Το βαλς του ονείρου. Της αλλαγής που χτύπησε την πόρτα της πραγματικότητας, Της αυθόρμητης αναμέτρησης με το πεπρωμένο.
Εκείνο το βράδυ (για τους Αμερικανούς, πρωινό για εμάς)…
Ποιός θα το ξεχάσει;
Ποιός θα ξεχάσει το δέος μπροστά σε μια εικόνα που θα έκανε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να χαμογελάσει, δακρύζοντας.
Τον Ρόμπερτ Κένεντι να κλείσει με νόημα το μάτι στους αρνητές της ισότητας.
Στον ίδιο τον Αβραάμ Λίνκολν, να αναστενάξει, για την ιστορική δικαίωση της κατάργησης των διακρίσεων.
Μπαράκ Χουσεϊν Ομπάμα. Ο πρώτος Αφρο-Αμερικανός Πρόεδρος στην Ιστορία της μοναδικής υπερδύναμης που μας κληρονόμησε ο Ψυχρός Πόλεμος.
“Αt this defining moment, change has come”…
Η πιο ομιλούσα αποστροφή μιας επικής ομιλίας, γραμμένης για να ταξιδέψει στις γενιές που θα ακολουθήσουν.
Και να τις παρηγορήσει για τις χαμένες ευκαιρίες, τις απογοητεύσεις, τις δύσκολες στροφές του τιμονιού.
Η στιγμή που έσπασε τον τροχό της Ιστορίας, όπως θα έλεγε η Daenerys Targaryen, στο “Game of Thrones”.
Ένας ωκεανός από ανεξάντλητες προσδοκίες.
Ποιός δεν επέτρεψε στην καρδιά του να ονειρευτεί, εκείνο το βράδυ…
Ήταν λες και, εκατομμύρια καρδιές σταμάτησαν προσωρινά να χτυπούν.
Για να ακουστεί στα βάθη των αιώνων, το χλιμίντρισμα του πεπρωμένου.
Την 4η Νοεμβρίου του 2008…
Του Μάνου Οικονομίδη
Twitter@EmOikonomidis
