Γράφει η Χριστίνα Κοραή
Πηγή: newpost.gr
Η γνώση δεν είναι σαρδέλα να πωλείται με τη λαδόκολλα για ψηφοθηρία. Στη ζωή υπάρχει ο καλός, ο καλύτερος και ο κάλλιστος ή άριστος. Είναι εγκληματικό και άδικο όλοι να εξισώνονται προς τα κάτω. Το «όλοι ίδιοι είμαστε» ας το κρατήσουν όσοι πολιτικοί το πιστεύουν για τα μούτρα τους.
«Αρετής προπάροιθε ιδρώτα θεοί αθάνατοι θήκαν»
Μπροστά από την αρετή (αξία) οι αθάνατοι θεοί έβαλαν τον ιδρώτα
ΗΣΙΟΔΟΣ, 7ος π.Χ αιώνας
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι κανένα μάθημα δεν πήραμε από τα οχτώ μαύρα χρόνια των μνημονίων. Η στόχευση, ευχή και ελπίδα όλων μας θα έπρεπε να είναι, η επόμενη γενιά να είναι πολύ καλύτερη από εμάς. Καλύτεροι γιατροί, καλύτεροι δικηγόροι, καλύτεροι δημοσιογράφοι, καλύτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, καλύτεροι ηλεκτρολόγοι και υδραυλικοί, καλύτεροι ταξιτζήδες.
Η κυβέρνηση Τσίπρα δυστυχώς διακατέχεται από την στρατηγική της υποκουλτούρας και της ισοπέδωσης προς τα κάτω. Για τον λαό βέβαια! Ο κ. Τσίπρας δεν αποφάσισε την διαπαιδαγώγηση και μόρφωση των παιδιών του με βάση τα κριτήρια που αποφασίζει για τα παιδιά των άλλων. Τα έστειλε σε έναν από τους πιο ακριβούς βρεφονηπιακούς σταθμούς της Αθήνας, το ίδιο κάνει και τώρα που πηγαίνουν στο δημοτικό, ιδιωτικό σχολείο επέλεξε και σωστά έπραξε γιατί θέλει το καλύτερο τους ως πατέρας.
Πρόκειται όμως για υποκριτική αριστεροσύνη η οποία έχει μια σειρά από παρενέργειες. Κατ´ αρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ φρέναρε την κατάργηση του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στη Συνταγματική Αναθεώρηση για άλλα 8-10 χρόνια. Στέλνει τα παιδιά άλλων γονέων στην Κύπρο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ενώ η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει ένα κέντρο πανεπιστημιακών σπουδών ακόμη και για φοιτητές του εξωτερικού. Η θέση αυτή δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αξιόλογα ΑΕΙ, Ιατρικές Σχολές, Πολυτεχνεία κλπ και στην Ελλάδα. Το ιδεοληπτικό απαγορευτικό των επιλογών είναι το πρόβλημα.
Ούτε είναι όλοι πλούσιοι αυτοί που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και ΑΕΙ του εξωτερικού. Από τη μεσαία τάξη προέρχονται οι περισσότεροι που κόβουν από αλλού για να επενδύσουν στη μόρφωση των παιδιών τους με τα χάλια που έχουν πολλά δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια.
Αντί όμως τα καλά δημόσια ΑΕΙ να γίνουν καλύτερα, ήρθε το αποκορύφωμα της στρατηγικής της υποκουλτούρας που είναι το πόνημα Γαβρόγλου το οποίο ψηφίστηκε πριν το Πάσχα στη Βουλή. Η τομεάρχης Παιδείας της ΝΔ Νίκη Κεραμέως έκανε λόγο για «ποινικοποίηση της αριστείας και εξίσωση όλων προς τα κάτω». Η φιλοσοφία του σε βασικά σημεία κινείται κυρίως στη λογική «πτυχία με το κιλό για ψηφοθηρικούς λόγους».
Ο υπουργός Παιδείας που είχε κάνει την περιβόητη δήλωση ότι ένα «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» θα διώξει την εγκληματικότητα (ναρκωτικά κλπ) από τα πανεπιστήμια και όχι η αυστηρή τήρηση του ασύλου, έδειξε το πως αντιλαμβάνεται την λειτουργία τους όπως και το επίπεδο των σπουδών τους. Ο νόμος που δικαίως η ΝΔ δηλώνει ότι θα καταργήσει, μεταξύ άλλων προβλέπει πλήρη κατάργηση των ΤΕΙ της χώρας και συγχώνευσή τους με ΑΕΙ, 4η Νομική Σχολή στην Πάτρα όταν οι δικηγόροι μαστίζονται από την ανεργία λόγω υπερπληθώρας δικηγόρων κλπ.
Τα ΤΕΙ είναι μια αμαρτωλή ιστορία. Οι παλιότερες κυβερνήσεις γέμισαν την μικρή Ελλαδίτσα με αρκετά αμφιλεγόμενα ΤΕΙ για ψηφοθηρικούς λόγους. Υπουργοί και υφυπουργοί προωθούσαν την ίδρυση τους για να τονωθούν οικονομικά οι τοπικές κοινωνίες της εκλογικής τους περιφέρειας, κοροϊδεύοντας στην ουσία τους γονείς άλλων περιοχών που μάτωναν για να πάρουν τα παιδιά τους ένα πτυχίο με το οποίο τελικά δεν θα μπορούσαν να βρουν μια δουλειά την επόμενη μέρα.
Η εκδοχή Γαβρόγλου με την αναβάθμιση σε ΑΕΙ των ΤΕΙ όπου η εισαγωγή ενίοτε απαιτούσε βαθμολογία ακόμη και κάτω από τη βάση, προβληματίζει έντονα φοιτητές που θα ήθελαν ένα υψηλότερο επίπεδο σπουδών. Μοιραία οι συγχωνεύσεις θα οδηγήσουν σε υποβαθμίσεις των ΑΕΙ. Κι αν υπήρχαν κάποια πτυχία που αναγνωρίζονται και στο εξωτερικό τώρα η πυξίδα Γαβρόγλου τα οδηγεί στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Φυσικά και δεν μπορούν να είναι όλοι αριστούχοι. Ούτε χρειάζεται όμως όλοι να έχουν και πτυχία πανεπιστημίου. Ο ρόλος της διαπαιδαγώγησης από τις μικρές ηλικίες θα πρέπει να στοχεύει στην ανάδειξη των δυνατοτήτων, ιδιαιτεροτήτων και χαρισμάτων του κάθε παιδιού και να καλλιεργεί την ελευθερία της επιλογής ενός επαγγέλματος που το παιδί θα αγαπάει και δεν θα το εγκλωβίζει σε στερεότυπα της Ελλάδας περασμένων δεκαετιών.
Γιατί εκεί ποντάρει η στρατηγική της υποκουλτούρας. Να ικανοποιήσει και τον τελευταίο γονέα που θέλει το παιδί του να πάρει ένα πτυχίο ΑΕΙ, σώνει και καλά, έχει δεν έχει τις δυνατότητες, θέλει δεν θέλει το ίδιο, μείνει δεν μείνει άνεργο στη συνέχεια, γιατί η αγορά είναι αυτή που βαθμολογεί τα πτυχία, όχι ο κάθε κύριος Γαβρόγλου.
Γι αυτό το λόγο δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι γονείς που σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Ας ψηφίσουν όποιο κόμμα θέλουν. Ας μην εξαρτηθεί όμως η ψήφος τους από τα πτυχία με το κιλό που θέλει να μοιράσει προεκλογικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ γιατί βλέπει τη ΝΔ να προηγείται με πάνω από 7-8 μονάδες.
Η γνώση δεν είναι σαρδέλα να πωλείται με τη λαδόκολλα για ψηφοθηρία. Στη ζωή υπάρχει ο καλός, ο καλύτερος και ο κάλλιστος ή άριστος. Είναι εγκληματικό και άδικο όλοι να εξισώνονται προς τα κάτω. Το «όλοι ίδιοι είμαστε» ας το κρατήσουν όσοι πολιτικοί το πιστεύουν για τα μούτρα τους. Καθήκον τους είναι να βοηθήσουν τα παιδιά να ανακαλύψουν και να καλλιεργήσουν τα ταλέντα τους, δίνοντας ευκαιρίες για όλους και όχι σπρώχνοντας προς τα κάτω τους καλύτερους και τους άριστους.
Μπροστά από την αρετή (αξία) οι αθάνατοι θεοί έβαλαν τον ιδρώτα
ΗΣΙΟΔΟΣ, 7ος π.Χ αιώνας
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι κανένα μάθημα δεν πήραμε από τα οχτώ μαύρα χρόνια των μνημονίων. Η στόχευση, ευχή και ελπίδα όλων μας θα έπρεπε να είναι, η επόμενη γενιά να είναι πολύ καλύτερη από εμάς. Καλύτεροι γιατροί, καλύτεροι δικηγόροι, καλύτεροι δημοσιογράφοι, καλύτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, καλύτεροι ηλεκτρολόγοι και υδραυλικοί, καλύτεροι ταξιτζήδες.
Η κυβέρνηση Τσίπρα δυστυχώς διακατέχεται από την στρατηγική της υποκουλτούρας και της ισοπέδωσης προς τα κάτω. Για τον λαό βέβαια! Ο κ. Τσίπρας δεν αποφάσισε την διαπαιδαγώγηση και μόρφωση των παιδιών του με βάση τα κριτήρια που αποφασίζει για τα παιδιά των άλλων. Τα έστειλε σε έναν από τους πιο ακριβούς βρεφονηπιακούς σταθμούς της Αθήνας, το ίδιο κάνει και τώρα που πηγαίνουν στο δημοτικό, ιδιωτικό σχολείο επέλεξε και σωστά έπραξε γιατί θέλει το καλύτερο τους ως πατέρας.
Πρόκειται όμως για υποκριτική αριστεροσύνη η οποία έχει μια σειρά από παρενέργειες. Κατ´ αρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ φρέναρε την κατάργηση του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στη Συνταγματική Αναθεώρηση για άλλα 8-10 χρόνια. Στέλνει τα παιδιά άλλων γονέων στην Κύπρο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ενώ η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει ένα κέντρο πανεπιστημιακών σπουδών ακόμη και για φοιτητές του εξωτερικού. Η θέση αυτή δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αξιόλογα ΑΕΙ, Ιατρικές Σχολές, Πολυτεχνεία κλπ και στην Ελλάδα. Το ιδεοληπτικό απαγορευτικό των επιλογών είναι το πρόβλημα.
Ούτε είναι όλοι πλούσιοι αυτοί που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και ΑΕΙ του εξωτερικού. Από τη μεσαία τάξη προέρχονται οι περισσότεροι που κόβουν από αλλού για να επενδύσουν στη μόρφωση των παιδιών τους με τα χάλια που έχουν πολλά δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια.
Αντί όμως τα καλά δημόσια ΑΕΙ να γίνουν καλύτερα, ήρθε το αποκορύφωμα της στρατηγικής της υποκουλτούρας που είναι το πόνημα Γαβρόγλου το οποίο ψηφίστηκε πριν το Πάσχα στη Βουλή. Η τομεάρχης Παιδείας της ΝΔ Νίκη Κεραμέως έκανε λόγο για «ποινικοποίηση της αριστείας και εξίσωση όλων προς τα κάτω». Η φιλοσοφία του σε βασικά σημεία κινείται κυρίως στη λογική «πτυχία με το κιλό για ψηφοθηρικούς λόγους».
Ο υπουργός Παιδείας που είχε κάνει την περιβόητη δήλωση ότι ένα «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» θα διώξει την εγκληματικότητα (ναρκωτικά κλπ) από τα πανεπιστήμια και όχι η αυστηρή τήρηση του ασύλου, έδειξε το πως αντιλαμβάνεται την λειτουργία τους όπως και το επίπεδο των σπουδών τους. Ο νόμος που δικαίως η ΝΔ δηλώνει ότι θα καταργήσει, μεταξύ άλλων προβλέπει πλήρη κατάργηση των ΤΕΙ της χώρας και συγχώνευσή τους με ΑΕΙ, 4η Νομική Σχολή στην Πάτρα όταν οι δικηγόροι μαστίζονται από την ανεργία λόγω υπερπληθώρας δικηγόρων κλπ.
Τα ΤΕΙ είναι μια αμαρτωλή ιστορία. Οι παλιότερες κυβερνήσεις γέμισαν την μικρή Ελλαδίτσα με αρκετά αμφιλεγόμενα ΤΕΙ για ψηφοθηρικούς λόγους. Υπουργοί και υφυπουργοί προωθούσαν την ίδρυση τους για να τονωθούν οικονομικά οι τοπικές κοινωνίες της εκλογικής τους περιφέρειας, κοροϊδεύοντας στην ουσία τους γονείς άλλων περιοχών που μάτωναν για να πάρουν τα παιδιά τους ένα πτυχίο με το οποίο τελικά δεν θα μπορούσαν να βρουν μια δουλειά την επόμενη μέρα.
Η εκδοχή Γαβρόγλου με την αναβάθμιση σε ΑΕΙ των ΤΕΙ όπου η εισαγωγή ενίοτε απαιτούσε βαθμολογία ακόμη και κάτω από τη βάση, προβληματίζει έντονα φοιτητές που θα ήθελαν ένα υψηλότερο επίπεδο σπουδών. Μοιραία οι συγχωνεύσεις θα οδηγήσουν σε υποβαθμίσεις των ΑΕΙ. Κι αν υπήρχαν κάποια πτυχία που αναγνωρίζονται και στο εξωτερικό τώρα η πυξίδα Γαβρόγλου τα οδηγεί στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Φυσικά και δεν μπορούν να είναι όλοι αριστούχοι. Ούτε χρειάζεται όμως όλοι να έχουν και πτυχία πανεπιστημίου. Ο ρόλος της διαπαιδαγώγησης από τις μικρές ηλικίες θα πρέπει να στοχεύει στην ανάδειξη των δυνατοτήτων, ιδιαιτεροτήτων και χαρισμάτων του κάθε παιδιού και να καλλιεργεί την ελευθερία της επιλογής ενός επαγγέλματος που το παιδί θα αγαπάει και δεν θα το εγκλωβίζει σε στερεότυπα της Ελλάδας περασμένων δεκαετιών.
Γιατί εκεί ποντάρει η στρατηγική της υποκουλτούρας. Να ικανοποιήσει και τον τελευταίο γονέα που θέλει το παιδί του να πάρει ένα πτυχίο ΑΕΙ, σώνει και καλά, έχει δεν έχει τις δυνατότητες, θέλει δεν θέλει το ίδιο, μείνει δεν μείνει άνεργο στη συνέχεια, γιατί η αγορά είναι αυτή που βαθμολογεί τα πτυχία, όχι ο κάθε κύριος Γαβρόγλου.
Γι αυτό το λόγο δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι γονείς που σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Ας ψηφίσουν όποιο κόμμα θέλουν. Ας μην εξαρτηθεί όμως η ψήφος τους από τα πτυχία με το κιλό που θέλει να μοιράσει προεκλογικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ γιατί βλέπει τη ΝΔ να προηγείται με πάνω από 7-8 μονάδες.
Η γνώση δεν είναι σαρδέλα να πωλείται με τη λαδόκολλα για ψηφοθηρία. Στη ζωή υπάρχει ο καλός, ο καλύτερος και ο κάλλιστος ή άριστος. Είναι εγκληματικό και άδικο όλοι να εξισώνονται προς τα κάτω. Το «όλοι ίδιοι είμαστε» ας το κρατήσουν όσοι πολιτικοί το πιστεύουν για τα μούτρα τους. Καθήκον τους είναι να βοηθήσουν τα παιδιά να ανακαλύψουν και να καλλιεργήσουν τα ταλέντα τους, δίνοντας ευκαιρίες για όλους και όχι σπρώχνοντας προς τα κάτω τους καλύτερους και τους άριστους.
