Μ. Καψής: Οι κυνικές προσθήκες στην πινακοθήκη των “εξαγορασθέντων πολιτικά” ανθρώπων, που πάντα “κυνηγούσαν καρέκλες”

Μια εξήγηση για τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τσίπρα  του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, είναι οι εξαιρετικές του ικανότητες. Μπορεί η υπουργική του θητεία στις κυβερνησεις του ΠΑΣΟΚ να πέρασε τελείως απαρατήρητη -με εξαίρεση τον Άκη που παντα είχε έναν καλό λόγο να πει για τον Θάνο-, αλλά ο Αλέξης Τσιπρας εχει μάτι. Είναι το δεύτερο ατού του,  μετά φυσικά την οικονομία. Από την εποχή του Γιάνη Βαρουφάκη το ξέρουμε, άλλωστε, ότι μπορεί να διακρίνει με την πρώτη τις ξεχωριστές προσωπικότητες. Το επιβεβαιώνει και η Κατερίνα Παπακώστα, που όλο και κάποια ατάκα του Κωνσταντίνου Καραμανλή θα βρει να την κολλήσει από δίπλα. Και αν δεν βρει, θα τη φανταστεί.
Το ερώτημα είναι γιατί δεν τον κάλεσε νωρίτερα να προσφέρει τις γνώσεις του στην κυβέρνηση της Αριστεράς. Τρέχοντας θα πήγαινε. Και τμηματάρχη στο υπουργείο Γεωργίας να τον έκανε, ευχαριστώ θα έλεγε. Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στα δεκάδες βίντεο που κυκλοφορούν στο Ίντερνετ, στα οποία ο κ. Μωραΐτης καταγγέλλει την κυβέρνηση Τσίπρα ως κυβέρνηση ανίκανων απατεώνων, που δεν είναι σε θέση να κάνει καμία διαπραγμάτευση, κοροϊδεύει τον κόσμο και άλλα τέτοια ηρωικά και αγωνιστικά.
Μια άλλη εξήγηση είναι ότι κανείς άλλος δεν βρισκόταν να πάρει τη θέση του. (Εντάξει, με εξαίρεση τον Γιάννη Ραγκούση, που και αναπληρωτής τμηματάρχης του υπουργείου Γεωργίας αν του πρότειναν, θα δεχόταν). Ποιος και γιατί να θέλει να συμμετάσχει άλλωστε σε μια κυβέρνηση που πνέει τα λοίσθια και οδεύει σε μια μεγάλη εκλογική ήττα, αν όχι και συντριβή; Μόνο κάποιος που “ψοφάει” για υπουργική Μερσεντές. Και μια θέση στις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, βεβαίως βεβαίως.
Ενδεχομένως, όμως, να στέρεψε και ο πάγκος του ΣΥΡΙΖΑ. Αν διορίζεις υφυπουργό Μακεδονίας-Θράκης τη διευθύντρια του γραφείου του Δημήτρη Τζανακόπουλου, στην επόμενη φάση πού θα πας; Στην τηλεφωνήτρια; Και ποιος θα σηκώνει τα τηλέφωνα στο γραφείο του Τζανακόπουλου; Ποιος θα κρατάει την ομπρέλα του Αλέξη Τσίπρα; Αυτά ενας ηγέτης τα βλέπει και τα προλαμβάνει. Πόσο μάλλον αν έχει μάτι.
Η πιο πιθανή εξήγηση είναι βέβαια ότι ο Θάνος Μωραΐτης έγινε υφυπουργός γιατί είναι, ή έστω ήταν, ΠΑΣΟΚ. Θα μου πείτε, από πότε αυτό είναι εγγύηση; Δίνει βάρος στο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς;
Μήπως ο Αλέξης Τσίπρας δεν καταγγέλλει το παλαιό πολιτικό προσωπικό ότι κατέστρεψε τη χώρα; Εκτός αν εννοεί το παλαιό πολιτικό προσωπικό, πλην Θάνου Μωραΐτη και Άγγελου Τόλκα. Αλλά έτσι δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Σκεφτείτε τον Αλέξη Τσίπρα στο μπαλκόνι να λέει στους οπαδούς του: “Το παλαιό πολιτικό προσωπικό, σύντροφοι και συντρόφισσες, κατέστρεψε τη χώρα. Εξαιρούνται φυσικά οι Χρήστος Σπίρτζης, Θάνος Μωραΐτης, Μάρκος Μπόλαρης, Θεοδώρα Τζάκρη, Παναγιώτης Κουρουμπλής, Νίκος Κοτζιάς, Γιάννης Μιχελογιαννάκης, Θόδωρος Παραστατίδης, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Λούκα Κατσέλη, Αντώνης Κοτσακάς, Πάνος Καμμένος, Κατερίνα Παπακώστα, Γιάννης Ρουμπάτης, Νίκος Τόσκας και άλλοι πολλοί που μου διαφεύγουν τώρα”. Πάει, έχουν εξαφανιστεί οι σύντροφοι στα γύρω καφενεία. Άσε που δεν βγαίνει σε σύνθημα με τίποτα. Τι να φωνάξουν οι παραζαλισμένοι οπαδοί της Πρώτη Φοράς; Ζήτω οι εξαιρέσεις;
Αλλά φαίνεται ότι όντως αυτή η ιδιότητα, του πρώην Πασόκου, είναι που επέτρεψε στον Θάνο Μωραΐτη να ξαναπροβάρει το παλαιό του υπουργικό κοστούμι. Και υποθέτω ότι συνδυάζεται με την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να πείσει και άλλους, εκτός του Νίκου Μπίστη, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται κανονικό κόμμα της Κεντροαριστεράς, που ανήκει στους Ευρωπαίους σοσιαλιστές, αφήνει πίσω του το ριζοσπαστικο του παρελθόν και διεκδικεί τον χώρο του παλαιού ΠΑΣΟΚ.
Η προσπάθεια θα ήταν έστω και ελάχιστα πειστική, αν συνοδευόταν από αυτοκριτική για τα έργα και τις ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ και ως αντιπολίτευση και ως κυβέρνηση. Μια γενναία αυτοκριτική για τη διχαστική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, πριν και μετά τις εκλογές, και μια μεγάλη συγγνώμη για το δραματικό 2015, την απάτη του δημοψηφίσματος και τα δισεκατομμύρια που μας χρέωσε.
Έως τότε η μεταγραφή “προσωπικοτήτων” τύπου Θάνου Μωραΐτη θα εκλαμβάνεται όπως ακριβώς την περιέγραψε το πρώην κόμμα τους, το ΚΙΝΑΛ. Μια κυνική προσθήκη στην πινακοθήκη των “εξαγορασθέντων πολιτικά” ανθρώπων που πάντα “κυνηγούσαν καρέκλες”. Όπως οι Χρήστος Σπίρτζης, Μάρκος Μπόλαρης, Θεοδώρα Τζάκρη, Παναγιώτης Κουρουμπλής, Νίκος Κοτζιάς, Γιάννης Μιχελογιαννάκης, Θόδωρος Παραστατίδης, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Λούκα Κατσέλη, Γιάννης Ρουμπάτης, Αντώνης Κοτσακάς, Πάνος Καμμένος, Κατερίνα Παπακώστα, Νίκος Τόσκας και πολλοί άλλοι που μου διαφεύγουν τώρα…