Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ο φιλελευθερισμός είναι στάση ζωής. Με βαθιά συνειδησιακά κίνητρα και αδιαπραγμάτευτες αξιακές αρχές και πεποιθήσεις. Δεν χωρούν λοιπόν… δήθεν και υποκριτές.
Στη Βουλή, στην τελετή ορκωμοσίας των νέων “300” που απέκτησαν, με τη δική μας σύμφωνη γνώμη, δικαίωμα υπογραφής για τη ζωή μας, αρκετοί ήταν εκείνοι που επέλεξαν τον πολιτικό όρκο. Και διάφοροι… χειροκροτητές τους στα social media, ψευδο-φιλελελεύθεροι, έσπευσαν να τους χειροκροτήσουν για τη στάση τους.
Προφανώς και πρόκειται για μια σκανδαλιστική ωδή στην υποκρισία. Οι ίδιοι άνθρωποι που, ως βουλευτές επέλεξαν να αρνηθούν τον θρησκευτικό όρκο, ως υποψήφιοι βουλευτές έτρεχαν στις εκκλησίες, έβλεπαν ιερείς, έκαναν… μεγάλους σταυρούς και αγκάλιαζαν το θρησκευτικό ποίμνιο, το τόσο συμπαγές και συνεπές αναφορικά με τη συμμετοχή του στην εκλογική διαδικασία.
Άλλαξε κάτι μέσα σε μερικές μέρες; Φυσικά όχι. Απλά οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες… υποκριτές. Και παραγνωρίζουν ότι, η πολιτική είναι μαραθώνιος, όχι αγώνας ταχύτητας. Καλά να είμαστε, θα έρθουν και άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, όταν και θα ξανατρέχουν στις εκκλησίες για να ζητούν ψήφους.
Μια χώρα καταδικασμένη στους δήθεν και τους εγωπαθείς.
