Ρένα Δούρου: Στο πλευρό εκείνων που ξέχασε το "σύστημα". Και, δεν βρίσκονται "στο ραντάρ" των ανθυποψηφίων μου

Είδαμε πρόσφατα την Περιφέρεια Αττικής και εσάς προσωπικά, σε μια σειρά από εκδηλώσεις σχετιζόμενες με την οικονομία. Πατήσατε γκάζι ενόψει εκλογών ή ωρίμασαν δράσεις που είχατε σχεδιάσει;

Δεν είδα ποτέ την παρουσία μου στον δημόσιο βίο αποσπασματικά, με όρους εντυπωσιασμού και βουλιμικής διεκδίκησης πρόσκαιρων εντυπώσεων. Στην Περιφέρεια Αττικής, ξεκινήσαμε από την πρώτη στιγμή την ουσιαστική προσπάθεια. Δρομολογήσαμε μια σειρά από δράσεις, κάποιες για την επίλυση ζητημάτων της καθημερινότητας και άλλες με σημαντικά αποτελέσματα στο μέλλον.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς αντιλαμβάνεται σήμερα η Περιφέρεια Αττικής την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και τον ρόλο τον οποίο μπορεί να παίξει το νέο επιχειρείν στη διαδικασία της παραγωγικής ανασυγκρότησης του τόπου μας είναι η χρηματοδότηση με 1.800.000 ευρώ, από ίδιους πόρους της Περιφέρειας Αττικής, του «Κέντρου Επιχειρηματικής Καινοτομίας για τη Γαλάζια Ανάπτυξη» στον Πειραιά, με στόχο την ανάπτυξη νέων καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών στον τομέα της γαλάζιας οικονομίας. Μια κοινή προσπάθεια Περιφέρειας και Δήμου για την κινητοποίηση νέων επιστημόνων και επιχειρηματιών, που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα όχι μόνο στον Πειραιά αλλά και ευρύτερα στην Αττική.
Παράλληλα, η Περιφέρεια διαθέτει από το ΠΕΠ Αττικής α) 132.000.000 ευρώ για την επιχειρηματικότητα και β) 29.000.000 ευρώ στον τομέα Έρευνας και Καινοτομίας για την υλοποίηση της στρατηγικής έξυπνης εξειδίκευσης. Ειδικότερα, όσον αφορά στον τομέα της επιχειρηματικότητας, η Περιφέρεια Αττικής μετέχει με 50.000.000 ευρώ στο «Ταμείο Επιχειρηματικότητας ΙΙ» (που αφορά στη βελτίωση της δανειοληπτικής ικανότητας ΜμΕ), εκχωρεί 55.000.000 ευρώ σε συμπράξεις Δήμων της Περιφέρειας για την υλοποίηση δράσεων επιχειρηματικότητας σε τοπικό επίπεδο, ενώ παράλληλα ενισχύουμε με 6.700.000 ευρώ συνεργατικούς σχηματισμούς (clusters). Διαπιστώνω ότι τα συστημικά ΜΜΕ αντιμετώπισαν τις περισσότερες πρωτοβουλίες μας με διάθεση μηδενικής προβολής και δημοσιότητας. Ωστόσο, αυτό που επίσης διαπιστώνω και με χαροποιεί ιδιαίτερα, είναι ότι οι συμπολίτες μας οι οποίοι δραστηριοποιούνται στο επιχειρείν, αγκάλιασαν το γεγονός ότι η Περιφέρεια Αττικής στάθηκε στο πλευρό τους και άνοιξε δρόμους εκεί όπου, στο παρελθόν, τα σχέδια και οι προσπάθειές τους έπεφταν «σε τοίχους».
Σε προσωπικό επίπεδο, αυτό είναι μια μεγάλη δικαίωση. Σε πολιτικό, μια ακόμη μεγαλύτερη, καθώς βοηθήσαμε σύγχρονες και καινοτόμες πρωτοβουλίες, από τις οποίες κερδίζει η υγιής οικονομία και, κατά συνέπεια, η ταλαιπωρημένη από τα μνημόνια ελληνική κοινωνία.

Καινοτομία, επιχειρηματικότητα των νέων, συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Έννοιες που δεν φαντάζουν απολύτως συμβατές με μια κυβέρνηση με αφετηρία την Αριστερά.

Τη ρήση περί του εθνικού και του αληθούς την έχουμε ακούσει και διαβάσει σε πλείστες συγκυρίες. Παραφράζοντάς την και ραγίζοντας τις τζαμαρίες των προκαταλήψεων και των δογματικών προσεγγίσεων, αριστερό είναι καθετί δημιουργικό και την ίδια στιγμή κοινωνικά αλληλέγγυο. Βάλαμε πλάτη και ενδυναμώσαμε μια σειρά από πρωτοβουλίες, στο χειροπιαστό αποτέλεσμα των οποίων υπάρχουν καινούριες επιχειρήσεις, νέες θέσεις εργασίας, υποδομές και προοπτική, ώστε να αξιοποιηθούν ως υπόδειγμα προόδου και εξέλιξης.
Αναλάβαμε πρωτοβουλίες για πολλές και ποικίλες συνέργειες με φορείς δημόσιας και ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, όπως το Enterprise Greece και το ΕΒΕΑ, για τη στήριξη της νεανικής και νεοφυούς επιχειρηματικότητας. Και φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαία η κεντρική θέση την οποία έχει στη στρατηγική της Περιφέρειας η συμμετοχή της, στηρίζοντας startups σε διεθνή fora. Για παράδειγμα, πέρυσι, οκτώ ελληνικές νεοφυείς επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται σε τομείς όπως το ηλεκτρονικό εμπόριο, οι mobile εφαρμογές, η ανταλλακτική οικονομία και η κατασκευή πρωτοποριακού μηχανολογικού εξοπλισμού, είχαν την ευκαιρία να αναδείξουν τις επιχειρηματικές τους ιδέες, νέες μεθόδους και πρωτοποριακά προϊόντα και υπηρεσίες, με τη στήριξή μας, στις κορυφαίες διεθνείς εκθέσεις, όπως το Mobile World Congress στη Βαρκελώνη, το DLD Innovation Festival στο Τελ Αβίβ και το Slush Event στο Ελσίνκι.
Επιχειρούμε με απτό τρόπο να αλλάξουμε το μοντέλο ανάπτυξης, με έμφαση στην καινοτομία και παράλληλα με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, με υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων και σεβασμό στις ανησυχίες και τις προτεραιότητες των πολιτών. Αυτό τον συνδυασμό εγγυάται μια αριστερή διακυβέρνηση, όπως την κατανοώ, την προσεγγίζω και την εφαρμόζω η ίδια. Στο τέλος της ημέρας, να έχουμε προσθέσει περισσότερα χαμόγελα, σε περισσότερες οικογένειες. Να έχουμε κερδίσει έστω κάποιες από τις μάχες που είτε δεν δόθηκαν ποτέ στο παρελθόν, είτε δεν κερδήθηκαν ποτέ από το «χθες».

Είστε περιφερειάρχης της υδροκέφαλης Αττικής, του «κέντρου βάρους» όλης της ελληνικής επικράτειας. Πόσο κοντά στην πραγματικότητα υπήρξε η ταμπέλα της «μικρής πρωθυπουργού»;

Με αφορμή και τη θεσμική και λειτουργική μεταρρύθμιση του Κλεισθένη, είχα την ευκαιρία να κωδικοποιήσω ένα συγκεκριμένο, σφαιρικό και πολυεπίπεδο πλαίσιο προτάσεων. Η Αυτοδιοίκηση είναι η γειτονιά μας. Είναι ο πρώτος, περισσότερο άμεσος, οικείος και αφιλτράριστος βαθμός αλληλεπίδρασης πολίτη – κεντρικής εξουσίας. Ωστόσο, παρά τα βήματα προόδου που έγιναν τα τελευταία χρόνια, έχουμε ακόμη μακρά διαδρομή να διανύσουμε. Δυστυχώς, λειτουργικές στρεβλώσεις και αραχνιασμένες νοοτροπίες δρουν στην πράξη υπονομευτικά για την προωθητική υλοποίηση σχεδιασμών και οραματικών ιδεών.
Οφείλαμε να είχαμε προωθήσει εκείνες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στους ΟΤΑ, οι οποίες θα αναδείξουν τις μεγάλες δυνατότητές τους. Και σε αυτό δεν φταίνε τα μνημόνια ή οι θεσμοί, αλλά η δική μας αβελτηρία. Με πρόσχημα τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς, έμειναν πίσω οι απαραίτητες αυτές αλλαγές, οι οποίες μάλιστα δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος, ενώ ο πρωθυπουργός έδωσε με σαφήνεια την πολιτική κατεύθυνση. Προκαλώντας τη ρήξη με το αθηνοκεντρικό παρελθόν, έδωσε την έμφαση στην αποκεντρωμένη ανάπτυξη, με τη διοργάνωση των περιφερειακών συνεδρίων σε όλη την Ελλάδα, με την πρόσκληση, πέρυσι τον Μάιο, όλων των περιφερειαρχών στο Πρωθυπουργικό Γραφείο, στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.
Πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε σε εκείνες τις τομές, όπως για παράδειγμα στην ουσιαστική κατοχύρωση της μητροπολιτικότητας, που δεν έκαναν οι κυβερνήσεις πριν από το 2015 γιατί φοβούνταν την απελευθέρωση συνεκτικών αυτοδιοικητικών δυναμικών κόντρα στη συγκεντρωτική αντίληψη άσκησης εξουσίας τους. Αυτή ακριβώς η έμπρακτη ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελεί δημοκρατική παρακαταθήκη για το σήμερα και κυρίως για το αύριο του τόπου.
Στις περιφέρειες της χώρας, δεν συναντά κανείς «μικρούς πρωθυπουργούς» αλλά ομάδες μάχης, σε διαρκή αντιπαράθεση με τον παραλογισμό και την ακύρωση της κοινής λογικής.

Η Ελλάδα προσπαθεί να αφήσει πίσω της μια σύνθετη και πολυεπίπεδη κρίση. Είστε αισιόδοξη ότι μπορούμε να επενδύσουμε και να προωθήσουμε καινούρια μοντέλα και υποδείγματα ανάπτυξης;

Είναι βέβαιο ότι το προσπαθούμε. Είναι βέβαιο ότι κάποιοι από εμάς το πιστεύουμε βαθιά και δίνουμε καθημερινά αγώνα για να πείσουμε και άλλους. Είναι, ωστόσο, εξίσου βέβαιο ότι μεγάλο τμήμα του πολιτικού συστήματος και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης έχει μείνει εγκλωβισμένο στην «προηγούμενη σελίδα». Δυστυχώς, διαπιστώνω ότι, σε αντίθεση με άλλες χώρες οι οποίες βίωσαν μεγάλη κρίση, πολλές από τις παθογένειες που εξαρχής προκάλεσαν την κρίση, συνεχίζουν να υφίστανται. Είναι «ο εχθρός μέσα μας». Στο μυαλό, στη νοοτροπία, στη συμπεριφορά μας. Και φυσικά, ένα μέρος του παλαιού και φθαρμένου πολιτικού συστήματος, που κουνάει με αυθάδεια το δάχτυλο στο μέλλον, προειδοποιώντας την κοινωνία ότι θα επιστρέψει για να συνεχίσει την… καλοπέρασή του.

Δεχθήκατε σφοδρότατη κριτική για τις καταστροφές στη Μάνδρα και στο Μάτι. «Η Δούρου φταίει για όλα», κατά το hashtag στα social media. Ποιες ευθύνες αναλογούν, κατά τη γνώμη σας, στην περιφέρεια; Σε κάθε περίπτωση, η εμπειρία αυτών των καταστροφών καταστάλαξε σε προτάσεις για την καλύτερη αντιμετώπιση τέτοιου είδους φαινομένων στο μέλλον;

Πριν από λίγο καιρό, ένας παλαίμαχος δημοσιογράφος στη Γαλλία ανήρτησε στο Twitter το εξής: «Σήμερα το μόνο είδος που δεν κινδυνεύει με εξαφάνιση είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος». Και είναι αλήθεια. Όπως αλήθεια είναι ότι ορισμένοι, συστηματικά και χωρίς να σεβαστούν τον πόνο των οικογενειών των θυμάτων, τις μαυροφορεμένες μάνες, τα ορφανά, χωρίς να σεβαστούν την ιερότητα του πένθους, πήραν φόρα και δίκαζαν. Και επιχείρησαν να καταδικάσουν ένα πρόσωπο, αδιαφορώντας για το νόμο, τις συνθήκες, τα πραγματικά γεγονότα. Γιατί ο στόχος ήταν να βρεθεί ένα εξιλαστήριο θύμα. Το πρόσωπο στο οποίο θα επιρρίψουν την ευθύνη. Δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Και δυστυχώς δεν θα σταματήσει να συμβαίνει. Δεν πρόκειται για την προβλεπόμενη και επιβεβλημένη άσκηση κριτικής σε ένα δημόσιο πρόσωπο. Πρόκειται για απόπειρα ηθικής σπίλωσης και πολιτικής εξόντωσης. Στο πλαίσιο αυτό, «όλα επιτρέπονται»: αυτόκλητοι τηλεοπτικοί εισαγγελείς, τηλεδικεία εν έτει 2018, καθ’ έξιν και υποτροπή «λασπωτήρες» του Facebook και του Twitter. Όλα τα μέσα επί σκηνής και επί το έργον…
Τι κι αν, όπως ρητά προβλέπεται στο θεσμικό πλαίσιο, οι περιφέρειες δεν σβήνουν φωτιές ούτε δικαιούνται να πάρουν απόφαση για προληπτική απομάκρυνση των πολιτών, χωρίς την εισήγηση της Πυροσβεστικής; Τι κι αν επιστήμονες, επιτροπές, εμπειρογνώμονες, πυροσβέστες, δήμαρχοι, πολίτες που έζησαν τις τραγωδίες, μίλησαν για χρόνιες παθογένειες σε συνδυασμό με ακραίες συνθήκες; Μίλησαν για φωτιά με ανέμους ταχύτητας 120 χλμ. την ώρα. Για ποσότητα νερού που αντιστοιχεί σε βροχόπτωση έτους και όμως έπεσε μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας, σε έναν εντελώς περιορισμένο χώρο. Για ένα φαινόμενο με συχνότητα εμφάνισης 300 ετών. Για πρωτόγνωρα, δηλαδή, στοιχεία που, όπως βεβαιώνουν έγκριτοι, Έλληνες και ξένοι επιστήμονες, δεν θα λείψουν στο μέλλον, εξαιτίας των ακραίων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Η «ετυμηγορία» ήταν πάντα ίδια: «Η Δούρου φταίει για όλα». Τα θέματα όμως είναι πολύ πιο σοβαρά από μια ισοπεδωτική κριτική προς ψηφοθηρία. Το διακύβευμα είναι η προστασία των πολιτών, η αντιπλημμυρική θωράκιση της Αττικής και, παράλληλα, τα άμεσα μέτρα ανακούφισης των πληγέντων. Γι’ αυτό εργαζόμαστε εδώ και τέσσερα χρόνια. Η περιφέρεια καταβάλλει καθημερινά προσπάθεια, έχοντας σημαντικά αποτελέσματα, με 6πλασιασμό των έργων και 8πλασιασμό του αντίστοιχου προϋπολογισμού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η διευθέτηση του ρέματος της Αγίας Αικατερίνης στη Μάνδρα. Ένα έργο που σήμερα προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς. Την 1η Σεπτεμβρίου 2014, όταν αναλάβαμε την ευθύνη της διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής, το μόνο που βρήκαμε στα συρτάρια της Περιφέρειας ήταν μια Άδεια Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων! Έλειπαν όλα τα ουσιαστικά, εξαιτίας 11χρονης αβελτηρίας! Συγκεκριμένα έλειπαν η βασική μελέτη, η τοπογραφική και κτηματολογική μελέτη, η οριστική μελέτη υδραυλικών έργων, η μελέτη οριοθέτησης, η μελέτη ανάλυσης κόστους-οφέλους, τα τεύχη δημοπράτησης, ο φάκελος ασφάλειας και υγείας, ενώ το έργο δεν είχε ενταχθεί στα εκτελεστέα έργα, ούτε είχε εγκριθεί η πίστωση στον προϋπολογισμό!
Με λίγα λόγια: Το έργο δεν είχε καμία ωριμότητα. Μετά από πολυετείς καθυστερήσεις, αβελτηρία και απραξία, εμείς, μέσα σε 4 χρόνια, ωριμάσαμε το έργο, προχωρήσαμε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες υλοποίησής του και πλέον σήμερα εκτελούνται οι εργασίες προκειμένου, μέσα σε 6 μήνες από σήμερα, το έργο να έχει ολοκληρωθεί, για την αντιπλημμυρική προστασία της Μάνδρας.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα υπόλοιπα τα αφήνουμε στους επαγγελματίες της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και των fake news.

Είναι ρεαλιστική επιδίωξη η «συγκατοίκηση» της ελεύθερης αγοράς με τη διαμόρφωση ενός ιστού προστασίας των κοινωνικών προτεραιοτήτων;

Στην Περιφέρεια Αττικής το επιχειρούμε καθημερινά και το έχουμε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό. Σας καλώ να ρίξετε μια ματιά στις καθημερινές ανακοινώσεις μας, όπου αποτυπώνεται το έργο μας, όχι μονάχα τώρα αλλά σχεδόν από το ξεκίνημα της θητείας της παρούσας διοίκησης.
Είτε πρόκειται για τη διασφάλιση της έγκαιρης μετακίνησης 22.000 μαθητών στα σχολεία τους με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, είτε για το Πρόγραμμα «Ρεύμα για Όλους». Είτε μιλάμε για τη στήριξη των επιχειρηματικών προσπαθειών νέων ανθρώπων, μέσα από τη θερμοκοιτίδα ΘΕΑ, μαζί με το ΕΒΕΑ, είτε για την ενίσχυση της εξωστρέφειας του κλάδου του οίνου και την αύξηση των εξαγωγών των οινοπαραγωγών Αττικής, χάρη στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Αττικού Αμπελώνα.
Η αξιοπιστία, η θέληση, ο ρεαλισμός και η ειλικρινής συνεργασία, υπήρξαν στοιχεία ταυτότητας ενός μοντέλου κοινών δράσεων και συνεργειών με πολλούς, ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς, που απέδωσαν αποτελέσματα.
Αυτή η πρωτογενής και αδιαμεσολάβητη εμπειρία με οπλίζει αυτοπεποίθηση, για να μην πω βεβαιότητα, ότι οι Έλληνες δεν έχασαν το πάθος τους για να δημιουργήσουν. Φτάνει, βέβαια, ο εκάστοτε συνομιλητής τους, από πλευράς κεντρικής ή περιφερειακής εξουσίας, να είναι σύμμαχος και όχι αντίπαλος, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.

Η αναπροσαρμογή των εργασιακών σχέσεων μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά, αντί να διαμορφώνει καινούρια «πεδία δόξης» για τους συνδικαλιστές;

Δυστυχώς, στα χρόνια της εθνικής τραγωδίας των μνημονίων, ειδικά στον μοιραίο πρόλογο, με τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων προσφέρθηκε περίπου ως… δώρο επετείου στους δανειστές. Η ζημιά που έγινε είναι τεράστια, και απαιτείται μεγάλη προσπάθεια για να διορθωθεί. Το προσπαθούμε και το παλεύουμε καθημερινά.
Το πραγματικά κρίσιμο σημείο είναι να κατανοήσει η εκάστοτε εργοδοσία ότι ο εργαζόμενος δεν είναι εχθρός. Είναι συμμέτοχος στο μέλλον της επιχείρησης. Είναι ο βασικός διαμορφωτής της προόδου, δηλαδή της επιτυχίας ή της αποτυχίας μιας επιχειρηματικής προσπάθειας. Αν τον βάζεις απέναντί σου, είναι σαν να πυροβολείς τα πόδια σου. Αυτή ήταν η προσέγγιση στην «προηγούμενη Ελλάδα».
Διατηρώ το δικαίωμα στη ρεαλιστική προσδοκία ότι οι νεότερες γενιές του «επιχειρείν» κατανοούν αυτές τις αυτονόητες πραγματικότητες. Όσο για τους συνδικαλιστές, μεμονωμένες κακοφωνίες δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ως επιχειρηματολογία συνολικής κακοποίησης του κλάδου. O εχθρός δεν είναι ο συνδικαλισμός, αλλά ο κοινωνικός και εργασιακός κυνισμός.

Έχετε ασχοληθεί αρκετά με το τι συμβαίνει γύρω μας, στην Ευρώπη και στον πλανήτη. Θα ξεχωρίζατε μια χώρα, το μοντέλο της οποίας θα είχε ρεαλιστικές πιθανότητες εφαρμογής στην Ελλάδα;

Ακόμη και στα χρόνια που ασχολήθηκα επαγγελματικά με την επικοινωνία και τη διαφήμιση, δεν μου άρεσε να αντιγράφω μοντέλα, ιδέες, πρακτικές. Με ενοχλεί λοιπόν -και αισθητικά- η συνήθεια προηγούμενων πολιτικών ηγετών, ακόμη και πρωθυπουργών, να υποστηρίζουν ότι θέλουν «να μας κάνουν» Δανία ή Ιρλανδία του Νότου, ή να παρουσιάζουν ως παράδειγμα την Πορτογαλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ελλάδα παραμένει μοναδική. Είναι στο χέρι μας να αναδείξουμε τη χώρα μας ως ένα σύγχρονο υπόδειγμα οικονομικής ανάπτυξης, απαλλαγμένο από τις αυθαιρεσίες των δεκαετιών που μας οδήγησαν στην κρίση.

Η διαχείριση απορριμμάτων αποτελεί φλέγον θέμα, και όχι μόνο για την Αττική. Πού βαδίζουμε εντέλει; Ποια είναι η βέλτιστη λύση και πότε θα έχουμε λύσει το πρόβλημα;

Τη διαχείριση των απορριμμάτων ήμασταν εμείς που, ήδη κατά την προεκλογική περίοδο του 2014, τη θέσαμε ως προτεραιότητα για την Αττική και τους πολίτες της. Με αίσθημα ευθύνης θέσαμε το ζήτημα κατάργησης του πλήρως αποτυχημένου μοντέλου του μοναδικού χώρου διάθεσης των απορριμμάτων. Στην κατεύθυνση αυτή, προχωρήσαμε στη ριζική αναθεώρηση του Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης των απορριμμάτων της Αττικής. Και από τα τέλη του 2016, η Αττική διαθέτει νέο σχεδιασμό, στη βάση των αρχών της αποκέντρωσης, της εγγύτητας, της ανακύκλωσης, της κυκλικής οικονομίας.
Η διαχείριση των απορριμμάτων μπορεί να αποτελέσει πηγή πλούτου, δημιουργίας θέσεων εργασίας. Όμως αυτό θα το καταφέρουμε με τη συντονισμένη δράση Περιφέρειας, δήμων και τοπικών κοινωνιών. Για το λόγο αυτόν ζητήσαμε, και εντάξαμε στον Περιφερειακό Σχεδιασμό, τα Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης των δήμων. Ορισμένοι δήμοι, λίγοι είναι η αλήθεια, έχουν κάνει γενναία βήματα. Πρέπει να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά τους. Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας – θαυματουργικές λύσεις δεν υπάρχουν.

Επίσης θα θέλαμε -αν είναι δυνατό- και κάποιου είδους τοποθέτηση για το θέμα των εκλογών, μια και θεωρείται από πολλούς δεδομένο ότι θα διεκδικήσετε εκ νέου τον θώκο της περιφέρειας.

Στο μυαλό και στην καρδιά μου, δεν υπήρξε ποτέ δίλημμα αποπροσανατολισμού από τον βασικό στόχο: η Περιφέρεια Αττικής και η διαρκής υπεράσπιση των πολιτών της, ειδικά εκείνων που, εξαιτίας της διαρκούς και επίμονης κρίσης, βρέθηκαν στην πιο αδύναμη θέση.
Εξάλλου, αυτό θεωρώ ότι είναι και το κεντρικό διακύβευμα της πολιτικής. Στο τέλος της ημέρας, να έχεις ανταποκριθεί στις ανάγκες όσο το δυνατόν περισσότερων από εκείνους που διεκδικούν το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή. Των ξεχασμένων και παραγκωνισμένων. Εκείνων που συνθέτουν τη σιωπηλή πλειοψηφία της κοινωνίας μας, επειδή δεν έχουν το κουράγιο, αλλά και δεν τους προσφέρεται η ευκαιρία να εκφράσουν την προσωπική και συλλογική αγωνία τους.
Αυτά τα τέσσερα χρόνια που προηγήθηκαν, στην Περιφέρεια Αττικής δώσαμε έμφαση στη στήριξη των συγκεκριμένων συμπολιτών μας. Που είναι πολύ περισσότεροι από όσους θεωρούν τα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα, το οποίο ενοχλείται να διακόπτει τη μακαριότητά του, φέρνοντας στο επίκεντρο τέτοιες αγωνιώδεις εικόνες. Διαμορφώσαμε ένα δίχτυ ασφαλείας, μια αγκαλιά αλληλεγγύης, ανακούφισης και πρόνοιας, για όσους «ξέχασε» το σύστημα. Και να μου επιτρέψετε μια αποστροφή. Οι άνθρωποι αυτοί δεν βρίσκονται στο ραντάρ των ανθυποψηφίων μου. Δεν θα τους ακούσετε να μιλούν για τη συγκεκριμένη ηθική και κοινωνική προτεραιότητα. Δεν θα δείτε στα πεπραγμένα της υπερδεκαετούς παρουσίας τους στον δημόσιο βίο, σε θέσεις και αξιώματα της Αυτοδιοίκησης, συγκεκριμένες, μετρήσιμες και ουσιαστικές δράσεις πρόνοιας και αλληλεγγύης.
Η εκ νέου υποψηφιότητά μου στην Περιφέρεια Αττικής έχει το συγκεκριμένο εφαλτήριο κινητροδότησης. Να μην αφήσουμε τους πολλούς στα χέρια των λίγων. Να μην πάνε χαμένες οι δομές και τα θεμέλια που διαμορφώσαμε τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, καλύπτοντας κενά, υστερήσεις, αβλεψίες και κακοδιαχείριση δεκαετιών. Να συνεχίσουμε την πορεία που χαράξαμε προς όφελος των πολλών, εκείνων των οποίων η φωνή δεν ακούγεται, εκείνων οι οποίοι χρειάζονται στήριξη.