένως, θέλουν να οδηγήσουν την πολιτική ζωή σε μια πρωτοφανή διαδικασία ποινικοποίησης και ρεβανσισμού, αλλά ταυτόχρονα δειλιάζουν να βάλουν στο κάδρο αυτούς οι οποίοι αναφέρονται στη δικογραφία.
Δημοσιογράφος: Εσείς μπορούσατε να το προκαλέσετε αυτό; Τι εννοώ; Διάβασα την ομιλία σας πάρα πολύ προσεκτικά. Καλύψατε τον κ. Παπαγγελόπουλο, μιλήσατε για πολιτική δίωξη. Αν εκείνος έλεγε στη Βουλή, για παράδειγμα, ότι όλα όσα έκανα δεν είναι έκνομα, λέω εγώ ο Παπαγγελόπουλος, αλλά όλα όσα έκανα ήταν κατ’ εντολή του κ. Τσίπρα. Αμέσως θα ήσασταν στο κάδρο. Αν εσείς λέγατε, όλα όσα έκανε ο Παπαγγελόπουλος… θα μπαίνατε στη δικογραφία. Το λέω αυτό γιατί σε καμία φάση της ομιλίας σας δεν είπατε ότι αυτά που έκανε ο Παπαγγελόπουλος τα γνώριζα, συμφωνούσα, του είπα να τα κάνει… οτιδήποτε… να μπείτε σ’ αυτό το κάδρο…
Α. Τσίπρας: Είπαμε ότι είναι αστεία αυτή η υπόθεση, αλλά ας μην την κάνουμε περισσότερο αστεία. Διότι πραγματικά εδώ ενοχοποιείται ένας υπουργός με κάποιες μηνύσεις πολιτικών του αντιπάλων και με κάποιες καταθέσεις δικαστικών οι οποίοι ελέγχονται αυτή τη στιγμή από την ίδια τη δικαιοσύνη. Εγώ δεν θέλω να πάρω θέση, γιατί εγώ δεν τους γνωρίζω, να σας πω και την αλήθεια. ‘Ήμουν τεσσεράμισι χρόνια Πρωθυπουργός. Ουδέποτε μπήκα στον πειρασμό να γνωρίσω, να μάθω, να κάνω ένα τραπέζι. Θεσμικά πάντοτε, με τους εκάστοτε προέδρους του Αρείου Πάγου κατά τη διάρκεια της θητείας μου γνωρίστηκα στο Μαξίμου και μόνο εκεί. Δεν γνωρίζω τον κ. Αγγελή.
Δημοσιογράφος: Να ξαναπώ ότι τον κ. Αγγελή τον έλεγε διαμάντι ο κ. Παπαγγελόπουλος…
Α. Τσίπρας: Δεν έχω αντίρρηση. Πιθανόν. Και πιθανόν ο άνθρωπος να είναι και καλός δικαστής. Δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω όμως ότι αυτή τη στιγμή και ο ίδιος ελέγχεται. Και αυτό που καταλαβαίνει και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης είναι ότι εδώ έχουμε ένα σκάνδαλο. Και πάμε να κουκουλώσουμε το σκάνδαλο στο όνομα μιας σκευωρίας, τη στιγμή που δεν έχει ολοκληρωθεί ο έλεγχος της δικαιοσύνης για το σκάνδαλο. Ποιο είναι το σκάνδαλο; Το σκάνδαλο των υπερτιμολογήσεων, το σκάνδαλο το οποίο ο μέσος συνταξιούχος πλήρωνε ακριβότερα τα φάρμακα της Novartis σε μια εποχή που του κόβανε μισθούς και συντάξεις. Κάποιοι έβαλαν υπογραφές γι αυτές τις υπερτιμολογήσεις. Δεν γίνανε από μόνες τους. Το σκάνδαλο, το οποίο όταν έγινε το PSI – το κούρεμα των ομολόγων – ο ίδιος ο Φρουζής σε εσωτερικά κείμενα της Novartis είχε παραδεχτεί – κομπορρημονεί μάλιστα – ότι είχε εσωτερική πληροφόρηση λίγες μέρες πριν γίνει το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου και πήγε και τα πούλησε με κόστος 3% όταν οι άλλες εταιρείες έχασαν 23%. Αυτό είναι τεράστιο θέμα. Όπως ταυτόχρονα και το θέμα του φαρμάκου και το πάρτι στο χώρο της υγείας συνολικά είναι ένα τεράστιο θέμα.
Δημοσιογράφος: Μια ερμηνεία που έχει δοθεί και απέξω-απέξω την είπε και ο κ. Μητσοτάκης είναι ότι εσείς δεν είστε στο κάδρο διότι θέλουν όλες οι πλευρές και ειδικά η κυβέρνηση να υπάρξει μια στοιχειώδης συναίνεση και ένα στοιχειωδώς ήρεμο πολιτικό κλίμα. Για παράδειγμα, εσείς θα τον συναντήσετε αύριο και καλείστε να συμφωνήσετε ή να διαφωνήσετε για το θέμα της ψήφου των απόδημων Ελλήνων, των ανθρώπων που ζουν εκτός χώρας, των Ελλήνων του εξωτερικού. Δεν ξέρω αν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσετε σε αυτό. Άκουσα όμως τον κ. Μητσοτάκη να είναι έτοιμος να κάνει όποιες υποχωρήσεις χρειάζονται για να υπάρχει μια συμφωνία. Και θέλω να ρωτήσω αν κι εσείς από την πλευρά σας είστε έτοιμος να κάνετε κάποιες υποχωρήσεις για να υπάρξει μια συμφωνία σ’ αυτό το πολύ σημαντικό θέμα.
Α. Τσίπρας: Για να κλείσω το προηγούμενο, εγώ δεν είμαι στο κάδρο διότι ο κ. Μητσοτάκης από τη μία δεν θέλει να στενοχωρήσει τον κ. Σαμαρά, και γι αυτό αφήνει ανοιχτή μια υπόθεση όπου κινδυνεύει να του γυρίσει μπούμερανγκ. Είδατε ούτε τους βουλευτές του δεν έπεισε, έξι βουλευτές δεν ψήφισαν. Και μπορεί να του γυρίσει μπούμερανγκ όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά διότι θα αναδείξει το πραγματικό σκάνδαλο. Διότι ο κόσμος στις πλατείες και στα καφενεία δεν λέει τη λέξη σκευωρία. Λέει τη λέξη δικαιοσύνη. Να δοθεί δικαιοσύνη σ’ αυτό το μεγάλο σκάνδαλο. Άρα λοιπόν το κάνει όχι γιατί τον έπιασε ο πόνος για τον πολιτικό του αντίπαλο. Το κάνει διότι θέλει να αποφύγει τον πολιτικό διασυρμό και τον διεθνή διασυρμό: για ένα σκάνδαλο που αφορά τους προηγούμενους, να πηγαίνει τον πολιτικό του αντίπαλο σε διαδικασία ποινικοποίησης.
Έρχομαι τώρα στο αυριανό. Είναι ένα μεγάλο θέμα το οποίο οφείλουμε, λέω εγώ, να κρατήσουμε έξω από τη διαδικασία της μικροπολιτικής αντιπαράθεσης και της μικροπολιτικής επικοινωνιακής πλειοδοσίας. Αν αυτός είναι ο στόχος και του πρωθυπουργού, βεβαίως μπορούμε να βρούμε λύσεις. Αν όμως ο στόχος είναι μικροπολιτική επικοινωνιακή πλειοδοσία, και μάλιστα παίζοντας παιχνίδια επικίνδυνα, θεσμικά παιχνίδια που έχουν να κάνουν με την ίδια τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, τότε θα μας βρει απέναντι. Εγώ προσέρχομαι με διάθεση θετική και προσέρχομαι και με έναν τόμο εδώ.
Δημοσιογράφος: Τι είναι αυτός ο τόμος;
Τον έφερα εδώ γιατί ορισμένα πράγματα δεν είναι γνωστά στην ελληνική κοινωνία και στους πολίτες. Διότι τόσες πολλές ειδήσεις γύρω τους, ξεχνάμε όλοι μας. Τον Φλεβάρη λοιπόν του ΄18, εμείς περάσαμε νόμο, στον οποίο νόμο προβλέπαμε – ν.4555/18, το άρθρο 256 του νόμου – να συσταθεί μία επιστημονική επιτροπή η οποία να καταλήξει σε ένα πόρισμα για τον βέλτιστο και ενδεδειγμένο τρόπο ώστε ένα ώριμο αίτημα που είναι η ψήφος των πολιτών, των Ελλήνων εκλογέων εκτός επικράτειας, να γίνει πράξη. Και υπήρξε διακομματική συναίνεση για τη σύνθεση της επιτροπής από διακεκριμένους επιστήμονες οι οποίοι με έναν πλούσιο διάλογο κατέληξαν σε συγκεκριμένη πρόταση για το πώς μπορεί να γίνει αυτό. Εμείς, την πρόταση αυτή την κωδικοποιήσαμε και την καταθέσαμε στη Βουλή. Αν είχαμε εκλογές τώρα, όπως προέβλεπε η θητεία και όχι εσπευσμένα λόγω των ευρωεκλογών στις 7 του Ιούλη, θα είχε κατατεθεί και θα γινόταν πιστεύω και νόμος του κράτους. Αυτή λοιπόν η πρόταση…
Δημοσιογράφος: Εγώ κρατάω ότι πάτε κι εσείς με διάθεση να βρεθεί μια λύση και να κάνετε κι εσείς από την πλευρά σας τις αναγκαίες υποχωρήσεις αν το ερμηνεύω σωστά…
Α. Τσίπρας: Βεβαίως. Κατ’ αρχάς να ακούσουμε ποιές είναι οι άλλες προτάσεις…
Δημοσιογράφος: Γνωστή είναι η πρόταση της Ν.Δ. και γνωστή και η δική σας…
Α. Τσίπρας: Αν η πρόταση της Ν.Δ. είναι να αφήσουμε ανοιχτούς τους εκλογικούς καταλόγους δυνητικά σε άλλα 10 εκατομμύρια πιθανών – μπορεί να συμβεί – εκλογέων, οι οποίοι θα καθορίζουν το αποτέλεσμα των εκλογών…. Δεν έχει σημασία έναντι υπέρ ποίου ή έναντι ποίου. Εδώ μιλάμε θεσμικά. Θα καθορίζουν το αποτέλεσμα των εκλογών έναντι αυτών οι οποίοι ζουν, φορολογούνται και έχουν άμεσες συνέπειες από την εφαρμοζόμενη πολιτική, να το καθορίζουν 10 εκατομμύρια νέοι εκλογείς…
Δημοσιογράφος: Δεν είναι ακριβώς…
Α. Τσίπρας: Σ’ αυτό δεν θα συμφωνήσουμε. Επειδή είναι σύνθετο λοιπόν το πρόβλημα, εγώ θέλω να σας πω ότι, πέραν αυτής της πρότασης των εμπειρογνωμόνων, έχει σχετική… και το συμβούλιο της Βενετίας, που είναι η αρμόδια επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης…
Δημοσιογράφος: Μην πάμε σε τόσο τεχνικά θέματα. Δεν τα καταλαβαίνει κι ο κόσμος έχω την εντύπωση…
Α. Τσίπρας: Και η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχουν γνωμοδοτήσει για το πώς μπορεί αυτό να συμβεί χωρίς να δημιουργεί, αν θέλετε, πιθανότητες δυνητικά αλλοίωσης της ίδιας της δημοκρατικής λειτουργίας.
Να πω όμως πρακτικά ποια είναι αυτή η πρόταση. Η πρόταση αυτή λέει ότι όλοι όσοι θέλουν ή είναι σήμερα εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και είναι στο εξωτερικό, και όσοι θα ήθελαν να γραφτούν στους εκλογικούς καταλόγους διότι έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, ακόμη κι αν δεν την έχουν αποκτήσει – γιατί ξέρετε η χώρα μας έχει την ιθαγένεια στο δίκαιο του αίματος, δηλαδή μπορεί να αποκτήσει κάποιος την ελληνική ιθαγένεια και είναι τρίτης, τέταρτης γενιάς – όλοι λοιπόν όσοι έχουν την ελληνική ιθαγένεια και είναι γραμμένοι ή θέλουν να γραφτούν στους εκλογικούς καταλόγους να ψηφίζουν στους τόπους που διαμένουν και να εκλέγουν από 3 έως 8, ανάλογα με τον αριθμό των ψηφισάντων, ομογενείς, δικούς τους ανθρώπους, δηλαδή, στη Βουλή.
Δημοσιογράφος: Να δούμε τι θα προκύψει από την αυριανή σας συνάντηση. Μπορεί να σας αλλάξει γνώμη ο κ. Μητσοτάκης ή να του αλλάξετε εσείς. Να βγείτε με μια ωραία συμφωνία γι αυτό το θέμα εάν προκύψει αυτό… Πάμε στην οικονομία. Θυμάμαι τη φράση σας τότε από τη Βουλή, ότι θα πίνετε το πικρό ποτήρι ψηφίζοντας τα θετικά μέτρα της κυβέρνησής σας τότε. Δεν ξέρω αν θα πιείτε κι εσείς το πικρό ποτήρι και θα ψηφίσετε τα θετικά μέτρα που θα φέρει με το φορολογικό νομοσχέδιο ο κ. Μητσοτάκης σε λίγο καιρό.
Α. Τσίπρας: Για μένα αυτό δεν είναι ένα πικρό ποτήρι. Είναι ένα ποτήρι δικαίωσης. Διότι πέρυσι τέτοιον καιρό, σ’ αυτήν εδώ την καρέκλα που κάθομαι σήμερα εγώ ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, καθόταν ο κ. Μητσοτάκης ως αρχηγός της αντιπολίτευσης και σας έλεγε ότι έχουμε 4ο μνημόνιο. Το θυμάστε; 4ο μνημόνιο έλεγε. Ε λοιπόν πώς γίνεται να έχεις 4ο μνημόνιο και να έχεις δημοσιονομικό χώρο για να φέρνεις μέτρα ελάφρυνσης; Άρα, να ξεκινήσουμε από αυτό. Η οικονομία χάρη στη λύση που δόθηκε και χάρη στη μεγάλη προσπάθεια που κάναμε για να βγούμε από το μνημόνιο – καταφέραμε, βγήκαμε από το μνημόνιο οριστικά, δώσαμε μια δεκαετή προοπτική καθαρό διάδρομο για το χρέος – σήμερα πάει καλά η οικονομία. Βλέπουμε διαρκώς – και πριν από τις εκλογές το βλέπαμε – να αποκλιμακώνονται τα ομόλογα. Συνεχίζεται η αποκλιμάκωση των ομολόγων. Υπάρχει, υπήρχε δημοσιονομικός χώρος, τον οποίον κι εμείς αναγνωρίζαμε και τον αξιοποιούσαμε – βέβαια όταν το κάναμε εμείς, ακόμα κι ο Στουρνάρνας έλεγε δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος, σήμερα τον ανακαλύψανε. Όμως υπάρχει χάρη σε αυτές τις προσπάθειες. Δεν έγινε τους τελευταίους αυτούς μήνες. Άρα, λοιπόν, ό,τι θετικό, φυσικά και θα το ψηφίσουμε.
Από κει και πέρα, βέβαια, το κρίσιμο σημείο κριτικής στον κ. Μητσοτάκη είναι το εξής. Εμείς πέρυσι, αρχές Μαΐου στο Ζάππειο, ανακοινώσαμε όχι μόνο μια σειρά από θετικά δημοσιονομικά μέτρα, αλλά και την προοπτική να βάλουμε σε έναν ειδικό λογαριασμό, καταπιστευτικό λογαριασμό, 5,5 δις – από τα 38 δις που αφήσαμε στο δημόσιο ταμείο – προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι το ’20, ’21 και ’22, ο στόχος του πλεονάσματος ουσιαστικά δεν θα είναι 3,5% του ΑΕΠ αλλά 2,5%. Ο κ. Μητσοτάκης, αυτό το αρνήθηκε. Το αρνήθηκε, από ότι λένε ορισμένοι, ειδικά από στελέχη, για να δώσει αυτά τα χρήματα στις τράπεζες. Θα το δούμε αν θα το κάνει. Η άρνηση αυτή, όμως, σημαίνει 2 δις λιγότερα μέτρα ελάφρυνσης στη μεσαία τάξη, στους χαμηλόμισθους – βέβαια ο Μητσοτάκης τα δίνει στους ισχυρούς – αλλά σε κάθε περίπτωση σημαίνει 2 δις περισσότερα μέτρα ελάφρυνσης στον προϋπολογισμό του ’20.
Δημοσιογράφος: Καθόσασταν σε αυτή την καρέκλα πριν τις εκλογές, σχολιάζατε το πρόγραμμα που είχε ανακοινώσει ο κ. Μητσοτάκης, τα μέτρα τα οποία δεσμευόταν να λάβει, τις φοροελαφρύνσεις και λέγατε αν τα λάβει αυτά τα μέτρα, θα έχουμε ένα τεράστιο δημοσιονομικό κενό και το 2019 και το 2020. Έλαβε ειδικά το κομμάτι του ΕΝΦΙΑ και πολύ νωρίτερα απ’ ότι είχε δεσμευθεί. Δεν κλείνουμε με δημοσιονομικό κενό όπως φαίνεται. Και φαίνεται ότι πάνε καλά και οι διαπραγματεύσεις για το ’20 κύριε πρόεδρε. Ήταν λάθος αυτή η εκτίμηση που είχατε κάνει;
Α. Τσίπρας: Μισό λεπτάκι, διότι δεν τα λέτε σωστά. Λίγο πριν τις εκλογές, έλεγα ότι αν δεν υιοθετήσει την άποψη μας για να πάμε στο 2,5%, την πρόταση μας, την πρωτοβουλία μας, και αντ’ αυτού πάμε στο 3,5%, δεν θα είναι σε θέση να υλοποιήσει το σκέλος των μέτρων που έχει υποσχεθεί στον ελληνικό λαό. Και πράγματι, σε βάθος 4ετίας, σήμερα μιλά για την αποκλιμάκωση των φόρων. Αυτό που έχει παρουσιάσει στο τραπέζι είναι η μείωση του φορολογικού συντελεστή στις επιχειρήσεις από το 28% στο 24%, ως βασικό μέτρο. Ο μισός δημοσιονομικός χώρος είναι…
Δημοσιογράφος: και στους μισθωτούς, στην πρώτη κλίμακα, τον ΕΝΦΙΑ…
Α. Τσίπρας: Να τα πούμε λοιπόν και αυτά. Τον ΕΝΦΙΑ, εμείς τον μειώσαμε και ήρθε να βάλει επιπρόσθετα 200 εκατομμύρια. Ψιλολόγια ήταν αυτά. Ουσιαστικά ο κ. Μητσοτάκης φέρνει καινούργια μέτρα για το 2020, γύρω στο 1 δις ευρώ. Θα μπορούσε, λέω εγώ, να φέρει ένα συν δύο δις, αν είχε υιοθετήσει τη δική μας πρόταση. Φέρνει 1 δις. Τα μισά περίπου από αυτά τα δίνει στη μείωση φορολογίας των επιχειρήσεων. Καλώς κάνει. Εμείς λέμε όμως ότι θα ήταν προτιμότερο να υλοποιηθεί η δική μας η πρόταση που μιλούσε για κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Που μιλούσε για μείωση της προκαταβολής φόρου από το 100 στο 50%, που θα έπιανε όλους τους επιχειρηματίες και όλη τη μεσαία τάξη και όχι να πιάνει μονάχα αυτούς που έχουν κέρδη, διότι ωφέλεια από την μείωση φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων θα έχουν πολύ μεγαλύτερη αυτοί που έχουν μεγάλα κέρδη. Το 90% των επιχειρήσεων, δυστυχώς στη χώρα μας, έχουν κέρδη έως 5000 ευρώ και υπάρχει ένα 10% που έχει πολύ μεγαλύτερα κέρδη.
Δημοσιογράφος: Μην ξαναπώ για τη μείωση στην κλίμακα των μισθωτών, δεν έχουμε πολύ χρόνο, έχουμε δύο λεπτά και θέλω να τα κλείσουμε….
Α. Τσίπρας: Απλά να πούμε και δύο αγκαθάκια του προϋπολογισμού. Θα έχουμε τη δυνατότητα να τα κουβεντιάσουμε όταν θα έρθει στη Βουλή. Σήμερα έχουμε το προσχέδιο. Θα δούμε και τον κανονικό Προϋπολογισμό. Το ένα είναι οι αντικειμενικές αξίες. Υπάρχει ένας κίνδυνος, όποιες μειώσεις έγιναν στον ΕΝΦΙΑ με τον επαναπροσδιορισμό των αντικειμενικών αξιών, δηλαδή από το παράθυρο, να ισοφαριστούν και στο τέλος ο πολίτης να πληρώνει το ίδιο. Και το δεύτερο είναι αυτό το 30% που βάζει ως προϋπόθεση για να έχεις έκπτωση, το αφορολόγητο των 8.600 ευρώ, το 30%, με ηλεκτρονικές συναλλαγές. Για κάποιους, που έχουν χαμηλά εισοδήματα και από αυτό το 30% εξαιρείς ενοίκιο και δεν ξέρω τι θα γίνει και με τις ΔΕΚΟ, αν εξαιρούνται και οι ΔΕΚΟ, θα είναι μεγάλο πρόβλημα αυτό. Αλλά θα τα δούμε όταν έρθει ο προϋπολογισμός στη Βουλή.
Δημοσιογράφος: Το μέλλον για τον ΣΥΡΙΖΑ κύριε πρόεδρε; Θα είναι ένα αριστερό κόμμα από εδώ και πέρα; Με τη διεύρυνση θα γίνει ένα κεντροαριστερό κόμμα; Θα αλλάξει όνομα ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα ΠΑΣΟΚοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ όπως λένε κάποια στελέχη σας, με ότι κακό, αρνητικό έχει αυτό; Θα μπουν αφειδώς στο κόμμα άνθρωποι ή αν θέλετε πολιτικές που κατέστρεψαν, όπως λέγατε και εσείς, τη χώρα στο παρελθόν; Τι θα γίνει με το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ;
Α. Τσίπρας: Ο ΣΥΡΙΖΑ εκ των πραγμάτων έχει κάνει μια μεγάλη διαδρομή στα πολιτικά πράγματα. Έχει κλείσει ήδη δύο κύκλους. Πάμε για τον τρίτο κύκλο. Ήταν αρχικά ο ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών και της αντιπολίτευσης. Έγινε μετά ο ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίο κόμμα, κόμμα κυβερνητικό, κυβερνώσα Αριστερά. Σήμερα πάμε να ανοίξουμε ένα νέο κύκλο όπου πρέπει αφενός να αντιστοιχήσουμε τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ, αυτόν που αισθάνεται ΣΥΡΙΖΑ, αυτόν που ψηφίζει χρόνια τώρα ΣΥΡΙΖΑ με τις πραγματικά οργανωμένες μας δυνάμεις, διότι είναι μεγάλη η αναντιστοιχία. Και δεύτερο πρέπει να αποτιμήσουμε και την εμπειρία την κυβερνητική, να μάθουμε από τα λάθη μας και να διαμορφώσουμε μαζί με τις ενεργές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας το πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης για την επόμενη ημέρα.
Δημοσιογράφος: Όνομα θα αλλάξετε;
Α. Τσίπρας: Στο συνέδριο θα τα συζητήσουμε όλα. Η δική μου άποψη είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα brand ισχυρό. Διότι η λέξη αυτή και με το όνομα αυτό έχουμε ζήσει μεγάλες χαρές, μεγάλες αγωνίες, μεγάλες διεκδικήσεις. Από εκεί και πέρα, αν θα υπάρξει κάποια προσθήκη στο όνομα είναι κάτι το οποίο θα το αποφασίσουμε. Όλα είναι ανοικτά. Σας λέω τη δική μου άποψη ότι δεν έχει νόημα κάτι τέτοιο. Συνήθως αλλάζουν όνομα αυτοί οι οποίοι δεν αισθάνονται καλά με το όνομα αυτό και την ιστορία του.
Δημοσιογράφος: Κύριε πρόεδρε να σας ευχαριστήσω πολύ και εδώ θα είμαστε, στην πορεία θα τα πούμε ξανά.
Α. Τσίπρας: Κι εγώ σας ευχαριστώ κύριε Σρόιτερ. Να είστε καλά.
https://www.facebook.com/tsiprasalexis/videos/434182713894699/
