Γράφει ο Τάσος Παππάς
Πρώτο χτύπημα: Πλήρως εκτεθειμένη βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση για τις παράνομες επιχειρήσεις με πλωτές σκηνές στο Αιγαίο, καθώς ο επικεφαλής της Frontex Φαμπρίς Λεγκέρι αναγνώρισε πως οι καταγγελίες είναι αληθινές και έστρεψε το δάχτυλο στη χώρα μας για τις ευθύνες.
Δεύτερο χτύπημα: Η Υπατη Αρμοστεία (δεν πρόκειται για μη κυβερνητική οργάνωση: θεσμός που έχει συκοφαντηθεί βάναυσα από την κυβερνητική προπαγάνδα) εξέφρασε την ηχηρή διαφωνία της με την απόφαση του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου (ο δεύτερος τίτλος μάλλον έχει περιπέσει σε αχρηστία) να προχωρήσει στην έξωση περίπου 11.000 αναγνωρισμένων προσφύγων από δομές και διαμερίσματα χωρίς να έχει εξασφαλίσει την επόμενη μέρα. Αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «το να αναγκάζονται οι άνθρωποι να αποχωρήσουν από τη στέγασή τους χωρίς να υπάρχει ένα δίχτυ ασφαλείας ούτε μέτρα για να εξασφαλιστεί η αυτάρκειά τους, μπορεί να οδηγήσει πολλούς στη φτώχεια και την αστεγία».
Τρίτο χτύπημα: Μέσα ενημέρωσης που έχουν δώσει σκληρές μάχες –μερικές φορές με βρόμικα μέσα– για τη γαλάζια παράταξη, την οποία έχουν υπερασπιστεί ακόμη και σε περιόδους που η ηγεσία της ερωτοτροπούσε ξεδιάντροπα με τον εθνικισμό, και δεν είναι ύποπτα για κλίση υπέρ της αντιπολίτευσης, εγκαλούν τον αρμόδιο υπουργό Μηταράκη για διάφορες επιλογές του στο πεδίο της διαχείρισης (μυστικά κονδύλια, απευθείας αναθέσεις) καθώς για την τοποθέτηση, χωρίς αξιολόγηση, ακατάλληλων προσώπων σε θέσεις διοικητών στις δομές φιλοξενίας.
Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση επαίρεται ότι έχει συμμαζέψει την κατάσταση (αν κλείνεις τα μάτια, δεν βλέπεις το πρόβλημα) και κάποιοι αξιωματούχοι της με πλούσιες επιδόσεις στο άθλημα της πατριδοκαπηλίας (πρωταγωνίστησαν στην υπόθεση του Μακεδονικού) δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν χωρίς εκπτώσεις τον αγώνα εναντίον των μεταναστών (δεν μιλούν πια για πρόσφυγες, λες και έχουν εξεταστεί οι αιτήσεις ασύλου) γιατί αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τη συνοχή της κοινωνίας. Κατά την άποψή τους οι πρόσφυγες, που δεν είναι πρόσφυγες αλλά πράκτορες του Ερντογάν, επιδιώκουν να υπονομεύσουν την καθαρότητα της φυλής και να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ισλαμικό κράτος.
Για τους μισαλλόδοξους, τους φανατικούς, τους ξενοφοβικούς που έχουν την πεποίθηση ότι η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, ποτέ δεν ήταν η περιοχή όπου διασταυρώνονταν πολιτισμοί, ποτέ δεν ήταν χώρα υποδοχής μαζικών ρευμάτων προσφύγων και μεταναστών, αλλά πάντα ήταν μια χώρα-φρούριο, για όλους αυτούς που λένε ότι επιβάλλεται σήμερα να προστατευτεί η πατρίδα από τους αλλοεθνείς και αλλόθρησκους εισβολείς, υπάρχει ένα βιβλίο –κυκλοφόρησε προσφάτως– ο συγγραφέας του οποίου δίνει αποστομωτικές απαντήσεις στα διάφορα ιδεολογήματα που κυκλοφορούν εδώ και χρόνια. Πρόκειται για το «Αν το προσφυγικό ήταν πρόβλημα, θα είχε λύση» (εκδόσεις Πόλις) του Δ. Χριστόπουλου. Αξίζει η αναφορά σε δύο σημεία:
– «Πολλοί μεταξύ ημών θεωρούσι την επιμιξίαν ταύτην ως δυστύχημα μέγα, επιθυμούσι να αποδειχθή ιστορικώς ανύπαρκτος (πράγμα αδύνατον) και στοχάζονται παν άλλο ιστορικόν σύστημα ανάξιον της ελληνικής φιλοτιμίας… Τα μάλιστα μεγαλουργήσαντα των εθνών υπήρξαν προϊόν τοιαύτης και έτι πλείονος επιμιξίας… Μη μας ταράττη άρα η επιμιξία του νεώτερου ελληνικού έθνους μετά πολλών ξένων» (σελ. 65). «Δράστης» ο Κ. Παπαρρηγόπουλος, ο αποκαλούμενος «πατέρας» της ελληνικής ιστοριογραφίας.
– «Το θρήσκευμα, η φυλή, η γλώσσα, δεν δύνανται να θεωρηθούν ως βέβαιοι ενδείξεις εθνικότητας. Ο μοναδικός αλάνθαστος παράγων είναι η εθνική συνείδησις, δηλαδή η εσκεμμένη θέλησις των ατόμων, όπως καθορίσουν την τύχη των και αποφασίσουν εις ποίαν εθνικήν οικογένειαν επιθυμούν να ανήκουν» (σελ. 67). «Δράστης» ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο αποκαλούμενος εθνάρχης.
Ανάγωγα
Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝ.ΑΛΛ. που είναι στην προανακριτική και συγκροτούν την «είμαι
πλειοψηφία και κάνω ό,τι γουστάρω» παραβιάζουν με τις αποφάσεις τους εκτός από τη νομιμότητα και την κοινή λογική.
Ενα μικρό παράδειγμα: καλούν να καταθέσει ως ύποπτη για συμμετοχή στη «συμμορία Παπαγγελόπουλου» τη
δημοσιογράφο Γιάννα Παπαδάκου. Τι επιτάσσει η κοινή λογική; Πρώτα καταθέτουν τα μέλη της ομάδας και μετά ο αρχηγός. Η «είμαι πλειοψηφία και κάνω ό,τι γουστάρω» τα έφερε τούμπα. Πρώτα θα απολογηθεί ο «αρχηγός της συμμορίας» και μετά το μέλος. Για τα πανηγύρια…
